ПРАНЦАВА'ТЫ прым. 1. Непаслухмяны, крыклівы. Пранцаватая дзіця. 2. Нядобры да людзей. Пранцаваты чалавек. ПРА'НЦЫ мн. У выразе: кап цябе пранцы зьелі (елі) — чэрві. ПРО'ТАР м. Кавалак хлеба ці мяса з іголкай усярэдзіне (даедца сабаку, каб загубіць яго). Калі хочаш зьвесьці ca свету сабаку — дай протар. ПРО'ЦА ж. Прашча. Процу як раскруціш да анну віровачку пусьсіш, дак камянь далёка ляціць. ПРУ'ДЗЩЬ незак. У выразе: прудзіць вошы — знішчаць, выпякаючы з вопраткі агнём. ПРЫКЛЕ'ТШК м. Трысцень пры стопцы. Летам спалі ў прыклетніку. ПУ'ГАЦЬ незак. Прагна i часта піць. Наеўся салонага, дак i пугаяш ваду біс канца. ПУСЬЦГЦЬ зак. (звычайна ў загадным ладзе). Тое ж, што i ўцячы. Пусьці, я тут лягу! Пусьціця, хай людзі пройдуць! ПЯРАКУ'ТАЦЬ зак. 1. Перагарадзіць плотам. Пяра~ кутаў дарогу. 2. Перарабіць плот. Пяракутаў плот. ПЯРАСАБА'ЧЫЦЬ зак. груб. Перабіць або дяжка параніць нагу палкай. 77ярасабачыу яму нагу. ПЯРАХЛЯ'БЩЦА зак. Падцягнуць жывот з голаду. Свіньня пярахлябілася. ПЯРАІПШУ'КНУЦЬ зак. Спыніцда, перастаць ісці (пра дождж). Дош як быццам пярашшук. РАГАВЕ'ШКА ж. зневаж. Дурніца, няўклюда. Дурная ты рагавешка, хіба я цябе туды насылала? PA'HKI мн. Ранішні выган кароў на пашу. Пагнаў кароў на ранкі. Прыгнаў з ранак. РАСТВА'НЩЦА зак. Ператварыцда ў гразь, твань. Дошл дош, у сё растваныася кругом, ні прайці. РО'УБА ж. Дзяўчынка-плакса. Якая ш ты роўба! РЬГСКАУНЯ эк- Зграя сабак у пару спароўвання. Як натрапіш на рыскаўню, дак сабакі могуць пакусацъ. РБГХТАЧКІ мн. У выразе: i рыхтачкі сабраў — вельмі падобны да каго-н. ё н —увесь бацька, i рыхтачкі сабраў. РЭ'СКА ж. Дробна нарэзаная салома, сечка. Нарэж рэскі карові. САМЯШЬІ'НА ж. Перхаць. Багата самяшыны ў галаве