Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 2

 ◀  / 409  ▶ 
ш ШАНТРАПА ж. зб. Зневажальная назва малых дзяцей. А мне сядзі з гэтай шантрапой. Запруддзе. ШАПАЛІЦЦА, ШАПАЧЫЦЦА незак. Шавяліцца, варушыцца (пра вужаку). Як відзіш, як шапдліцца [у траве вужака], тады адбяжисся. Багданава. Вужакі ў траве шапдчуцца. Сукрэмна. ШАПАТКОМ прысл. Шэптам. Шъпатком хърашэнъка гаворыцъ: «Марийка, выйдзі, а то ат шампанскага гук будзіць». Мужик ціхднька, шъпатком: «Як з'ясі, здохніш». Жохава. ШАПАТШК, ШАПЫТНІК м. Лопух (расліна). Шапатнік як вырасцець, Ш Ы Ш К І лёпяцца. Шапатнік што зонт. Багданава. Эта шапатнік у нас завуцъ. Вялікі Азярэцк. Ад радзікуліта шапатнік такі, у въгародзе ён. Запруддзе. Шапатнік, маркдунік пакасілі, а яны пагнілі ад дажджэй. Шапатнік апкасіў. Шапатнік троху сын апкашкаў, а то шышкі атсяваюцца. Латыгаль. Балщъ гулува, то шапытнік кладу, то лёхчы, а нанач i цитрамон пю. Міцюкова. Шапатнік лячэбны, ёслі жалудак балщъ, корні нада къпацъ пад восень — цвёрды-цвёрды. Партизаны. Шапатнік с шэрымі шышкамі калючымі. Чуцькі. Шапытнік дзёцірвуць, у гьлаву кідаюць, каля згароды расцёць. Запруддзе. У шапытніку лісце кароткае. Ракаў Засценак. ШАПАТНІНА ж. Toe ж. Тамыцъка во шапатніна расцёць, тутыцъка во дзівасіл. Кавалі. ШАПАШНІК м. Toe ж. Шапашнік — эта лопух такі, калючыя на ш шышкі. Серкуці. Шапашніку прыклала баба. Багданава. Я кала магазта сёла ў шапашнік. Вялікі Азярэцк. Шапашнік цвіціць, прывязваюцъ, як ногі баляцъ, к пятам i к спінё. Шапашнік привяжу к назё, к пятам. Запруддзе. ШАПКА ж. 1. Галаўны ўбор. Зайцаву шапку носщъ. Багданава. Шапкі купляліся у магазіне барашкавыя. Каралі. Схапіў шапку пад паху i дамоў ходу. Партизаны. 2. Верхняя круглая частка грыба. У гриба ждуцінькая шапка i тоўсты каранёк. Дольдзева. Падастъвгчък, у ягд краснъя шапка. Дуброўкі. ШАПАЧКА памянш. Пъ шапъчт бярдм, а карт атразаем у апёнък. Фасаўшчына. 3. Галава сланечніка. Слон [сланечнік] содзіш, шапка круглая тъкая. Гарадзец. Шапка ў сланёшніка. Розмыслава. 4. Верхнія снапы, якімі накрывалася бабка (дзесяць пастаўленых разам снапоў). Шапкуй бапку накрываім. Ставілі бапкі: дзёсіць снапоў у башу, адзінаццатым накрывалі. Ema шапка. Каралі. 5. Верхняя папярочка ў аконнай ці дзвярной раме. Шапка — увярху ў вакнё. Багданава. Шапка ёта над вакном. Над дзвярмі тожа шапка. Гарадзец. Шапка надзяёцца. Шапка вёрхняя дзяржиць. Вёрхняе браўнд апускаегща на гэту шапку. Шапка увярху; унізу — падакёнка [у вокнах]. Дольдзева. Луткі, i шапка налуткі надзяёцца. Каралі. ШАПТАННЕ н. Замова, загавор. Гэта шаптанне ад спугу памагаець. Буй. Ад вужакі пъмагала шаптанне. Ракаў Засценак. ШАПТАНУЦЬ зак. Шапнуць, падказаць. А тут нёхта гиъптануу, што ён там ажаніўся. Нямойта. ШАПТАЦЬ незак. Загаворваць, замаўляць. Я i сама умёю шъптацъ ат пуду, ат пілёпсіі. Багданава. Шэпчацъ i плюёцъ баба Мар я, як лёчыць ад у пуду. Запруддзе. ШАПТУН м. Чарадзей, варажбіт. А ну-ка шаптунду на мароз! Нямойта. ШАПТУНЫ мн. Пяньковыя вяровачкі, якімі завязваліся лапці. Шаптуны з вяровачак, не з лёну, a з пянькі. Закур'е
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

адбяжйсся, бўдзіць, вакнбм, гьлавў, дзяржйць, жалўдак, ждўцінькая, закуре, зясі, крўглая, лўткі, маркдўнік, налўткі, нбсщъ, нў-ка, сбдзіш, спўгу, увярхў, унізў, шаптундў
4 👁
 ◀  / 409  ▶