в ВЕШКА ж. Гронка. Вёшкамі надарваць парэчкі. Рэчкі, Запруддзе. ВЕЯЛКА ж. Драўляны шуфлік для ручнога веяния збожжа пасля малацьбы; веялка. Дадра, кучу наложуць i вёелкай кідаюць далёка. Розмыслава, Гарадзец, Фасаўшчына. ВЕЯЦЬ незак. Веяць. Вёілі жыта, луччъе дабрд далыиы ляцёла. Каралі, Вялікі Азярэцк, Нямойта. BEPTKI прым. Вёрткі. Вёрткі такі, быстры. Багданава. ВІГА ж. Гнілая бульба. Вгга - гэта ж ні гнілая бульба, усё ікая ліучына, малдлі i ёлі. Чуцькі. ВІД м. 1. Знешні выгляд, твар, аблічча. Вгдам нічога, алё неапратная. Дольдзева. 2. Від, разнавіднасць. Тры віды: пьркан, згардда i пляцёнь. Фасаўшчына. Усякага вгду зверабой. Серкуці, Нямойта. ВІДАВОЧНА прысл. Яўна, відавочна. Янд ж відавочна, lumo ў другую рэспубліку збываюць. Ульянавічы. ВІДЗЕЦЬ незак. Бачыць. Ня еідзелі дзёці гора. Багданава, Гарадзец, Запруддзе, Каралевічы, Розмыслава, Рэчкі, Ульянавічы, Закур'е, Неўгадава. ВІДНА прысл. Відно, светла. Мы праспалі, ужо вгдна. Серкуці. О ДА ВІДНА. Да світанку. Да відна з вёчара сядзёў у сатку. Ульянавічы, Серкуці. ВІДНЕЦЦА незак. Світаць. Ужд віднёіцца. Гарадзец. ВІДНЕЦЬ незак. Toe ж. Якая там вяснби ноч! - ужо залачаіць, віднёіць. Гарадзец, Івоні. ВІДЭЛЕЦ м. Відэлец. Вільчкі відэльцьмі звалісі. Відэльцы іх завуць. Каралі. Відэльцы быліў ajl(ź іх мала пользьвалі. Буй. ВІЖЖАЦЬ незак. Зумкаць, гудзець. Пчала ёта еіжжыць інакшай. Вялікі Азярэцк. ВІЗАЛЬШЧЫЦА о к. Тая, хто вяжа што-н. Aŭ, вяжыць іна, візалыйчыца харошъя. Багданава. ВІЗАНКА ж. Вязка, звязак аднародных прадметаў. Ідзёш у лес, ламаіш красівыя вётачкі i нясёш цэлую візанку. Карпавічы. BIKA, ВІГА, ВІГА, ВІХА ж. Віка. Пасёіна i віка, / гарох, усё будуць касіць. Яньі разам пасёіны. Фасаўшчына. Вігу сёілі для карма, малацілі i ёлі. Чуцькі. Лётась къла нас была віха. Гарадзец, Багданава, Жохава, Запруддзе, Каралевічы, Каралі, Сукрэмна, Фасаўшчына. Вгха - кардвам урэдна, як зёсць карова, падыхаіць. Багданава1, Багданава. ВІЛАЧКІ толькі мн. 1. Вілкападобная дэталь калаўрота. Вілачкі -ўс е гэта къла шпулькі. Каралі. Нітка ідзёць у пралцы na вілачках. У пралцы верх - вілачкі. Вялікі Азярэцк. 2. Раздвоены канец у нізе грабільна. Распіліў грабільна, здзёлуў вільчкі. Леснікова. ВІЛАЧНІК, ВІЛАШНІК м. Ручка (дзяржанне) у вілках, вілах; вілачнік. Вілкі паламаюцца ці вілачнік - усё рабіча. Баравікі. Вільшніку вілках. Рэчкі, Багданава, Сукрэмна. Баба вгльшнік зъклъдала, калі палкі німа, каб ні атхадзіў бальшьі навой. Закур'е. ВІЛЕК м. Пранік. Запарваеш [кудзелю], паб'ёш вільком, высахнець, навіваеш на ставы. Апечкі. ВІЛІЗІНКА, ВІЛІЗГШКА ж. Танец. Вілізінку танцавалі толькіўдваіх. Вілізгінкуумёла. Самсоны
Дадатковыя словы
бўдуць, бўльба, вяснбй, вількбм, другўю, завўць, закуре, пабёш, пбльзьвалі, пўбліку, саткў, шпўлькі
5 👁