СЦЯКЛО, СЦІКЛО н. Шкло. Чысціць доски адбіраіць рамкі пьт сцякло. Нямойта. Рукі бьляць, як сціклд насыпала. Нямойта. СЦЯКЛЯНКА, СЦІКЛЯНКА ж. Слоік. Саллю у сцяклянкі тушднку i зіму стаіць. Баравікі, Алексінічы, Партызаны. У сціклянкі цяпёр цэдзяць малакд. Багданава. СЦЯКЛЯНАЧКА памяти. Дзве сцякляначкі соку дала. Партызаны. СЦЯЛІЦЬ незак. Сладь (лён). Лён сцёляць на пожнях. Закур'е. Лён б'юцъ, тады на пдлі сцёлюць. Вялікі Азярэцк. СЦЯМНЕЦЬ зак. Сцямнець. Буду сядзёць, пакуль сцямнёіць. Леснікова. СЦЯНА ж. 1. Сцяна. Сі{ёны пьзавёшаны куўрамі. Самсоны. 2. перан. Суцэльная маса, мноства чаго-н. Гляджу, у сажылцы сцянди стаіць рыба. Сянно. СЧАРНЁЦЬ зак. Пачарнець, стаць чорным. Счарнёіць грэбень у курыцы, глядзі, прападзёць. Партызаны. Як грэбінь счарнёіць - куры дохнуць (прыкмета). Цясішча, Багданава, Запруддзе. СЧОСВАЦЬ незак. Часаць (лён). Лён счосваіш на чдсцы. Дольдзева. СЧЬІСЦІЦЦА, ШЧЬІСЦІЦЦА зак. Ачысціцца ад плацэнты (пра свойскую жывёлу). Каза счысцілася, я ўсёубрала. Запруддзе. Шчысцілася карова. Рассвет. СЧбСВАЦЦА незак. Счосвацца. Счдсваіш на чдсцы, катора у руках астаёцца, называіцца кужаль, катдрая счэсваіцца - зрэбё. Дольдзева. СЫГЛГЧЫВАЦЬ незак. Сшываць брускамі дошкі ў дзвярах. Дбскі сыглічываюць i іх называюць ігліцы. Міцюкова. СЫМАЦЬ незак. Здымаць. Кожу сымай c кьня. Пожанькі. СЬІНАЎ прым. Сынаў. У сынаеага мальчыка бяда. Запруддзе. СЬІННІ прым. Toe ж. Ema сынні хлопец. Дольдзева. У нас адзін унук - дачкін, a другі - сынні. Гарадзец, Міцюкова, Савінічы, Дуброўкі. СЬІПАЦЦА незак. 1. Рассыпацца. Кругом камня мука сыпіцца. Дуброўкі. 2. перан. Выпадаць, крышыцца. Сыпюцца зубы у роце. Розмыслава. 3. перан. Цячы, ліцца. Слёзы, як боб, сыпаліся. Каралевічы. СЬІПАЦЬ незак. 1. Усыпаць, кідаць (што-н. сыпкае). У калодзісь мак сыпалі, каб дажджы пашлі. Запруддзе, Дольдзева, Гарадок, Каралевічы, Фасаўшчына, Неўгадава. Зразу сьіпюць пісдк на дъмавгну. Багданава. 2. Класці, дадаваць. Кмін у капусту сыпім, i ў сала, i ў кілбасы. Кавалі. У цёста кмін сыпалі, а пат хлеб клалі капуснья лісця. Цясішча. СЫПНУЦЬ зак. Нарадзіцца ў вялікай колькасці. Пдсьлі вайны дзёці сыпнулі. Мянюцева. СЫР м. 1. Сыр. Сыр, масла ў лупку злджаць i пувязуць свяціць. Гарадок. Сыр атцікаіць пад камень. Манголія. 2. Пра прыгожага, здаровага. Іна біркулёзная i ён, a дзёціръджаюць -я к сыры. Вялікі Азярэцк. СЫРА прысл. Вільготна, мокра. Няможна узёхацъ на гарод: сыра. Заазер'е. За хлявом - нізка, сыра, абгаварылі: ня будзіць сын ставіць фінскі домік. Гарадок. СЫРАВАТКА, СЫРВАТКА, СЬІРВАТКА ж. Сыроватка. Сыраватку свінням давалі. Багданава. На сыраватцы спячэш блін - вырасцець путаны. Вялікі Азярэцк, Гарадзец, Запруддзе, Леснікова, Міцюкова, Самсоны, Станюкі. Аттоппща малако i тады - сырватка i тварох. Жохава. Тдрбачку падвёсіць — сырвапгка сцячэць. Багданава. СЫРАВАТЫ, СУРУВАТЫ прым. Сыраваты. Жардзгну ставілі ўверьх, штоп ні прыьпала сыраватаья сёна, срадзі стдга. Каралевічы. Калі суруваты лён, сушыліў ёўні. Карпавічы
Дадатковыя словы
бюцъ, бўдзіць, гарбд, гляджў, дбхнуць, заазере, закуре, зўбы, калбдзісь, капўснья, капўсту, кўжаль, кўры, кўрыцы, лўпку, пакўль, пувязўць, рўкі, сцяндй, сыпнўлі, сыпнўць, унўк, хлявбм
1 👁