Народная словатворчасць (1979). А. А. Крывіцкі, І. Я. Яшкін

 ◀  / 337  ▶ 
лык многа ні ныбірай, гырячыга ў іх ні нальлеш, толька рыскрышыць што. МЕЛЕНЬКЛИ Е Вельмі дробны. Мелінькій дожджык сыпіць i сьіпіць. Дужа мелінькій пясочык кылы Сыжа, як мука. МЕЛЕНЬКІЙ П. Вельмі мелкі. Такія мелінькія шаічкі i дзелыць ні нада було, ніізьвесна, длі чаго яны. МЕНШ АНЕЧКІЙ. Меншы. Я твайго меншынічкыга дык i ні пызнала, думыла, Хведзькіы каторый. МЕНШ АНЬКІЙ. Меншы. Якей Валодзька пасьледній, у яе ўжо меншынькіх пара ёсьць. Каб што меньшынькыя ўзяць, етый касьцюмчык зілікуват. МІЛЕНЕЧКІЙ. Мілы, любімы. Нешта твой мілінічкій усё з Гашкіныю прых&джыіцца, глядзі, каб ня дбіла. МІЛЕНЬКІЙ. Мілы. А ён жа ў цябе доўга мшнькій быў, чаго ты ны яго так нупусьцыыся? А ты мілінькій ты мой, прывадзі мяне дамой. МОКРАНЕЧКІЙ. Мокры. Мы ж прібеглі зъ лесу мокрінічкія, ны нас рубца жывога ні асталыся — так nipiмяклі. МОКРАНЬКІЙ. Мокры. Чулочыкі мокрінькія, а ты хочыш іх ныдзіваць. Пад дождж пупадуць, пріедуць мокрінькія, ныпряткі яны ніякія с сабою ні ўзялі. МУДРАНЬКІЙ. Мудры. Думыў, што ён самый мудрінькій, ніхто ні рызьбярецца, што i к чаму гаворіцца. МУРЗАЦЕНЕЧКІЙ. Мурзаты. Бегыюць пы хаці. мурзацінічкія абоя, булъбу елі, пывымизывыліся ду вушэй. МУРЗАЦЕНЬКІЙ. Мурзаты. Вымыла сваіх мурзацінькіх, зу пуўдня як вымыжуцца, дык хуць іх ацскрібай. МЯКЕНЕЧКІЙ. Мяккі. Воўна дужа харошыя, ніткі спряджыны съпецна, чулочыкі пулучыліся мякінічкія. МЯКЕНЬКІЙ. Мяккі. Батоныў прівязьлі мякінькіх, як бралі, дык былі цёплыя, пряма сь печы. МЯКЁСЕНЬКІЙ. Вельмі мяккі. Якея ж табе падушкі прігатовіла Сашка мякёсінькія, eo ўжо будзіць спаць у мыладэя жонкі, пряма рай. МЯКУСЕНЬКІЙ. Вельмі мяккі. Пріснакоў ныпікла мякусінькіх, дык мае так ладна наеліся, с салым, мыкалі i елі. НАВЕНЕЧКІЙ. Новы. Ішоў yea ўсём у навенічкім, усё на ім аж сіяіць, відна, у Жыгалкі пашоў к радне
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

меленьклй, мякўсінькіх, мўд, пупадўць, пывымйзывыліся
1 👁
 ◀  / 337  ▶