Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 2

 ◀  / 409  ▶ 
п ПАЎРАЖДЗЁННЫ дзеепрым. Хворы. Жьна - сярдзёчніца, паўраждённае ў яё сёрца. Жохава. ПАЎРАНКІ толькі мн. Абедзенны перапынак пры летнім выпасе кароў. Сталі на паўранкі гъняцъ карду, у шэсцъ выганяюцъ. Партызаны. На паўранкі ў Тдрбінцы i цяпёр выганяюцъ. Кішуроўшчына, Багданава, Гарадзец. ПАЎСВЕТА прысл. Шмат людзей. Паўсвёта жывёць тут i не балёщь. Нямойта. ПАЎСУНУЦЬ зак. Пазасоўваць, усунуць (пра ўсё, многае). У печ усё паўсунула i пабёгла. Латыгаль. ПАЎТАРА, ПУЎТАРА, ПУЎТУРА ліч. Паўтара. Пъутара мёсіца атлёжыла. Багданава, Самсоны. Пуутъра відра грыбду лёзщъ у чугун. Сяргейкі. Пуўтура мёсіца ня быў [у школе], а пашду - i добра вучыцца. Нямойта. ПАЎТОРКАЦЬ зак. Пасадзіць, уторкнуць. Я дзе-нібудзь паўторкала буракц капусты трдшку. Запруддзе. ПАЎЦАЛЁЦЬ зак. Уцалець (пра ўсіх, многіх). Дужа сталі бсшбіць, якія хаты i паўцалёлі. Нямойта. ПАЎЧЫЦЬ зак. Павучыць. Я n сваіх паўчыў, як поліўку варьіць. Партызаны. ПАЎШУБАК, ПУЎШУБАК м. Паўшубак. Стала мода паўшупкі шыць. Неўгадава. Яму пдчкі балёлі, дык яна яго пуўшубкам накрыла. Каралі, Сукрэмна. ПАФЫРКАЦЬ зак. перан. Выказаць нязгоду, паўпарціцца. Пафыркаў, як конь, i сеў на тым жа мёсцы. Жохава. ПАХ м. Пах, водар. Варэння чарнічнае, ніякьга паху німа. Кішуроўшчына. Вясна - таму i пах такі. Запруддзе, Фасаўшчына. ПАХА ж. Паха. Во пад паху хатуль прэцъ. Міцюкова. Дъ пах у вадзё будзіш. Запруддзе. ПАХАВАЦЦА зак. Пахавацца, схавацца (пра ўсіх, многіх). Мы ў лясьі пахаваліси о нёмцы зьнялі хаты. Неўгадава. ПАХАДЗГЦЬ зак. Пахадзіць. Я пахадзіла na двару. Гарадзец. ПАХАДЗЯЧЫ прым. Адпаведны захворванню. Такёя пъхъдзячыя таблёткі, гулубёнькія ад нёрваў. Жохава. ПАХАДЗЯШЧА прысл. Добра. Адзін пьхадзяшча йграў на гармонь польку, барыню. Пожанькі. ПАХАПАЦЬ зак. Пахапаць, схапіць (пра ўсіх, многіх). Ягчкі паъхаъпаюць вардны. Самсоны. Чдран воран пъхапаецъ мугичын, яны ш i ні паварочваліся. Станюкі. ПАХАРАШЦЬ зак. Пахаваць. Баі сцгхлі, супакділася, мы іх i пахаратлі. Леснікова. ПАХАРОН, ПАХАРОНЬ, ПОХАРАН и., ПАХАРОНЫ мн. 1. Пахаванне, хаўтуры. Яна мне нъ пьхарон ні дала ніскдлькі. Кішуроўшчына. Была на пахардні ў старавёраў. Закур'е. Ён прьіёхаў на пахарднь. Багданава. Похаран бьіў балыыьі. Баравікі. A ў мянё за пяць мёсяцаў - тры пахароны. Багданава. Прыёхаў зяць мой на машыні i забраў усіх c пахардн. Партызаны. 2. Могілкі. Нямёцкая гьра - там быў нямёцкі пьхардн. Вялікі Азярэцк. ПАХАРОШТЫ дзеепрым. Пахаваны. Матка тут пахароніта. Заазер'е. ПАХАТА ж. Ворыва. Пахаты мала было, a лугоў - мндга. Буй. Я пахаты не прашу, вы мне дайце сенакдсу, лугу. Савінічы, Серкуці, Турава. ПАХАТШЦА ж. Жанчына, якая любіць хадзіць без справы па хатах; пахатуха. Па хатах хддзіць - пахатніца. Багданава
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўдзіш, валісй, вўчыцца, грыбдў, дварў, дзе-нібўдзь, дўжа, заазере, закуре, лўгу, пашдў, паўсў, паўсўнуць, паўшўбак, паўшўпкі, прашў, пуўшўбкам, тамў, хатўль, ямў
3 👁
 ◀  / 409  ▶