ч кажуцъ, кардва з ночы мокрая. Ракаў Засценак. Хай на іх чума, ётых нёмцаў! (праклён). Сукрэмна. ЧУМУДАН м. Чамадан. Чумудан узіла с сабой, «а Воршу паёхъла. Багданава. ЧУНІ мн. Глыбокія самаробныя галёшы. Чуні з рызты на валенкі рабілі. Станюкі. ЧУП м. Два кальцы, злучаныя паміж сабой сеткай. Мірожы - два чубы, саідзянёных сёткай, /иуды рыба пъпадащъ у гэты чуп. Чуп тожа с крапцінкі. Дольдзева. ЧУР-ЧУРОЎ выкл. Вокліч, якім замацоўваюць дамоўленасць пры гульні ў жмуркі; цур. Як у жмуркі гулялі i кьзалі: «Чур-чурду!» [я цябе злавіла, убачыла, усё, табе нельга больш хавацца]. Міцюкова. ЧУРАК м. Цурбан, цурбалак. Атрэжаць чурак, наб'ёць, насушыць, наскіпаець лучыны. Каралі. ЧУРАЦЦА незак. Цурацца, адмаўляцца. Дзёткі мянё не чураюцца. Цясішча. Ат тога чуралася — з ётым пашла. Розмыслава. ЧУРБАН м. Цурбан, цурбалак. Бабры на чурбаны альху, асіну пьпагрызуць. Вялікі Азярэцк. ЧУРКА ж. Цурбан, цурка. Атрэжыць чурку, наб'ёць, насушыць, паскідаець лучыны. Каралі. ЧУРСТВАВАЦЬ незак. Адчуваць. Чурствуіць курыца, што піскліняты вылупліваюцца. Каралевічы. ЧУТАЕ н. Вядомае. Чутае пачуеш. Вялікі Азярэцк. ЧУТНА, ЧУШЧА прысл. Чутна, чуваць. Нашы, чутна, былі ўжо ў Курэйшаві [стралялі]. Леснікова. Шумёйкі нацэпюць, звіняць, далёка чушча. Нямойта. ЧУХОНКА j/c. Выязная брычка. Чухонка тъкая лёгінькаья, пькрашъна хърагио, напёрадзе выкрунтэсы, яшш ёздзілі. Гарадзец. Возочак — эта праязны, а раныйы чухонка звали Кляпчэва. Чухонка украшаная, дзёлалася драпка, палазы раскрашаваны, Богу маліцца ёздзілі. На чухонцы у цэрквы ёздзілі, украшэнне дзёлалі. Леснікова. ЧУЦЦА незак, 1. Чуваць, чутна. Жнівд, чуцца пёсні, Нямойта. 2. Гучаць моцна, гучна, з усёй сілай. Лш чуцца, лягушкі квокчуць. Гарадзец. Па полі жнущъ, о к вёчару, aui ня чуцца, пяюць. Багданава. Заходзіць сднца, пяюць, ож* ш* чуцца, Марозаўка. Л паюць - аж ня чуцца, Партызаны. Бывала было аж ня чуцца за пёснямі. Нямойта. ЧУЦЬ незак. 1. Чуць, успрымаць на слых. На дно вуха чуіць, о на другоя ня чуіць. Савінічы. Брат ужо ні чуць стаў. Запруддзе, Жохава. Іна лётам кчіла, я ш чуло. Нямойта. 2. Чутно, чуваць. У «ос ня чуць цыганоў цяпёр. Нямойта. Шкога ня чуць пыт кустом. Багданава. Пасцілі кдні, падзёлуў ляпуўкц то i чуць, Эзс кон/ пасуцца. Гарадзец. Цяпёр цішына: ваўкду ні чуць. Партызаны, Дольдзева, Міцюкова. Там гуляюць, о wyw чут/ь. Закур'е. 3. Ведаць. Гёткага я ні чула. Гёткае травы ні чула. Багданава. 4. Распазнаваць, адрозніваць (пра жывёлу). Сабакі чуюць гарнастаяў носам. Багданава. Эта ж ужо во - рыбу чуець [кошка]. Запруддзе. 5. Адчуваць. Замёрзлі рукі, што ня чуіш іх. Гарадок. Ня чую пальцы саўсім нічога. Пальцамі правай рукі ня чую нічдга. Нямойта. О ЧУЦЬ НА СВАЁ ВУШЫ. Пра дакладнасць звестак. Я шсъма чула нь сваё вушы. Вялікі Азярэцк. ЧУЦЬ часі}. Ледзь. Я гэтай ня дзёйствую рукой i во чуць хаджу. Фасаўшчына. О ЧУЦЬ НЯ ЧУЦЬ. Ледзь-ледзь. Чуць ня чуць, хату зляпглі. Гарадзец
Дадатковыя словы
jіc, альхў, ваўкдў, вылўп, вўха, вўшы, жмўркі, закуре, коні, кўрыца, лягўшкі, набёць, насўшыць, пасўцца, пачўеш, пьпагрызўць, рўкі, хаджў, чур-чурдў, чутіь, чўець, чўла, чўні, чўрак, чўрку, чўрствуіць, чўтае, чўтна, чўцца, чўшча, чўю, чўюць, чўіць, чўіш, іиуды
7 👁