Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 2

 ◀  / 409  ▶ 
ш ШАВЕЦ м. Шавец. Тут i шаўцы, i краўцы былі, ўсё дзёлалі. Багданава. Шавёц шыўмне. Дольдзева. Боты, бацінкі, тухлі-усё шыў, гыавёц зваўся. Нямойта. ШАВЯЛЩБ незак. 1. Рухацца. #/ шавёляць трохі льіткі. Станюкі. 2. Вымушаць нешта зрабіць, не пакідаць у спакоі. На пёнсію пайшоў -усёроўна шавёлюць: работай. Буй. ШАГАВІТЫ прым. Які *мае шырокі крок. А ёсь конь - у ягд хардшья crnyna, шьгавіты. Сянно. ШАЙКА ж. 1. Банда. Там жа хадзілі этыя шайкі разбойнікаў. Фасаўшчына. 2. Кампанія, хаўрус. Сабіраемся шайкамі i ёздзім на зарьоьткі. Багданава. ШАКАЛАДЗІНА ж. Шакаладка. Шькьладзіну прынёслі. Каралевічы. ШАЛ м. Шаленства. Ат шалу ён знаў [замову], ёта калі шалёны сабака ўкусіць. Рулёўшчына. □ Лацвёй было б шалёць, калі шал бярэць. Каралевічы. ШАЛАШЫЦЬ незак. Цягаць, красці. Пісклят вясной тдлькі шьлыйаць сарокі. Партызаны. ШАЛГАН м. элшц.-ацэн. Шалапут, бадзяга. Цігаюцца такія шалганы, якгя i ноч ходзюць [на Івана Купалу]. Самсоны. ШАЛЕВАНЫ прът. перан. Люты, раз'юшаны. Шалеваны ён. Яна - халёра! Запруддзе. ШАЛЁЦЬ незак. Станавіцца дурнаватым. Каралевічы. ШАЛЁНЫ прым. Злосны, нястрыманы. Ён шалёны, ш па ёй. Запруддзе. ШАЛЁЎКА, ШУЛЁЎКА ж. 1. Шаляванне, абшыванне шалёўкай. Шалёўка хаты. Гарадзец. 2. Дошкі для шалявання, абшыўкі. Доска шалёука - стшываюць дом. Вялікі Азярэцк. Шалёука для апшыўкі, шыліваць дом. Марозаўка. Шалююць шалёўкай. Дваццаткі доскі - шалююць дом. Нямойта. Шалёўка на хаці, а на вдкнах гарніз. Шалёўкай ашалівана хата. Фасаўшчына. Апшулюваць шулёўку нькуплялі гатовую. Неўгадава. ШАЛІВАЧКА ж. Вялікая хустка, якая пакрывае плечы. Хустачка-шалівачка бьлтаіцца. Запруддзе. ШАЛІК м. Шалік. Шалік на шыю. Гарадзец. Hi шаліка ні было, ні кралі. Запруддзе. ШАЛІЦЬ незак. Сваволіць. Што ты шаліш? Станюкі. ШАЛОП выкл. Шмыгнуць, шуснуць. Мужык шалдп - i ў баню, а бабы за транты i да другёя бані. Нямойта. ШАЛОПАЦЬ незак. Хадзіць шлёпаючы. Дош, пъ гразі шалопьлі. Баравікі. ШАЛбП-ШАЛОП. Шлёпаць, ісці, утвараючы глухія гукі. Шалоп-шалоп у гразных ботъх пу падлозі. Чуцькі. ШАЛУДЗІВЫ прым. эмац.-ацэн. 1. Дробны, неўрадлівы. Шалудзівая бульба, ня рддзіць бульба, кажуць, поля атравілі хіміяй самолёты. Парэчча. 2. Недалуга, нікчэмны (пра чалавека). Дзёўкі скажуць: шалудзівы малец. Партызаны. ШАЛУН м. Дураслівец, свавольнік. Шалун ён, во якіразбалованы шалун, так балаіцца. Міцюкова. ШАЛУПА, ШУЛУПА, ШОЛУПА ж. 1. Лупіна бульбы, цыбулі. Раншы ньпаруць мундзюры — ш шулупди бульба. Запруддзе. Эта бульба c шалупдю, звалі бульба ў мундзірах. Марозаўка. Шулупа am луку, яйца красілі. Леснікова. Шулуха з рыбы, шулупа з бульбы. Багданава. 2. Ачысткі, шалупінне. Эта я шалупу вару на дварэ
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўльба, бўльбы, варў, зарьбьткі, лўку, разюшаны, тўхлі-усё, хўстачка-шалівачка, шалупў, шулупдй, ўкўсіць
4 👁
 ◀  / 409  ▶