Народнае слова (1976). А. Я. Баханькоў

 ◀  / 361  ▶ 
У ЗН О 'У прысл. Зн оў, яшчэ раз. A назаўтра ўзноў хадзіла лён падымаць. У ЗН Я 'Ц Ц А зак. У выразе: узнялася на пароснае— патрабуе злучкі (пра свінню). У Р А Ж А 'Й НЫ прым. Харош ы, рослы (пра ч алавека). Дзеўка добрая, уражайная. У Р О 'К м., P. уроцу, мн. уроцы. Сурокі. Урочнік патта добра памагае ад уроцу. У Р О 'Ч Н ІК м. Б алотная расліна з белай кветкай на доўгай ножцы. Урочнік расьцець на высокай дудаццы, цьвяток точна як язъмен. Ф У 'КТАЛ Ь м. М аш ына для ачысткі зерня пасля ар фы. Пасьля арфы ачышчаюць фукталям. Пасьля фукталя вязуць на млын. Х Л УД м. Стрэмка. Хлуд дастаў с пальца. Ц Ё Р Л ІЦ А ж. Гліняная глыбокая міска; макацёр. Запячы кашу ў цёрліцы. Ч А РН Ю Г І' мн. М аніцы. У калапнях ёсь выбіранкі, чарнюгі. Прысьцілаюць іх як лён, яны чорненькія, мнуць іх, чэшуць. Ч Ы 'Ш К А -Ч Ы 'ІІІК А -Ч Ы 'Ш К А выкл. Словы, якімі падзы ваю ць вялікіх, кормных свінней. Ш В Э 'Д АР м. ВяЗаная кофта з засцёж кай. Швэдар згразіў. Ш К ІЛ О 'Н Д ЗЯ ж. Toe, што i клундзюк. Ш К У РЛ А 'Т м. К авалак скуры, скурат. Боты сарваў на шкурлаты. Сала як шкурлат. Ш К У Р Н І7 мн. Д рэнны, абы-які абутак; атопкі. Шкурni якія надзенець i ходзіць у шкурнёх. Ш Ч А П А 'Н ІК м. П алена колатых дроў. Клат шчапанікаў пат паветкай. Шчапанікі ў клат кладзі. Шчапанікі i круглякі. Ш Ч А П А 'ЦЬ незак. К алоць, сячы (дровы). Хто іх шча* паець?! Так, круглякі паляць. Ю 'Д ЗІЦЬ незак. Вучыць на словах, падказваць, павучаць. Корбы не знаў як рабіць, дык я ўжо юдзілаюдзіла. Я РМ Я 'К м. Toe, што i бурка
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
1 👁
 ◀  / 361  ▶