ПАТСА'НКІ мн. Маленькія санкі, якія выкарыстоўваліся пры вывазцы бярвення з лесу. ПІРЯДАВЬГ м. Плытагон, які стаяў на пярэднім ганку. На піряду ганка стану пірядавы, яму аплачаваецца меныиэ, а работы болыиы, нявопытны быу. ПЛУЦГЦЬ незак. Звязваць бярвенне ў плыты. УВеліжы i ў Суражы плуцілі ганкі. ПРАПУСЬШ'К м. Вопытны плытагон, які праводзіць плыты праз небяспечныя месцы: парогі, заборы i інш. ПРО'ЙМАЧКА ж. Тое, што i гняздо. У бряўне вырубаюць проймачку i прыкрапляюцъ дрыгалку к бряўну. ПРО'УШАВАЦЬ незак. Прасякаць у бярвеннях дзіркі. Дзяды проўшавалі бряўно кажнае: прарубалі тапаром дзьве дыркіна канцах, працягвалі клібіны i к шанцавіне прывязвалі кляпнём. ПУЧСУК м. Спосаб вязкі дроў пры дапамозе чатырох жэрдак (дзве знізу, дзве зверху). У пучкі вязалі дровы. РАЗНАКАМЕ'ЛІЦА ж. У выразе: вязаць у разнакамеліцу — вязаць камель аднаго дрэва з верхавінай другога дрэва. РАССА'ДНІЧАК м. Прыстасаванне з трох палак, на якое падвешваецца посуд для прыгатавання ежы. Наносяць зямлі, накладуць на ганок, разводзяць агонь, с палак рассаднічак зробяць i гатовяць яду. РО'ССЫП ж. Молевы сплаў. Па мелкіх ржах лес пускалі россыпью. РЮМ м. Месца на беразе ракі, куды звозяць сплаўны лес. Да рюму звазілі лес — у Хатолі быў рюм — патом сплаўлялі яго. САХА' ою. Прыстасаванне для тармажэння плыта ў выглядзе абчэсанага сукаватага калка. Еслі ў камень ілі ў корень утаркнець нявопытны ганкоўшчык саху, то іна матнець яго на метраў пяць; атваней нада лажыць, a есьлі прямком, то ўоросіць у воду. СНАСЬЦЬ, СНАСЬ ж. Доўгая пяньковая вяроўка, якая прывязваецца да сахі для тармажэння плыта. СЬЛІТІ мн. Роўныя i доўгія бярвенні, па якіх падрыхтаваны да сплаву лес скідаюць у ваду. Ат рюма кладуцца сьлігі, na сьлігах катаюць брёўна, a ў вадзе іх зьвязваюць у глейні. СТАКА'ДА ж. Эстакада, На стакадах складаваюць хлысты