РЬІБНЫ прым. Багаты рыбай. Яны сянні арандуюць, то йіх былірьібныя азёры. Пожанькі. РЫДВАН, РАДВАН м. эмац-ацэн. 1. Пра самавольнага чалавека. Рыдван такг чалавёк самовольны, як рыдван. Фасаўшчына. 2. Пра расхрыстанага чалавека. Во радван пашоу рашпшны. Адзёжа нат як вірцяндм скаланутья. Манголія. РЫДЗЕЛЬ, РЫДЗІЛБ м. Самаробная драўляная рыдлёўка, акаваная жалезам. Рыдзель дзёлалі сваімі рукамі з дзёрава. А што ў зямлю — аббіваюць жалёзам тдустым. Запруддзе. Рыдзіль называли Тут ручка дзірвянная, льпатка дзірвянная, наканёчнікі жалёзныя. Манголія. Рыдзіль быў залёзны, рудлёўка звалі тожа, цяпёр лыпата. Нямойта. Рыдзілім кьпаў канаву. Буй. Рыдзіль быў дзірвянны, жалёзам акованы, лъпата такая вдистрая. Жохава. Рыдзіль, былі рыдлі, зямлю капаць. Раньшы былі такія рыдлі дзеравянъя, жалёзам акоўваліся, болыйы льпаты, зямлю кьпаць. Гарадзец. Рыдзіль звалі. Абыкнавённая, як савок, жалёзам абіта, подобны на шуфель. Сукрэмна. РЫДЛЁЎКА ж. Рыдлёўка, лапата. Рыдлёўка - ёта капёц закапаць. Дольдзева. Дзёй-та рыдлёўка мъя? Мне нада лёхі закапавъцъ. Запруддзе. Лъпата, раныиы звалірыдлёўка. Леснікі. РЬІЖЫ, РЬІЖЫЙ прым. Рыжы, чырвона-жоўты (пра колер). Рыжак рыжый. Бёлый буваіць, сгвый, ждутый. Багданава. У нас аднагд звалі Byc, у яго был/ рыжыя, закручыныя вусы. Рыжы конь свётленькі. Запруддзе. Ездзіў i на рьіжым кані. Міцюкова. конь рыжыя масці. Сянно, Нямойта. РЬІЖЫК м. Рыжык (грыб). Узяў чылавёк рыжык, i ні растуць там ужо. Пожанькі. Рыжыкі сдлюць. Каралі, Багданава, Старая Беліца, Дуброўкі. РЬІЖЫНКА ж. Бручка. Рыжынка казалі на брукву. Алексінічы. Там рьіжынка брукву завуць [гаворка пра вёску Ладынец Ходцаўскага сельскага савета], а тут німа. Багданава. РЬІЗА ж. Адзенне святара; рыза. Поп надзёў рызу i хадзіў. Буй, Парэчча. РЫЗЗЁ, РЬІЗЗЕ, РЬІЗЗЯ н. 1. Старое, зношанае ці парванае адзенне. Рьіззе на ўсё старое адзённе казалі. Рыззя трапашнік сабіраў. Буй. 2. Старыя, зношаныя рэчы. Рыззё - ёта дзяруга як парвёцца. Алексінічы. Рыззё бралі, парванае ўсё. Съорау рыззё ды трапашніку аддаў. Гарадзец. Я сама во порвала, якоя рыззё было. Серкуці. Трапкі ёта, рыззя. Манголія. 3. Любое адзенне. Нада ш булд рыззя кутць. Мянюцева. Пакуль рыззе пъздзяю. Каралевічы. Рыззе адзёну, сабяру своё манаткі i пайду начаваць. Серкуці. Нажываць усё цяшка, а расцягнуць рыззя проста во! Партизаны. Акстня кажа: «Зьбяру своё рыззё». Серкуці. РЫЗЁТКА ж. Разетка. Шнюр утарківаеш урызётку. Каралі. РЫКАЦЬ, РЫКАЦЬ незак. Рыкаць, раўсці. Кароўка рыкаіць, свгнні равуць. Багданава. Каровы рыкаюць. Гарадзец. РЫКНУЦЬ зак. Рыкнуць, падаць голас. Карова знацъ даёць. Йна рыкнёцъ, / вуш вылазіць з нары. Алексінічы. РЫЛА н. 1. груб. Твар чалавека. Як рыла б'юцъ, то плоха. Станюкі. 2. Горла ў бутэльцы ці інш. пасудзіне. Яёў чаркі ня ліць - ni з рыла. Вялікі Азярэцк. РЫЛІШЧА н. эмац. -ацэн. Празмерна вялікі твар. Там рылішча такдя, а ён у інваліды зьпісаўся, на хрднці ня быў. Сянно. РЫМАР м. Чалавек, які шые i рамантуе конскую зорую (хамуты, аброці i інш.); рымар. Рымар — ёта хамуты пачыняў, аброцъ пашыіць. Манголія. Рымар хамуты шыіць. Сукрэмна
Дадатковыя словы
арандўюць, брўкву, бюцъ, вдйстрая, дзярўга, ждўтый, завўць, закрўчыныя, збрую, зьбярў, канавў, пайдў, пакўль, равўць, растўць, расцягнўць, сабярў, скаланўтья, събрау, тдўстым, шўфель
2 👁