КЯТУФКА ж. Прарэх у штанах. Нада гузікі мне ў кятурку пъушъваць, а то пъвъръвал(с1. ЛАЙНО' н. Адзежына. Лайно якоя-небуць усьцягну на плены i пайду пъ мъкраце. ЛАДНО', ЛА'ЦЬВЯ прысл. Добра. Лацно, калі ў горъдз'г ў яго хто-небуць ёсьць, зъусягды ўсяго дъстаніць i пръвязсдзь дажа. Лацъвя ей, калі ў яе мушчына ў хаці ёсьць: ён i скосіць, i узарэць/а як мне, адзінокый бабі,— адна робіш усё чыста. ЛЕ'ЖЪЦЦА незак. Даспяваць сарванымі, лежачы (пра плады). Ігруш път сяньнік нълажыла лежъцца. ЛОП м. Toe, што i лъбяк 1, 2. У лоп хлеву іржыньня склалі. Лоб да ўрэмя дашчуркьмі забіў. ЛЪБЪЗА' ж., ЛЪБАЗЬЗЁ н. зборн. Грубая, тоўстая трава, якую не вельмі хоча есці жывёла. Такую лъбазу ня будзіць есьці карова, пъ гатові таго авечкі. Лъоъзьзя нейкъга нъкаЛу, а ня сена. ЛЪБЯЖ м. 1. Падфрантонная сцяна ў будынку. У лъбяг дровы пъсклъдайщ акуратнінька. 2. Франтон. Два лъбяш ў хаці за дзень зашылі — ну што ж, доскі гатовъ\ бъл1, усё пръстроша. 3. Зямельны ўчастак на высокім, адкрытым месцы, на якім дрэнна родзіць. Нъ лъбяку тым калі што радзіла? ЛЪКТА'ЦЬ незак. Піць. Hi лакчы дужа халодный вады, іна иг, як лёт. ЛЮБАВГЗНА ж. Мясная праслойка ў сале. Въб1рай жаръдзъ, дзе болі любавізны. ЛЮБО'ВЬЦИ] прым. Поены, без праслоек сала. Атрэшці сабе, ръбяты, любовый скваркі. ЛЯСЬСЁ н. Нелюдзімае, дзікае месца, звычайна лес. Конь буланы ні даецца — проміцьцю ляціць нъ лясьсё. МАНГЦЦА незак. Збірацца, хацець што-н. зрабіць. Машлъся-машлъся схадзіць г ніяк ні дъманыъся. МАТЬГРКА ж. Шнурок з драўлянай палачкай на адным канцы i драцяным стрыжнем на другім для нанізванкя рыбы. Матырку ш сваю ні забуцься ў рыбу ўзяць. МЕ'ШЦЬ незак. Меншаць, убаўлядца. Мълъка с каждъм днём стала меніць i меніць. МІРАВЬЦИ] прым. Выдатны, добры. Міравога сена нькасіў. МЪНЬДЗЮРЬГ мн. Вочкі на бульбе. Мъньдзюры ня ўсе выскръола
Дадатковыя словы
выскръбла, горъдзг, лацьвя, лъбъзьзя, лъктаць, любо'вьцй, любовьци, мешць, міравьцй, узарэцьіа
2 👁