Народная словатворчасць (1979). А. А. Крывіцкі, І. Я. Яшкін

 ◀  / 337  ▶ 
ВЯДЗМЕ'ДЗЬ м. Мядзведзь. Раньша ŭ вядзьмедзі ў нас бывалі. Каменка Крыч. Aŭ, такога балыйога вядзьмедзя відзела ў зьвярынцы. Барсукі Бых. ВЯЗЁНКА ж. Плотка. Заўчора вудзіў у возярі, дык плоці-вязёнкі многа бралась на бабак. Еўдакімавічы Шкл. ВЯ'ЗЗЕ н. Матэрыял для прывязкі аглабель да палазоў у санях, Мілка, ідзі-тка нысякі вяззя. Тратная Клім. ВЯЗЬЕ мн. Вязь у санях; тое, чым звязваюць капылы. Нада на зіму вязы новыі ў сынях паддзелыць. Заполле Шкл. ВЯНО'К м. Вечар у маладой перад вяселлем. Такей слаўный быў вянок у маёй унучкі. Дзікае Глуск. ВЯТО'Х i ВЕТАШО'К м. Паўмесяц. Узышоў вятох i ўсё азалаціў вакрух. Заполле Шкл. ВЯСЁЛКІ мн. Смарчкі. У вайну адны як наслісь, дык, гаворуць, памурлі ат вясёлак. Сялец Бых. ГАЛАБАРО'ДЗЬКА м. Мужчына, у якога не расце барада. Наш Мікалай галабароцька. Нічыгтаравічы Шкл. Ты гылыбародзька йшчэ. Шаламьк Слаўг. ГАЛАВА' ж. Шапка сланечніку. На галаве паявіліся ўжо чорныя семячкі. Цяцерына Бял. ГАЛАМЯ'ЦЬ м. Бярозавы цурбалак. Стаміўся, npiсеў ны гылымяць, дай заснуў. Кулынычы Слаўг. ГАЛА'Н м. Певень. Сяньні гылына ны бызарь панясу. Паршына Гор. ГАЛЁЗАЦЬ незак. Гугнявіць. Ен во нешта як кажа, дык у нос галезая. Сідаравічы Маг. ГАЛО'ДНІЦА ж. Голая косць. Выкінь галодніцу сабаку на двор. Цяцерына Бял. ГАЛСУУКІ мн. Тая частка льну, у якой знаходзіцца семя. Сарві-ка галовак сколькі, нада праверіць, ці лён пасыгеў. Вусце Крыч. ГАЛУ'БШ К м. Франтон. Галубнік разваліўся, нада новый дзелыць. Паршына Гор. ГАЛУ'ЗАВАЦЬ незак. Дурэць, гуляючы. Дзеці, niрастаньце галузаваць. Паташы Гор. ГАРАТНЬГ прым. Палахлівы, забіты горам чалавек. Трэці год балеецъ гаратны. Сялец Бых. ГАРЛЯ'НКА ж. Горла. А чаго ты гырлянку дзяреш? Бярозкі Хоц. ГАРМО'НЯ ж. Гармонік, Гармоня нешта сапсавалася, Паршына Маг
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

веташок, вядзмедзь, вяззе, галабародзька, галамяць, галан, галодніца, галубш, гарлянка, пам^рлі
0 👁
 ◀  / 337  ▶