Народнае слова (1976). А. Я. Баханькоў

 ◀  / 361  ▶ 
іш?! Фурані палкый у курэй. ён цъглшой сюды фурнуў. Січас як фурну камом. ХАДЗЁБЫ[Й] прым. Ходкі. Гэтът тъвар ні хадзёбы сягоньня. ХАДУ'Н M.f ХАДЫ'КА, ХАДЫ'ЛА m. і ж., ХАДУ'ХА ж. Хадок. Гэткі ты хадун. Хадыка ты, усе пълъвш мне скръпау. Го, іна тъкая хадыла — як шагнедзь, дък мушчыну абгоніць. Хадуха тъкая паку ль зайдзіць туды, дък i атвечъръг будзіць. ХА'КЪЦЬ незак. Цяжка дыхаць. Дзе старой зайсьці туды, вун як іна хакъщь. ХАЛЕ'РЪЯ ж. Халера. Халеръя цябе ні бярэдзь, жъвеж добра. ХАМЬГЛЩЬ незак, Ісці ківаючыся, прысядаючы то на адну, то на другую нагу. / ты туды хамыліш? ХАТО'МКА ж. Клунак. / дзет с хатомкый пашоў да унукуў. ХАТУ'ЛЬ м. Вялікі клунак. Пръшла зь Дзісны, хътулямі апчъпаушъс1. ХВАСЫДЕ'ЛЬ м. Хвалько. Хвасьцель ужо такі — ужо ў яго дък сьвіньні лепшы за ўсіх. ХЛЕПЪЦЬ незак. 1. Цяжка дыхаць, хапаць паветра. Стърая ня дыхъщь, а хлтъ(дзь, дзе ей туды зайсьці. 2. Плакаць, хныкаць. Чаго ш хлтъии, нечъга мне сваіх ;Лёс пъказъвъць. 3. Мігаць. Нешта сьвет хлтъць стар, ходзь ба ні затух сусём. ХЛІХАТУ'Н м. Рагатун. Во ужо дзе хліхатун якій. ХЛІХЬТА'ЦЬ незак. 1. Булькаць (пра кіпень). Въда хляхочыць, можна мъкарон зъсъпаць. 2. Залівіста смяяцца. Чаго ты хляхочыж біс пръчыны? ХЛЯТГЬЦЦА незак. Стукацца. Чаго ты хляпъкься, зъхадз1. ХЛЯ'ПЪЦЬ незак. Стукадь. Hi хляпый таг дзьвярмі, нъдаела ужо хляпъньня тваё. ХМЫ'ЗЬШК м. 1. Хмызняк. Я ў хмызьніку i то дроу такіх-сякіх насек. 2. зборн. Галінкі хмызняку. Хмызьнікъм пліту таплю. ХО'ТКА ж. Хаджэнне, хада. Зъмътала наз гэта хотка днямі дъ крайнъсьци ХУХ ТЫ выкл. Выгук, якім выражаюць вялікую стому. Хух ты, яг зъмарылъся. ХУ'ХЦЯ МНЕ выкл. Тое, што i хух ты. Ой, хухця мне! Нох ні магу цягнуць
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

сваіх;лёс, фурнў, фўрнуў, хакъць, хатомка, хатуль, хвасыдель, хляпъць, хліхьтаць, хмызьшк
0 👁
 ◀  / 361  ▶