Народная словатворчасць (1979). А. А. Крывіцкі, І. Я. Яшкін

 ◀  / 337  ▶ 
ЖАУТАВАЦЕНЬКІЙ. Жаўтаваты. Што йта з нашым Колім, яго нейкія вочкі жуўтувацінькія сталі, каб ні зыбалеў ён чым. ЖАУТЛЯВЕНЕЧКІЙ. Жаўтаваты. Нейкій ваш Пятрок ны ліцо жыўтлявінічкій, na-мойму, ён нейкій хворый. ЖАУТЛЯВЕНЬКІЙ. Жаўтаваты. Ныбрала ны плацьця жыўтлявінькыга мыціріялу, каб харошый партніхі i аддаць пашыць. Ж УЛІКАВАЦЕНЬКІЙ. Жулікаваты. Віджу, што ты сіановісься жулікувацінькім. Чаго там гываріць, нашто зышчышчсіць, жулікувацінькія хлопцы, за імі глядзі ды глядзі. Ж ЫДКАВАЦЕНЕЧКІЙ. Вельмі вадкі. У цябе сяньня чаго-то ўсё жыдкувацінічкыя, ці ты варіць рузучылыся, ці што с табою стала. Ж ЫДКАВАЦЕНЬКІЙ. Вадкі. Сянішнія сьмітана саўсім жыдкувацінькыя, ні тыкая, што тэя разы была, ці дужа сьвежыя, толька зьнята, ці рызьвялі троху, яны такоя тожа ўмеюць. ЗЕЛЕНАВАЦЕНЕЧКІЙ. Зеленаваты. Трошку зілінувацінічкыя мацерія, пасьці нізаметна, абеім на кохтычкі ныбрала, ікраз хваціць. ЗЕЛЕНАВАЦЕНЬКІЙ. Зеленаваты. Сукно ладнця, навошчуп плотныя, зілінувацінькыя, пальто выйдзіць цёплыя, зімы дзьве праносіць i ладна. ЗЕЛЕНКАВАЦЕНЬКІЙ. Зеленаваты. Поскыньні ішчэ зілінкувацінькія, трошку рунувата браць. ЗЕЛЕНКАВЕНЬКІЙ. Зеленаваты. Не, na-мойму, зілінкавінькыга ты сабе ні бярі, ён табе саўсім ні падойдзіць, табе луччы высільковый цьвет купляць. КАРАТКАВАЦЕНЕЧКІЙ. Караткаваты. Я зразу віджу, што вярёвычка кур утку вацінічкыя, ёю хамут ні ссупоніш, а ныдвязывыць тожа дренна: вузёл мішаіць сьцягывыць. КАРАТКАВАЦЕНЬКІЙ. Караткаваты. Hi бярі, naмерій другей пінжак, тута i рукавы куруткувацінькі, i ны сьпіне моршчыцца, нашто ж браць, што ні патходзіць. КАРАТКАВЕНЕЧКІЙ. Караткаваты. Прівізкі ў цябе пулучыліся трошку кырыткавінічкія, каб ны паўчэцьвірці даўжэй, i ладно було б. КАРАТКАВЕНЬКІЙ. Караткаваты. Яно i на вока відна, што кылячкі кырыткивінькія, нада б трошку даў
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

кырыткйвінькія
0 👁
 ◀  / 337  ▶