мыціріялу каб узіла, ёта дужа красівый цьвет, ён любому йдзець. ВУСАЦЕНЕЧКІЙ. Вусаты. Вусацінічкыга сабе заимела, пад ручку кажный вечыр прыхаджыюцца кыла речкі туды i нызад. ВУСАЦЕНЬКІЙ. Вусаты. Стыряіцца яе вусацінькій, кажный дзень c касою некуды бегыіць, а на той нядзелі усё хворыст сек. ВЯЛЕНЬКІЙ. Вялы. Нешта малыя вялінькыя сяньня: i гуляць ня йдзець, i есьць пасьці нічога ні ўзіла, відна, у яе баліць нешта, ну ні на што ні жаліцца. ВЯСЕННЕНЬКІЙ. Веснавы. Вясеньнінькіх пырысягык нільзя руўняць c пызьнічкамі, яны i ны яду луччы, i на рост ідуць скарей. ВЯЧЭРАШНЕНЬКІЙ. Вячэрні. Усё вячэрышнінькыя мылако пыставіла квасіць, цяперя цёпла, яно скора кісьніць. ВЯЧЭРНЕНЬКІЙ. Вячэрні. Вячэрнінькыя мылако ні магло так скора закіснуць, ні выдумывый ты, скажы, што есьць ня хочыш. ГАЛОУНЕНЬКІЙ. Галоўны. Ты ў іхній кынпаніі ці ні самый галоўнінькій, усігда ў лаўку цябе пысылаюць. ГАРБАНОСЕНЕЧКІЙ. Гарбаносы. Верка свайго гырбаносінічкыга дужа глядзіць, баіцца, каб узноў ня зьбег. ГАРБАНОСЕНЬКІЙ. Гарбаносы. Ета, помніш, Мікіта гырбаносінькій с таго боку зыхадзіў к Полькі, дык ён npa ўсю кытывасію рыскизывыў. ГАРБАй,ЕНЕЧКІЙ. Гарбаты. Aŭ, дзеўка, дзеўка, зывізала ты сабе гылаву, дык зывізала, малёсінічкій, гырбацінічкій, куды твае вочы глядзелі, як ты схадзілыся зь ім. ГАРБАЦЕНЬКІЙ. Гарбаты. Гырбацінькій нейкій іззы Сыжа ныбіваўся, каб брала яго ў зяці, ай, паду мыла, німа хызяіна ў дваре i ета ні зяць— ні ўзіла. ГРАМАТНЕНЬКІЙ. Пісьменны. Нас жа ня ўчылі, я ні пісаць, ні чытаць ня ўмела, a ўнукі бегыюць у школу, хырашо гримытнінькія: мама, я чатырі прінёс сяньня, а я, баба, пяць пулучыў. ГРЫБАй,ЕНЕЧКІЙ. Губаты. У яго пара хлопчыкыў, такея грібацінічкія, як i сам. ГРЫБАЦЕНЬКІЙ. Губаты. Так ушчалепілыся ў свайго грібацінькыга, што сілыю ні атарьвеш
Дадатковыя словы
грймытнінькія, рыскйзывыў
0 👁