ЗАВІЯ7НКА ж. Toe, што i БРУШТЭ'ЛІ. Пярэдні, шыршы абруч — завіянка. Забалоцце. ЗА'КЕНЗЛЫ мн. Toe, што i ВІНЦЫДЛА. Закензлы ў вуздэчцы, шоб строкатому коню в рот даваць. Лукава. Закензломі коня стрымаюць. Макраны. ЗАПРАШТЬГ зак. Запрэгчы. Воза трэба запрашты. Радзеж. ЗАСЛСУНКІ мн. Скураныя нашыўкі на аброці, навочнікі. Як коні баявыя, вуздэчку надзяюць з заслонкаmi, шоб ззаду нэ бачыв конь шо робіцца. Чарняны. ЗГОЛО'ВОК м. 1. Вузгалаўе ў возе. Зголовок накладаецца на вось i пракладаецца страмёнкамі. Макраны. Хамуты зілезны крэпяць зголовок. Збураж. 2. Toe, што i В'ЯЗ. E тры зголоўкі, сколька лап, столька i зголоўкаў. Медиа. Зголоўкіf шоб звязаць санкі, скрапіць полузы. Гута. ЗУБЫ'ЛО н. Toe, што i ВІНЦЬГДЛА. Стрэкатому коню зубыло сунуць у рот, шоб він нэ понёс. Олтуш. КАБЛУ'К м. Крук на канцы аглоблі. Аглобля клямрам прывязваецца, токой дротыною, шоб каблук нагнаць на капыл. Арэхава. КА'ПСЫЛЬ, КАЛТСУЛЬ м. Жалезная пракладка паміж колам i загваздкай. Капсыль залізны закручваюць, каб колысо нэ злятало. Арэхава. Капсуль на другы строй воза, на капсулях гайкы нэ трэбо. Палікі. КАПТУ'Р м. Шчыток у санях. У санкох токы каптур збывалы, шоб снег ні падаў на ногі. Грушка. КЕЛІЬНЯ, КЭ'ЛЬНЯ ж. Кузаў у возе (звычайна екладаецца з дзвюх палавін, адна ставіцца ў пярэдняй, другая — у задняй частцы воза). Кельня на цэлы воз, разам стачваюць дзве. Яна плетэна густа. Медиа. Кэльni до воза былі плетэны з лозы, як шо купыш, у кэльню ўложыш, шобы нэ ўпала. Збураж, Гвозніца. КРЧКА, КЬРЧКА ж. Палятынка ў хамуце. Кічка — то салома абматаная таварам. Чарняны. До пэрода клішчаў кычка кожана даецца, усярэдзіне яе — салома. Радзеж. Кічка, штоб не муліла персці лошадзі. Гвозніца. КНЬГПАЛЬ м. Падгерац. Шворань усажваецца ў кныпалъ, а кныпаль ужо з розвіркай злучаны для крэпосці, тока тоўста крыўляка жалезна. Замшаны. КОЛО'ДЫЦЯ ж. Калодка ў коле. Колодыця дубова i з бярозы, рэхвы повэрху колодыці. Палікі. Штоб коло
Дадатковыя словы
бруштэлі, кэльня
1 👁