ДУШКА ж. Грабелькі яа касе, якія прымадоўваюцца да касы для кашэння збожжавых культур. Нада привізаць к касе душку, бо нада іці касіць грэчку i авёс. ЖЬГЦЬВЩА ж. Прса. Пасеіў жыта, ніўражайны гот, урадзіла адна жыцьвіца. ЗА'ВЕРТ м. Вяровачная ді окручаная з лазы пятля, яры дапамозе якой ярымацоуваецца аглобля да пярэдніх кадылоў. У сънях ёсь заверти, якімі аглоблі прывязвалі к капылам. ЗАГНЕ'ТАК м. Прыпечак. Цугун стаіць на загнетку. ЗАЛЪЧА'ЦЬ незак. Развіднівацца. Залъчащъ, скора развіднеіць. ЗАЛО'ЖНІК м. Прыбітая да сцяны маленькая шафа для пасуды. Вазьмі ў заложніку латушку i налі сабе крупені. ЗАСЕ'ТШК м. Месца для мякіны, адгароджанае ў таку каля ёўні. Каля ёўні ёсь засетнік} у засетнік сыпім мякіну i вотрыны. ЗАТЫКА'ЛЬНІК м. Невялікі драўляны пруток з кавалкамі палатна ді нацягнутымі вяроўкамі ў ткацкім станку для пачатку ткання. Прынясі затыкальнік кроены затыкаць. ЗАЧЬГНАК м. Цагляны карніз (выступ) на бакавой сцяне нечы, па якому залазяць на печ. Пайду паляжу трошку на зачынку, пагрэюся. ЗЫК м. Перыяд, калі сляіпні лачынаюць кусаць кароў. Ньстаў зык, каровы пъчал1 зыкаць, зьдралі хвасты i пабеглі дамоў. ЗЬГКАЦЬ незак. Гізаваць. Пат паўдзён каровы пьчалі зыкаць. ІГЛІ'ЦА ж. Адпа з дзвюх планак, якімі змацоўваюдь дошкі ў дзвярах. Зьдзелаў дзьверы i зъгнaў ігліцы. КЛЭЕ-КАЗу-КАЗН выкл. Словы, якімі падзываюдь казу. КАЛКУЧКІ мн. Ьгліда. Пат сасонкаю многа калючак насыпалася. КАРУ'ЗЬЛІК м. Недаростак. Гэты карузьлік сусім ні расьцець, які быў, такі i ёсь. КАРХАВЕНЬНЕ н. 1. Макрота. Къшлящь чалавек, а кархавіньне ні атходзіць. 2. зборн. Жабурынне. У сажалцы многа ляжыць лягушкінага кархавіньня. КАФЫ мн. Маленькія саначкі. Маленькія кары, который пазаду едуць, калі возім броўны
Дадатковыя словы
загнетак, залъчаць, засетшк, клэе-каз^-казн, ігліца
1 👁