Народная словатворчасць (1979). А. А. Крывіцкі, І. Я. Яшкін

 ◀  / 337  ▶ 
ПІ'Ш ЧЫ КІ мн. (ПІ'Ш ЧЫК M.). Кончыкі пальцаў. Hi садзі адразу после марозу рукі ў печ, бо зойдзе ў пішчыкі. ПЛАСКУНЬГ мн. Маніцы. Трэбо выбраць пласкуны, ены ўжэ высахлі. ПЛА'ХТА ж. Устаўная частка крыла ў млыне — шчыт з тонкай дранкі. Вецер аслабеў, трэбо ўставіць ешчэ na плахце. ПЛАХТАВА'ЦЬ незак. Устаўляць плахты ў крыло млына. Сын у мене памочнік: пасабляе i плахтаваць, i накручваць млін. ПЛЮХА' ж. Лёгкі малакаларыйны торф з мноствам гіустацелых травяністых каранёў. Ад гетай плюхі ніякаго цепла німа. ПО'ЛІУКА ж. Вараная вадкая страва з бульбы, прыпраўленая тлушчам або малаком. На абед сегоння зваpy поліўку. ПО'СПЕХ м. Круглае, звычайна металічнае, кольца, якое надзяваецца ў пачатку прадзіва на верацяно, каб яно стала цяжэйшым. Надзень поспех, лепш будзе верацено круціцца. ПО'ТТЫЧКА ж. Ніжняя частка жаночай еарочкі з больш грубага палатна. На потты.чку сыдзе ŭ гето naлатно. ПРАНО'ЗАВАТЫ прым. Нахабна-ўпарты, настырны. Ну ŭ пранозаваты геты хлопец, ек намерыцца што, дак ніяк ні адгаворыш. ПРУГМЕ'НЬ м. Прыгуменне. Сено сыраватае, pacкінь прасушыцъ на пругмені. ПРУГЛО' н. Вочап. Нругло абгалелёдзело, з рук выслізвае, ніяк вады ні выцегнуць. ПРЫ ГРЭ'БІЦА ж. Надбудоўка над пограбам. Збегай вазьмі кош на прыгрэбіцы. ПУХІ'Р м. Уздуцце на скуры. Моцно апарыла руку, бач, пухіры паўсхватваліса. 2. Свіны мачавы пузыр, надзьмуты i высушаны, які раней часта служыў дзіцячай цацкай. Надуй пухір, будзе дзецям добра забаўка. ПУЦ м. ĆHKepa-калун. Дзе ты, браце, бачыў, каб nyцам бервёна часалі. ПУ'ШКІ мн. Знешняя паверхня суставаў пальцаў на руках. Хай ены згараць, гетые дрова! Усе пушкі пазбіваў, паку ль пакалоў. СЕЛЕДО'РШЫ i СЕРАДО'ЛЬШЫ прым. Сярэдні
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

грэбіца, поліука, поттычка, пругмень, селедоршы, серадольшы
5 👁
 ◀  / 337  ▶