ло б выкыпыць, а такіх крівенькіх ня хочыцца садз'щь. КРЫКЛІВЕНЬКІЙ. Крыклівы. Ай, дужа зыдаўся нейкій кріклівінькій, усё пішчыць i пішчыць. А ты, аказыіцца, кріклівінькій, во ня думыў. КРЭМАВЕНЬКІЙ. Крэмавы. А я відзіла, кремывінькыга мыціріялу многа прівязьлі ў лаўку, рузгружалі цюкамі. КРЭПЕНЕЧКІЙ. Моцны. Во крепінічкій мыціріял пупаўся: сколька я цігаю ету куртку i ў грязь, i ны ўсякыю работу — дзяржыцца. Мае дзеці ўсігда крепінічкія былі, слава богу, нічым ні балелі. КРЭПЕНЬКІЙ. Моцненькі. Крепінькій марозік, за рукі бярець ого як. Крепінькія хлопцы, яны з мальства зыкалёмшы, к рабоці прівучыны. КУДЛАЦЕНЕЧКІЙ. Лахматы. Ай, якога ты сабе ныйшла кудлацінічкыга, ці знаіць ён, зь якога боку зы тапор брацца,— во так i прівыклі пы бицькых, пы маткых пыіжджаць. КУДЛАЦЕНЬКІЙ. Лахматы. V яе малінькій сыбачка кудлацінькій, ну такей уедлівый, глядзі, зы нагу хваціць. Хваціць хадзіць кудлацінькім, пыцстрыгіся, як yce людзі. КУДРАВЕНЕЧКІЙ. Кучаравы. Гылыва тыкая ўжо кудрявінічкыя, што як яе i рышчысаць, у яе грябёнка ні палезіць. Мы знаім, што ты сабе даўно шукаіш кудрявінічкыю, каб крысавіца луччы ўсіх была. КУДРАВЕНЬКІЙ. Кучаравы. Лешчынскій кудрявінькій усім вам дужа ныравіцца. Бярёзкі пыдрасьлі, кудрявінькія сталі, зімля тута дужа харошыя. КУРНОСЕНЕЧКІЙ. Курносы. Куды ета ты, курносінічкій, выпрывіўся, шлёпнісься ў грязь пысярёд вуліцы i пьшчэць будзіш. ДУРНОСЕНЬКІЙ. Курносы. Ня можыць ніяк нагледзі'цца ны свайго курносінькыга, так i ліпніць. Твыя курносінькыя харошыя работніца, за што ня возьміцца, усё у яе гаріць у руках. КУСЛІВЕНЬКІЙ. Куслівы; такі, які падкусвае. Кылі ён кусьлівінькій, я ні баюся, можа каму i кусьлівінькій, а мне дужа ні страшын. КУЧАРАВЕНЕЧКІЙ. Кучаравы. Неік малыя былі кучурявінічкія, а як пыдрасьлі, i валосься вьигрімілыся, айдзе кудрі дзеліся. КУЧАРАВЕНЬКІЙ. Кучаравы. Свайго кучурявінь
Дадатковыя словы
бйцькых, вьйгрімілыся, нагледзіцца, прівўчыны, садзщь
1 👁