Народнае слова (1976). А. Я. Баханькоў

ПАД СІЛУ. Упол. Паць/сілу як возьміць, любога паложыць. Схваціў Пітрычіф паць сілу. ПАД ОТРАЖАЮ. АрьіДітаваны. Дыскыкиуся, найшоў сабе места: пыц страфсыю сядзіць. ПАД УЗДУХІ (УЗДУШЫНУ, УЗДУХАВІНУ, УЗДУХВІНУ). Toe, што i пад дыхавіцу. Сыданець пуд уздухі, дык з ног далоў пыляціш. Схваціў пуд уздушыну i ўціхаміріўся. Знаіць, куды цэліць — пуд уздухывіну. Я к дасць пуд уздухвіну, тэй i сеў. ПАД ХРОСТ уст. Хрысдіць. Я саўсім дзяўчонкыю Насту пат хрёст вазіла, гадоў сімнаццыць мне було. ПАД ХРОСТАМ уст. У час хрышчэння. Пат хрёстым, бувала, глядзіш ужо ды глядзіш мулюпахтычку. ПА ЗАБАРСНІ (рэдка ПА ЗАБАРСЕНЬ). Досыць многа (вады). Дождж ліў усю ноч, дайжа ну Лугуваткі вады пы забырсьні, ні прайціць. Усюдых пы забырсінь, ні вупруўляліся нікуды. ПА ЗАСЛУГАХ. У адпаведнасці з тым, што належыць. Я доўга цярьпець ні стану, у мяне жыва палучыш пы заслугых. Hy гаворюць жа ўсе, што далі вам пы заслугых. ПА ЗІМЕ. 1. Зімою. Пы зіме брат зыіжджаў нешта раз. 2. Канец зіме. Фіўраль к канцу — ета пы зіме ўжо, дні віда-віда болыйыюць. ПА ЗЛАБЕ (ЗЛОБЕ). Зацята злуючыся. Етыя пы злабе ныгаворюць усяго, дужа злаўредныя людзі. Яны, ты знаіш, na злобі могуць атпальць, што ŭ ні дадумыісься дайжа. ПА КАЛЕНА. 1. Мелка. Ікая тут речка, у самым глубокім месьці пы калена, пукупацца як нада ні пукупаісься. 2. Глыбока, многа. Ня йдзі, тута будзіць вады пы калена. ГрязІ ўсюдых пы калена, ні пралезъцъ. ПА ЛЕВУЮ РУКУ. Злева. Як жа ты ня відзіла, ён жа сядзеў лі цябе па левую руку. ПА НАГЕ. Якраз, падыходзіць (пра абутак). Есьлі пы наге, то бярі, боты яны, відна, крепкія. Вобуў усігда нада пы наге выбіраць. ПА НОВАЙ (ПАСЛЕДНЯИ) МОДЗЕ. На іншы лад, манеру, у адпаведнасці з апошнімі правіламі. У вас, я віджу, усё па новый модзі заведзіна. Рызадзеўся пы пасьледній модзі. Пы пасьледній модзі сталі жыць. ПА ПРАВУЮ РУКУ. Справа. Стынавіся пы правую руку, удобній будзіць. Пы правыю руку сядзела ат яго