ВУЗЁСЕНЬКІЙ. Вельмі вузкі. Кінулі вузёсінькій праход, удваіх ні рызьмінуцца, можна ж було шыршый кінуць. ВЯРТЛЯВЕНЬКІЙ. Вяртлявы. Такей ужо віртлявінькій, мінуты нійдзе ні пысядзіць, на рукі, з рук, мінутку папоўзыіць — узноў нянчыся зь ім. ВЯСЁЛЕНЕЧКІЙ. Вясёлы, здаровы. Чатырі дні балеў, ны галоўку усё жаліўся: тута боля, а сяньня вясёлінічкій гуляіць, толька пыбляднеў за ета ўремя. ВЯСЁЛЕНЬКІЙ. Вясёлы, здаровы. Ну тыкая ўжо вясёлінькыя цёлычка, цалюхтынькій дзет скачыць. ГІашлі вясёлінькія ад Домны, відна, бутылычка ў яв была. ГАДЗЕНЕЧКІЙ. Гадкі. Гадзінічкіх я ні хацеў браць, а ладных пырысят ні було з малых, пырядышныя былі нічога, яны пасьці пацьсьвінкі. ГАДЗЕНЬКІЙ. Гадкі. Нашто табе гадзінькыя такоя пальто браць, дыбаў паўсотні ды купі путную вешч, дык табе вун на сколька хваціць. ГАДЗЁСЕНЕЧКІЙ. Гадкі. Гадзёсінічкія пырысяткі, нейкія карелыя, яны ці выжывуць. ГАДЗЁСЕНЬКІЙ. Гадкі, зусім дрэнны, нічога не варты. Адна нейкыя баба еырыдзкая вынісла рысаду, гадзёсінькыя, падойдуць, пыглідзяць i атойдуць, выбрыць нечыга. ГАДЗЮ СЕНЕЧКІЙ. Вельмі гадкі. Hi нада мне такіх гадзюсінічкіх ціплят i дырма, во сьмела дывай i ні вазьму. ГАДЗЮ СЕНЬКІЙ. Вельмі гадкі. Ну што мне яго рызглідаць, твой пінжак, калі ён гадзюсінькій. ГАЛЕНЕЧКІЙ. Зусім голы; бедны. Рубашычку зьніміць i галенічкій бегыіць пы хаці. Твыя жызьня ні маёй вірста, я i галенічкыя ныхадзілыся, i горя пыспытала большы некуды, а вы на ўсім гатовым жывіцё. ГАЛЕНЬКІЙ. Голы. Пойдзіць галенькій: мне цёпла, a тады зыхалодзіцца, прастудзіцца, пірьхиіць ноч як у бочку. Гляджу — бігаць галенькія, пляхотычкі на іх. ГАЛЮ СЕНЕЧКІЙ. Голы; бедны. Посьлі немцыў асталіся галюсінічкія, ні падыслаць, ні накрыцца, ні niрядзецца, айдзе гылаву ны зіму прітуліць, думый. ГАЛЮ СЕНЬКІЙ. Голы; бедны. Галюсінькыю ты ні хадзіла, ніпраўда, цётка табе крепінька пымыгала, а што табе шаўкоў ні хвытала, дык іх ні ў кога ні було. 12. Зак
Дадатковыя словы
зімў, путнўю, пірьхйіць
2 👁