УЗНО 'У прысл. Зн оў, яшчэ раз. A назаўтра ўзноў хадзіла лён падымаць. УЗНЯ 'ЦЦА зак. У выразе: узнялася на пароснае— патрабуе злучкі (пра свінню). УРАЖА 'ЙНЫ прым. Харош ы, рослы (пра ч алавека). Дзеўка добрая, уражайная. УРО 'К м., P. уроцу, мн. уроцы. Сурокі. Урочнік патта добра памагае ад уроцу. УРО 'ЧНІК м. Б алотная расліна з белай кветкай на доўгай ножцы. Урочнік расьцець на высокай дудаццы, цьвяток точна як язъмен. ФУ 'КТАЛЬ м. М аш ына для ачысткі зерня пасля ар фы. Пасьля арфы ачышчаюць фукталям. Пасьля фукталя вязуць на млын. ХЛУД м. Стрэмка. Хлуд дастаў с пальца. ЦЁРЛІЦА ж. Гліняная глыбокая міска; макацёр. Запячы кашу ў цёрліцы. ЧАРНЮГІ' мн. М аніцы. У калапнях ёсь выбіранкі, чарнюгі. Прысьцілаюць іх як лён, яны чорненькія, мнуць іх, чэшуць. ЧЫ 'ШКА -ЧЫ 'ІІІКА -ЧЫ 'ШКА выкл. Словы, якімі падзы ваю ць вялікіх, кормных свінней. ШВЭ 'ДАР м. ВяЗаная кофта з засцёж кай. Швэдар згразіў. ШКІЛО 'НДЗЯ ж. Toe, што i клундзюк. ШКУРЛА 'Т м. К авалак скуры, скурат. Боты сарваў на шкурлаты. Сала як шкурлат. ШКУРНІ7 мн. Д рэнны, абы-які абутак; атопкі. Шкурni якія надзенець i ходзіць у шкурнёх. ШЧАПА 'НІК м. П алена колатых дроў. Клат шчапанікаў пат паветкай. Шчапанікі ў клат кладзі. Шчапанікі i круглякі. ШЧАПА 'ЦЬ незак. К алоць, сячы (дровы). Хто іх шча* паець?! Так, круглякі паляць. Ю 'ДЗІЦЬ незак. Вучыць на словах, падказваць, павучаць. Корбы не знаў як рабіць, дык я ўжо юдзілаюдзіла. ЯРМЯ 'К м. Toe, што i бурка