I СГІУ'ЛІЦЬ зак. груб. Украсці. Нехта мае аграблі спуліў.)ССО'ВЪЛЪКА ж. Палка з набітай на канец дошкай для ссоўвання ў кучу зерня, смецця. Ссовълъкъи вазьмі ссунь у кучу. СТАМЖЬГЦЬ зак. груб. Украсці; згубіць; страціць; сапсаваць чужую рэч. / тапор ужо стамжылі, нечъм дрог) расьсеч. СТУСЁНА м. i ж. Чалавек высокага росту. Выръс стусіна, касьцюма ні пъдъорацъ. СТЪКА'ЦЦА незак. У выразе: ні стъкацца — не бываць, не затрымлівацца. Дзе ён маццы паможъць што, калі ён дома ні стъкащца. СТЪУБУНО'К м. памянш. Высокі гліняны збан. Стъубунок мълъка ньцадзіла. СУДЛЬГЖЪЦЬ зак. Ударыць. Матка міне ні дагоніць, дък пакълкъм над ногі як судлыжъць! СЪШЧАУГНУЯДЦА зак. Саслізнуць. Ідзі паціху, а то съшчаугнесься — ў заду ўляціш. СЬЛШЪЗА' м. i ж. груб. Плакса. Ніколі твае вочы ni пръсъхаюць, сьлімьза. СЯРНГЧКА ж. Запалка. Вун сярнічкі ліжаць на коміні. ТО'НЯ ж. 1. Месца, дзе водзіцца рыба, затон. Тут тоня добръя, можна рыбы нълавщь. 2. Адзін запуск Невада ў ваду. Рьбакі ужо анну тоню выцігньлі. ТО'УЛА ж. абразл. Мажная, непаваротлівая жанчына. Тая тоўла паку ль паверніцца, дък каровы будуць у бульбі. ТРЪПА'ЧКА ж. 1. Самаробны брусок для вастрэння касы. Тръпачку на пожні, мусіць, забыўся. 2. м. i ж. абразл. Балбатлівы чалавек. Гета тръпачка ўсё тръдась. УБГЦЦА зак. груб. Пралезці, уладкавацца. Дурак дураком, а вот сумеў убіцца. УБУ'ХЪЦЦА зак. Упасці (у ваду, гразь). Ноччы йшоў, як убухьуся ў кънаву — прышоў увесь мокръи. УГРУНЕМ прысл. Стрымгалоў. Събака ш як увідзіць къта, дък угрунём за імі УГЪМУВА'ЦЦА зак. Супакоіцца. Што ніяк ні ўгамуісься? УЗВА'ЛЬЛЯ н.} УЗВА'ЛЪК м. Высокі бераг возера. Іван ды Мар'я кацілісі c узваль.ія. Я пъд узвалък ні падлезу
Дадатковыя словы
маря, мокръй, пъдъбрацъ, сгіуліць, ссовълъка, ссовълъкъй, тоула, убухъцца, убухьўся, угъмувацца, узвальля
1 👁