Народная словатворчасць (1979). А. А. Крывіцкі, І. Я. Яшкін

БАЛ (УТЛАЯ. Лойдзем у Ламачча (урочышча) у ягаоы i заадно сыраежак балотных назьбіраем, іх у ягадніку многа. СЫРАЕТІІКА БУ'РАЯ. Сыраешкі бурыя рыдай сьмярдзяць, іх мала бяром. СЫРАЕ'Ш КА ЖО'УТАЯ. Сыраешкі жоўтыя хто бярэ, хто ні бярэ, кажуць, атрутныя. СЫРАЕ'ШКА ЗЯЛЁНАЯ. Сыраешка зялёная у асіньнічках расце, салодзінькая — такой ні атравісься, добры грыбок. СЫРАЕ'ШКА КРА'СНАЯ. Сыраешка красная крэпкая, німа грыбоу — i гэтыя пойдуць. СЫРАЕ'ШКА РУЖО'ВАЯ. Сыраешкі ружовыя такія крохкія, i дадому ні данясеш — адно сьмецьце. СЫРАЕ'ШКД ТАУСТАНОТАЯ. Сыраешка таустаногая салодкая й за язык ні шчыпля, як пакаштуяш сырую. СЫРАЕ'ШКД ФІЯЛЕ'ТАВАЯ. Сыраешку фіялетавую усе бяром, яе й сырую жарыць можна. ТАЛСТУ'ШКА, ТАУСТУ'ШКА ж. Таўстуха. Волька набрала некіх съмярдзюх i спорыць са мною, што гэта талстушкі. Таўстушкі салодзінькія, з булдавешачкай на корані; па шыпульніку растуць. ФЛЮС м.} ФЛКУСКА ж. Радоўка штрыхаватая. Мой Манюсь ніколі флюсаў ні бярэ, кажа, што запашок ест нідобры ў іх, а я назакатвала банак, зімой еў i хваліў — думаў, што падзьзялёнкі. ХРАПА'Ч м. Смаржок. Пасьвіў сёньня кароў i назьбіраў храпачоў. ХРАШ Э'ЛЬ мзвычайна мн. ХРАШ ЛР, ХРУШ Э'ЛЬ, ХРУШЧ м. Труфелі. Вот унучак залаты — i кароўку атпасьвіў, i цэлую хустачку храшлёў прынёс. Я хрушалі зь яйцамі напхаю i сьмятанай палью. Хрушчы варыць у трох водах нада, а то й атравіцца можна, чаго добрага. ЧАРНАГАЛО'ВІК м. Баравік з чорнай шапкай. Гляжу, а ўнучак ужэ нясе цэлую сумку чарнагаловікаў, сн i сам чорнінькі, як той баравічок. ЧАРНУ'ХА ж. Чарнушка. Назьбіраў чарнух i ні ведаю, што зь імі раб'щъ — ці варыць, ці саліць. ЧО'РНЫ ГРЫБ. Падбярозавік. Ш АМШНЬЁН м. Шампіньён. У гароччыку пат смыроднікам столькі шампіньёнаў навылазіла. ШЫПУТІЬНІК м. 1. Радоўка жоўта-карычневая. Мой Міша вэньдзяка [даўно] пашоў у грыбы, a адных шыпульнікаў набраў. I ні лянаваўся цёгацца столькі ў лесі за гэтымі кабыламі. 2. Падзялёнка. Ужэ ŭ замарает, a шыпульнікі стаяць, покуль сьнех ні ляжа