вае насенне] сыпьлі ў шмдтьчку i кідылі ў калддзіш, кап дош быў (звычай). Партизаны. ШМІЛЬЧАК м. Смелы чалавек. Бувала шмільчакі хадзілі, яйцы бралі. Гарадзец. ШМУЛІКАЦЬ незак. Змазваць, націраць. Пддмыску завёрніш у трстачку i итулікаіш патэльню. Заазер'е. шмык выкл. Шмыкнуць, уцячы. Я шмык - i пъшла. Нямойта. Заеярнуўся, шмык, - пашду ад мянё. Савінічы. ШНШРЫ мн. Бярвёны пэўных памераў, сплаўны лее. Лес рубілі: што на шпалы, што на шнтры, што на бэлькі. Шніпры Дзетой сплаўлялі ў Рыгу. Ульянавічы. ПІНІТКА ж. Снітка, сыць (расліна); выкарыетоўваецца на корм жывёле. Шнітка кала балот расцёць, свінням даюць. Каралі. Шнітку свінні ядуць. Марозаўка. ШНІЦЕЛЬ ж. Toe ж. Абычна шніцель свінням сабіраюць i свінёй кдрмяць. Запруддзе. ШНІЦЬ ж. Toe ж. Шніць у лёсірасцёць, дзядзвель. Пдидзеш, мяшдк прынясёш c пушчы — свінні ядуць. Багданава. Шніць у нас у гарддзе расцёць, лапкамі бальшымі. Свінням рвуць. Запруддзе. Шніць - свінням i кардвам даюць. Зялёная, лапушыстая. Кдркі капаюць i суп варуць. Самсоны. ШНУР м, 1. Шнур. Шнуръм сціскаіцца мыльніца нъ кассг. Леснікова. 2. Paменная перадача. Шнуры калясб круцяць [y калаўроце]. Каралi. ШНУРОК, ІННЮРОК м. Шнурок. Бутылку на шнурок i ў бочку - віна набяруць. Ульянавічы. Смаллянкі куляюцца на шнюрку. Нямойта. ШНУРОЧАК памянш.-ласк. 1. Невялікі рэмень, пры дапамозе якога нешта замацоўвалася. Шнурдчак звалі румушок ад гужэй, ад рэмня. Багданава. 2. Роўны рад снапоў. Ячмёнь у шнурочак ставілі, гуськом састаўлялі ячмёнь у шнурдчак. Дольдзева. ШНУРОЎКА ж. Гарсэт, шнуроўка. Шнуроўка выкраена, як жалётка, сціпна ўнізе пашыта, у зборачку, увёрсе завязвалася. Нямойта. ШОЛУДЗІ толькі мн. Заразнае скурнае захворванне, пры якім на скуры пад валасамі з'яўляюцца гнойныя струпы; шолудзі. У ягд былі шдлудзі, бьлячкі нъ гьлавё. Мяклі ŭ мяклі. Бабы клялі: «Шдлудзі нъ ягд!» Заазер'е. ШОПА, ШОХА, ШАХА ж. 1. Страха на чатырох слупах, куды складвалі сена, дровы; шопа. У шопу сёнца складалі. Сёна складалі ў шопу, алі іна забурылъся. Рулёўшчына. Шдхі бьілі падзёлънъя для сёна. Серкуці. У мянё ёсць грыбдк ці шаха для дроў. Дровы пат шаху палажыў. Серкуці. 2. Павець. Пъднавёс дзёлалі, шаха звалі. Нада здзёлаць шаху пат сёна. Цяпёр з дасдк дзёлаюць. Гарадзец. Шаха сёна кладуцъ. Як мндга — крыша падымаіцца. Фасаўшчына. ШОРАШНА прысл. Стан, калі чуваць ціхі шум, шорах. Шорагина стала ў лёсі, нёйкі шорах. Манголія. ШОРКІ, ШОРХІ мн., ШОРКА ж. Конская зоруя без дугі i хамута, ca шлеямі; шоры. Шоркі надзіваліся на каня. Шдркі - ёта шырдкія рамні. Карпавічы. Раньшы ланцух звалі, а къля шьіі — шорка. Нямойта. Шдркі на шыю каню надзяваюць. Дольдзева. Шоркі - як къня запрагаюць. Закур'е. Шорхі надзяваць каню на шьію. Дольдзева. ШОРНІК м. Майстар, які займаецца вырабам конскай вупражы. Шдрнік зорую дзёлаў. A каторы хамутьі дзёлаў, называлі шорнік. Гарадзец. Шдрнікі называліся, што хамуты шылі. Леснікова. Шдрнік — ёта што хамуты пачынялі, сядзёлкі