РУБАШОНКА ж. эмац.-ацэн. Тое ж. Рубашонка на ім мокрая стала. Неўгадава. РУБЕЦ м. 1. Гадавое кальцо на розе ў каровы. Сколькі гадоў, стока рупцду [на рагах у каровы]. Запруддзе. 2. Шво, рубец. Яглядж у-на ёйрупцы, аги сукёнка навыварат. Заазер'е. О БАЛЕЦЬ РУБЦОМ. Пра вельмі моцны галаўны боль. Скарэй гълаву ўспакайваю, рубцом гълава балщъ, рэзкія бдлі. Партизаны. РУБЕЦ м. Свіны страўнік, які выкарыстоўваецца для прыгатавання ежы. У рубёц гэты натхаюцъ вушы, храшчы, лёхкае атваранае. У вар — i сальцісдн такі. Міцюкова. РУБШАЧКА ж. О ДА РУБШАЧКІ. Цалкам, поўнасцю. Усё скінула c сябё, да рубЫачкі. Заазер'е. РУБІЦЬ незак. Будаваць, ставіць. Рубіліў сцяну, палучаіцца харошы дом. Багданава. Ён сам i рубіў, сам i мшыў. Кішуроўшчына. Плдтнікі яны звалісі. Рубілі хату. Нямойта. Рубілі амбар, засікі дзёлалі. Фасаўшчына. РУБІЦЬ незак. Падрубліваць, падшываць (край тканіны). У ваччу шэрань, ачкі адзёну, пагляжу: а як жа эта я рубіла? Запруддзе. Плаціца я рубіла яшчэ ўГрддні. Міцюкова. Нісрубілі [y спадніцы]. Шшыіш i зарубіш. Турава. РУБЧАСТЫ прым. Зубчаты, з выступамі. Качалкі рубчастья i круглья былі. Запруддзе. РУГАЦЦА незак. Лаяцца, сварыцца. Ён ня будзіць ругацца. Багданава. Нікагда ні ругаліся, a тудьі далёй - i бюцца, i ругаюцца. Заазер'е. Кап ня сдрылісі, ні ругался, каб адзін аднаго уважалі, дружна жылі. Запруддзе. Ну, ён увідзеў, паліцай, i стаў ругацца. Мы за пяцъ гадоў нікагда нірьгалісі. Леснікова. РУГЛІВЫ прым. Лаянкавы, брыдкі (пра слова). Руглівые славы Манька гавдрыць. Заазер'е. Руглівья слова - бляха. Запруддзе. РУГНУЦЦА зак. Аблаяць. Hiругнёцца, дак так прыдзярэцца. Каралевічы. РУГНУЦЬ зак. Toe ж. Сталі яму дьказваць - ён ямуругнуў. Каралевічы. РУГНЯ ж. Лаянка, сварка. Павізла ў бальніцу апяць маць. Hi ў какое браць доктору ругню пусцілася. Нямойта. О РУГНЯ ДА ПАРОГА. Пра крыўду ці сварку, якая хутка праходзіць, забываецца. Наша ругня дъ порога. Заазер'е. РУГУВАЦЬ незак. Рохкаць. Свіння ругуецъ у хлёві, подлогу ўзарвёць. Надаёла воўк цябё хай парвёцъ. Багданава. РУДА ж. Гной з раны. Падарожнік, ёслі болъка, нарыў, змыў мылам, прыклаў дужа выцягваіць руду, грась. Сукрэмна. □ Руда бядзё не пдмач. Каралевічы. РУЖАВЬІ прым. Дзікарослы, нясеяны (пра сена). Ружавое сёнца дробнінькае, гэта авёччае сёна, пахучае, як чай. Багданава. РУЖЖО н. Стрэльба. Бацька за ружжо схапіўся. Ульянавічы. РУЖОНЫ прым. Узороены. Руждных было много іх [пра немцаў]. Багданава. РУЙНУВАЦЬ незак. Раўнаваць, рабіць роўным. / шчоткай дзірьвяннай падбівалі, руйнувалі [салому]. Серкуці. РУКА ж. Рука. Рука забалёла ў сына, ад рук/ памёр. Рэчкі. Як рука разбидзецца, концы, што назад ідуць ніткі, як тчэш кроены, концы тэя абвязваеш. Самсоны. Цэлы гарот на адны рукі. Кішуроўшчына. Рукамы жалі, еярпом. Сукрэмна. Цяпёр жа рукамі не бяруць [лён]. Урукі жалі еярпом. Цяпёр ж аўрукі ня жнуцъ. Гарадзец. У нас у рукі рэзьлі дошкі. Багданава. Ай, i ў рукі круцілі лён. У рукі малацглі лён. I авёс, i ячмёнь, i жыта -усёўрукі. Запруддзе. Во ўрукі так во трэш
Дадатковыя словы
аўрўкі, бярўць, бўдзіць, ваччў, вўшы, дрббнінькае, дўжа, заазере, зарўбіш, крўглья, пагляжў, пахўчае, разбйдзецца, ругнўцца, ругнўць, рудў, рупцдў, рўкі, сцянў, узброены, урўкі, усёўрўкі, ямў, ямўругнўў, ідўць, ўрўкі
1 👁