УПОТШІЧ прысл. Упоравень. Як стаў упоплідж з бацькъм, дък ужо i ўраўні. УПУ'Т м. Спалох. Гэтьі зёлкі нада ат упуду піць. УПЯ'КЪЦЦА зак. Улезці. Я ўпякьлься ў той лён, дък i ыі рада — адзін пълёжак. УПЯ'КЪЦЬ зак. Выдаткаваць, угаціць. Ен як у заду елядзеў, калі ўза ў, што ўпякью грошы i фігу пълучу, так i було. УРСУЩЦА зак. Прымроіцца. Ім вот нешта ўроілься ў гълаву i ўсё, што я скасіў тую пожынъку. УРЫ'НЪЦЦА зак. Уваліцца. Глядзі ня ўрынься ў къназу дзе пъ пацёмкъх. УРЭ'ДА, УРЭ'ДЗІНА м. i ж. Шкоднік (шкодніца). Бо ўрэда, у сьвеці такіх ня відзіла. Hi npaci ты ў такой урэдзіны — ні дасъ. УСКО'РЪСЬЩ прысл. Неўзабаве, скора. У скоръсьц1 посьлі мяне i матка пръшла. УСЛУГУВА'ЦЬ зак. Услужыць. Спасіба, што ты мне ўслугуваў. УСПА'ЦЬ зак. Утрываць лежачы, паспаць. Дзе ты ўсьпіш път такой лёгънькый коўдрый. ■ УСТА'РКЪВЪЦЬ незак., УСТО'РКНЪЦЬ зак. Устыкаць, абуваць наспех або на босую нагу. Устаркъвый мае выйлакі. Усторкні боты якіі, так i бяжы, дзетка, пъд мъгазхн. УСТУФЪВЪЦЬ незак., УСТУРЫ'ЦЬ зак. Узбуджваць. Я сваіх рана ўстурьвью — у школу далёка хадзіць. Устуры дзеўку, хай паможыць, хваціць тухнъдзь дъ пуўдня. УСТЫКА', УСТО'ІЧКІ прысл. Стоячы. Устъжа ўсё ўрэмя робіла. Устоічкі атстоюў цэлый дзень i ні пръсей дажа. УСХО'ЛЫ[Й] прым. Усходжы. Фасоль усхолъя каб бъла, дъг бъ п абыйшла, а так i не. УСХЪМЯНУЛДЦА зак. Схамянуцца. Усхьмянуўся, ды позна — ужо мае паехьлі. УСЬГПКА ж. 1. Высыпка (зямля). Усыпкі ў хату нъвязъл'г. 2. Сыпка (на деле). Ты кажы, усыпка пъшла па целі. УСЬВЕ'ЖА прысл. Па некранутаму, па нечапанаму (рабіць што-н.). Hi къпай усьвежа, можнъ ш тут ішчэ многа къпацъ. Чаго ты лезіш у сънех усьвежа ды ўсьвежа