Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 2

 ◀  / 409  ▶ 
п ПОСНА прысл. Так, як у пост. У пост жывём поена. Запруддзе. ПОСНІЦА ж. Пост, час посту. Посніца была, а я ішоў на фронт. Партизаны. Помню, тады пдсніца была. Багданава, Вялікі Азярэцк. ПОСНЫ прым. 1. Нішчымны. Сялёдак ёлі, таранбу - усё пденае. Леснікова. 2. Нятлусты. Ну, у сусёда, як пденъя мълакд, дык пденъя, нёчым шчавіль забяліць. Чуцькі. Hi глытаіцца, такдя пденъя [мяса індыкоў]. Каралевічы. Мумаша гэтага супу наварыць, із гарохам, поены ён, алёем заправіць. Заазер'е, Міцюкова, Ульянавічы. 3. Несалёны. Пбснае, нясдлінае ёлі, солі не было саліць. Цясішча. 4. н. Поеная ежа. Елі пдснае, a ёту скардміну ня ёлі. Багданава. У пост нада пдсноё ёсці. Партызаны. Пбснаё есць не хацяць. Закур'е. о ПОСНАЕ МАСЛА. Алей. Льняное сёмя таўклі, дужа ўкуснае, пахнець поеным маслам. Ракаў Засценак. о ПОСНЫ ХЛЕБ. Хлеб з бездражджавога цеста. Цяпёр пденъга хлёба i праглынуць ні магу. Багданава. Поены хлеб палажыла ў трапачку. Каралевічы. о ПОСНЫ 1ВАн. Прысвятак у народна-царкоўным календары. А ёта буваіць Iван-галаварэз, Іван поены. Ета буваіць лётам, якдга чысла, ня помню. Самсоны. ПОСПА ж. Пасыпка, мука з неачышчанага, няякаснага зерня, якую сыплюць у корм свойскай жывёле. Поспа - пьмійшюць касі{ёр, дрэнную тиатцу, ячмень, змёлюць i кормнъму къбануусыпюць. Каралевічы. Бульбу ні давалі скоту, a свінням малолі nocny i кармглі. Гарадок, Гарадзец, Каралі, Мянюцева, Нямойта. ПОСТ м. Пост. Пост усігда сем нядзёль: i nepam Ласкай, i nepam Кьлядамі. Запруддзе. Як пост - грама ні давалі жырнага. Цясішча, Багданава, Буй. ПОСТАЦЬ, ПОСТАСЬ ж. 1. Палоска жыта або іншай збажыны, занятая адной жняёй у час жніва. Раныиы за постацьругаліся: «Ты намаю стала [постаць]». Ціпёр німа nocmaijeŭ, машынамі жнуць. Марозаўка. О, твая постаць мёншая, мая шырай. Розмыслава. Як апходзіць постаць, завязваеш куклу. Як ходзіш, пдстась займёт жацъ. Гарадзец. 2. Дзялка лёну. Як лён браць, завёцца пдстаць. Каралі. Пдстаць лёну раньшы атвадзш, сотак дзёсяць, пітнаццаць, дваццаць, як атвядзёш сам сабё. A ў мянё ужо яшчэ пдстаць лёну бъльшая была, дык ён пьмагаў мне. Заазер'е. Мама, я пайду пдстаць тваю лёну дабраць. Партызаны. ПОСЦІЛКА ж. Посцілка, коўдра. Пдсцілкі cicmpd мне прысылала. Апечкі. ПОСЦІЛЬ ж. Toe, што можна падаслаць свойскай жывёле; подсціл. Пдсцілі у мянё ішчд ёсць. Івоні. ПОТ м. Пот. Пот іллёць, устаю, перадзяюся. Партызаны. ПОТ м. Под (у печы). Пот - у пёчы: чыгуны стаеяць, гаршчкг. Леснікова. На пот гаршкі ставіы. Леснікова. На пот садзіш хлеп i пячэш. Чуцькі. Дзёртую бабку заправш силам, на пот паставіш i ложкаю кладзёш у лиску. Міцюкова, Багданава, Гарадзец, Заазер'е, Каралі, Фасаўшчына, Дуброўкі. ПОТНЫ прым. Перагрэты (пра каня). Ш нада пдтнага пагць каня, пакуль ахладзіцца, атдыхнёць. Гарадзец. ПОТСЩЛКА ж. Тое, што можна падаслаць свойскай жывёле; подсціл. Шуму вытрасіш, ёта ужд на пдтсцілку. Нямойта. потсщль ж. Тое ж. Атлък на пдтсціль кардві прывёс. Гарадок. ПОЎВІДРА н. Паўвядра. Поўвідра вады німагу прынёсці. Нямойта. ПОЎДЗЕНЬ м. Поўдзень, сярэдзіна дня. Багданава. ПОЎЗАЦЬ незак. 1. Поўзаць, перамяшчацца. Жукі-навдзнікі чдрныя, тдустыя, пдузаюць па навозу, прама сінія. Запруддзе. У гарддзі пдузаюць вужакі. Партызаны. 2. Коўзацца, корпацца. Сама на ж... пдузаю, кваедлю палю. Апечкі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўльбу, дўжа, заазере, закуре, кўклу, лбжкаю, магў, німагў, пайдў, пакўль, пдўзаю, пдўзаюць, праглынўць, таранбў, тдў, хбдзіш, ўкўснае
5 👁
 ◀  / 409  ▶