гі дзвнь я за цябе змагу дтпасціць. Нічыпаравічьі Шкл. АДПЕФЫ ЦЬ зак. ГІабіць. Сёння добра атперыу ката, больш ні будзе красці куранят. Дзікае Глуск. АДШ ПЛІКНУ'ЦЬ зак. Адшпіліць. Баліць рука, так ні магу атшплікнуць i гузік. Сідаравічы Маг. АЗГМКА ж. Азімая пшаніца. А я сёлета азімку ня сеяў. Галоўчын Бял. Зімой ні было снегу, думалі, што ўжэ ŭ азімка вымерзніць. Вусце Крыч. АЗЯЛГЦЬ зак. Адурыць, затлуміць. Азяліў ты маю галаву. Паташы Гор. АЗЯРЭ'Ц м. Прыстасаванне для сушкі вікі, гароху, азярод. Даўней гарох ці віку ні сушылі ў ёўні, пакладуць на азярэц i сохнець. Цвёрдаў Бых. АКАЛО'ТКІ мн. Снапы, абмалочаныя ўручную. Вазьмі акалоткі, выкінь з гумна. Вусце Крыч. AKA'PAK м. Шыя каля патыліцы; карак. Як трэсну табе пы акарку, будзяш еедаць. Заполле Шкл. У яго акарак, як у кабана. Цядерына Бял. АЛІТКА/ часц. Усё ж такі. Алітка дабіўся свайго. Заазер'е Бял. АЛЛЯНУ'ХА ж. Страва з капусты, зроблепая на скорую руку. Будзем варыць аллянуху. Звянчатка Клім. АПАЛАНГЦЬ зак. Ахапіць. Аткуль гора апыланіла мяне. Каўшова Мец. АПАРО'СНАЯ прым. Цяжарная (сучка, кошка). Раз'глася наша кошка, такая глаткая ходзіць, як апаросная. Цвёрдаў Бых. АПЕФ КА ж. Апенька. Адну восінь столькі было апенык. Цяцёрка Шкл. АПЛЁТАВАЦЬ незак. Прагна есці. Во аплётеае, дык аплёувае. Скураты Бял. АПСУКА м. i ж. Гультай. Уся дзяреўня ведаець, што Іван апока. Лазовіца Клім. АПРЬГЧ 1. Прысл. Паасобку. Мы ехалі ў горат апріч. Варанёва Крыч. 2. Прыназ. Акрамя, апрача. Апріч мылыка, ні хачу нічога есць. Рымінка Чав. АПССУМ i АПЦЭ'САМ прысл. Знянацку, нечакаыа. Сабака кінуўся ны мяне апсом. Каўшова Мсц. АРАЛЛЯГ ою. Узаранае поле; ралля. На араллі ня сеяцъ, трэба яе яшчэ паскарадзіць. Цяцерына Ъял. АСМГХВАННЕ н. Асмейванне. Твайго асміхвання я баяцца ня буду. Ветрынка Бых
Дадатковыя словы
akapak, аллянуха, аліткаі, апцэсам, заазере, разглася
2 👁