Народнае слова (1976). А. Я. Баханькоў

 ◀  / 361  ▶ 
УПОТШІЧ прысл. Упоравень. Як стаў упоплідж з бацькъм, дък ужо i ўраўні. УПУ'Т м. Спалох. Гэтьі зёлкі нада ат упуду піць. УПЯ'КЪЦЦА зак. Улезці. Я ўпякьлься ў той лён, дък i ыі рада — адзін пълёжак. УПЯ'КЪЦЬ зак. Выдаткаваць, угаціць. Ен як у заду елядзеў, калі ўза ў, што ўпякью грошы i фігу пълучу, так i було. УРСУЩЦА зак. Прымроіцца. Ім вот нешта ўроілься ў гълаву i ўсё, што я скасіў тую пожынъку. УРЫ'НЪЦЦА зак. Уваліцца. Глядзі ня ўрынься ў къназу дзе пъ пацёмкъх. УРЭ'ДА, УРЭ'ДЗІНА м. i ж. Шкоднік (шкодніца). Бо ўрэда, у сьвеці такіх ня відзіла. Hi npaci ты ў такой урэдзіны — ні дасъ. УСКО'РЪСЬЩ прысл. Неўзабаве, скора. У скоръсьц1 посьлі мяне i матка пръшла. УСЛУГУВА'ЦЬ зак. Услужыць. Спасіба, што ты мне ўслугуваў. УСПА'ЦЬ зак. Утрываць лежачы, паспаць. Дзе ты ўсьпіш път такой лёгънькый коўдрый. ■ УСТА'РКЪВЪЦЬ незак., УСТО'РКНЪЦЬ зак. Устыкаць, абуваць наспех або на босую нагу. Устаркъвый мае выйлакі. Усторкні боты якіі, так i бяжы, дзетка, пъд мъгазхн. УСТУФЪВЪЦЬ незак., УСТУРЫ'ЦЬ зак. Узбуджваць. Я сваіх рана ўстурьвью — у школу далёка хадзіць. Устуры дзеўку, хай паможыць, хваціць тухнъдзь дъ пуўдня. УСТЫКА', УСТО'ІЧКІ прысл. Стоячы. Устъжа ўсё ўрэмя робіла. Устоічкі атстоюў цэлый дзень i ні пръсей дажа. УСХО'ЛЫ[Й] прым. Усходжы. Фасоль усхолъя каб бъла, дъг бъ п абыйшла, а так i не. УСХЪМЯНУЛДЦА зак. Схамянуцца. Усхьмянуўся, ды позна — ужо мае паехьлі. УСЬГПКА ж. 1. Высыпка (зямля). Усыпкі ў хату нъвязъл'г. 2. Сыпка (на деле). Ты кажы, усыпка пъшла па целі. УСЬВЕ'ЖА прысл. Па некранутаму, па нечапанаму (рабіць што-н.). Hi къпай усьвежа, можнъ ш тут ішчэ многа къпацъ. Чаго ты лезіш у сънех усьвежа ды ўсьвежа
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

нъвязълг, упут, упякъцца, упякъць, урынъцца, урэда, урэдзіна, ускоръсьщ, услугуваць, успаць, устаркъвъць, усторкнъць, устурыць, усхолы
2 👁
 ◀  / 361  ▶