ікая ужо здыхліна зробілься. Ікая дзяўчына здъхлша — скура ды косці); дырбіна, дырдзіна м. i ж., асудж.—высокая, цыбатая асоба (Такі дырбіна, нъ цябе нічья адзежъna ня лезіць. Вот выръсла дзеўка дырбіна i ў каго іна ўдьлася?); жъвадзёръна м. i ж., асудж.—жэўжык, гарэзнік, гарэзніца (Успакойся, жъвадзёръна, pъзнaciўcя!); звіркна м. i ж., зневаж.—вельмі злы, люты чалавек; зородлівая, шкодная жывёліна (O, ён такі зв1ръна, чълавека можыдзь забіць i рука ні зътрасецца. Куды ж, зв1ръна, лезіш! Пъшла дъ кароў!); здъръвша, здъръвшя м. i ж., асудж.— вельмі здаровая, мажная асоба (Дзве здъръв1ны такіі робілі, І толку шякъга німа. Здъръвшя быў — люццы ратуйці!); зладзёіна м. i ж., пагардл.— злодзей (Itu ты, зладзеіна, куды ўлезла!); змііна м. i ж., зневаж.— вельмі злы, люты чалавек (Тъкая змііна, хто дъ яе пойдзіць. Такій змііна i крушкі вады ні дась папіць); зуліна м. i ж., зневаж.— надакучлівы, назойлівы сваёй гаворкай, дапяканнем чалавек (часцей жанчына). (Буць мушчына з мушчыны, а то — зуліна нейкій, зуліш усё пръс сваё мне над вухъм); зъгагулша ж., зневаж.— нязграбная рэч, прадмет, які з'яўляецца непатрэбным, замінае (Дъвай ускінім нъ гару гэну зъгагулшу — толькі места лішнія будзідзь зъшмаць у хаці); зъразша м. i ж., зневаж.— зараза, кепскі чалавек, зородлівая, шкодная жывёліна (Ня леев ты да гэный зъразшы, толькі крыку болі будзіць); каіміна м. i ж., зневаж.— скупы i люты чалавек (Гэтът каіміна век нічога ні пъсулщь. У гэный каіміны нічога ні дапросісся); каржэіна м. i ж., зневаж.— вельмі закарэлая, брудная асоба (Hy ŭ каржэіна, калі ты ўжо атмыісся? Такі каржэіна, страг глядзець); кръвша м. i ж., зневаж.— кульгавы, крывы чалавек (А куды ж гэна кръвша цягніцца?); къбялша м., асудж.— вялікі хлопец, але не здольны да працы, які займаецца дзіцячымі забавамі (Такі къбялша, а робіць ані нічога ня ўмеіць. Хваціць, къбялша, лётъдзь з ръбятъм1, ідзі, работу дам); латуціна, лахудръна м. i ж., асудж.— абадраны, абшарпаны чалавек (Такі латуціна, ходзь бъ калі надзеўся люцка. Пръшла лахудръна з лахудръны, уся чыста абдзёртъя, вата с фуфайкі тарчыць); лъбацша ж., асудж.— высокі, вялікі лоб; лъмша м. i ж., зневаж.— вельмі здаровы чалавек (Bыnpъу сваю лъмшу, ніхай з'ездзііць у Полъцък); лъхмацша м. i ж., асудж.— лахматая, валасатая асоба; людаёдзіна м. i ж
Дадатковыя словы
bыnpъў, збро, збродлівая, зездзііць, зяўляецца, латўціна
0 👁