Б БРУХАТЫ прым. 3 вялікім жыватом, трыбухаты. Брухатая кардва ідзёць. Парэчча. БРУЧКА ж. Бручка. Брунку варылі, дралі, праснакі пяклі. Алексінічы. БРУШКА н. Брушка (y насякомых). Брушка ў пгичалы. Закур'е. БРУШТЬІНАВЫ, БРУШТЫНОВЫ прым. Бурштынавы. Бруштынавыя бусы красна-бурачныя. Каралевічы. Бруштыновыя бусы, як купаю рабёнка, палажу ў нагах, у хустачку завярну - ад зглазу. Запруддзе. БРУШЫНА ж. 1. Жывот, скура жывата. Уся брушына была сінёла. Івоні. 2. Сала з падчарэўя. Вялікі Азярэцк. БРЫВІНА ж. Брыво. Ударыла кардва ў брывіну. Цясішча. БРЫГАДА ж. Брыгада. Аднаў нас брагада. Гарадзец. БРЫГАДЗІР м. Брыгадзір. Ён шчытавддам работаў, брыгадзірам i ў кузніцы быў Заазер'е, Каралі. БРЫГАДЗІРКА ж. Кіраўніца брыгады. Была ў нас брыгадзірка. Мянюцева. БРЫГНУЦЬ зак. Успыхнуць. Як брьігнуў агонь - гръза была. Кішуроўшчына. БРЫДА ж. Брыда. Кату гэту брыду аддалі. Багданава. БРЫДКІ прым. Непрыемны. Такім брыдкім націраннем націрала. Нямойта. БРЫЖ, БРЫШ м., БРЫЖЬІ мн. 1. Край дошкі. Брыш у ддшцы. Вялікі Азярэцк. 2. Бакавое рабро ў ложку. Бакіў ложку у нас называлі брыжы. Марозаўка. 3. Прымурак, выступ зверху ўздоўж печы. Брыш у каждай пёчы - спічкі класці. Фасаўшчына. БРЫЖДЖЗЦЬ незак. Звінець. Свадзьбу ладную здзёлалі, на конях шарыкі брыжджаць, пасцглачкі пьслалі. Багданава. БРЫЖЫКІ мн. Брыжы; вузкая палоска тканіны, сабраная ў зборкі. Чапёц надзёніць з брыжыкамі. Закур'е. БРЬІЗГІ мн. Пырскі. Брызгі б'юць, аж атлітаюць. Баравікі. БРЫЗГЛЁНЫ прым. Буйны, ліўневы. К вёчару даў дошч, брызглёны, буйны. Баравікі. БРЫК выкл. Брыкнуцца, раптоўна ўпасці. А я брык ca стула, мянё ўзялі абтраслі., аткалацілі. Запруддзе. A тадьі - брык саўсіх чатырдх іляжыць. Вялікі Азярэцк. БРЫКЕТ м. Брыкет. 3 брыкёту попел сыпала на гарот. Ракаў Засценак. Была запісаўшыся на брыкёт. Багданава. БРЫЛЬ м. 1. Капялюш, брыль. Брылі насглі Лідзіны Іванішкі. Партызаны. Два брылі грдшай ахвіраваў. Каралевічы, Гарадзец. 2. Мянушка жыхароў вёскі Кішуроўшчына. Да вайны мы хлеп i гардх добра палу чал i, a тадьі з гэтымі брылямі далучылі, i горш стала. Партызаны. БРЬІНДЫ мн. Брыжы; вузкая палоска тканіны, сабраная ў зборкі. Брынды прышывалі [на спадніцу]. Турава. БРЫТВА ж. Брытва. Брытва опасная была, як ножык, тэй брытвай брыліся. Багданава. □ Як тдпішся, дык (то) i за брытву ўхдпішся (хдпісся). Серкуці, Леснікова. БРЫТКА прысл. Брыдка, непрыемна. Брытка яму сматрэі{ь. Савінічы, Жохава. БРЭДЗШЬ, БРАДЗЁНЬ м. Спецыяльная сетка для лоўлі рыбы; браднік. Спляцём брэдзінь, ідуць на рыбу. Кляпчэва, Нямойта. Брадзёнь завуць, браднём рыбу ловюць. Фасаўшчына. Вязалі брэдні - сёткі. Баравікі
Дадатковыя словы
бруштынбвыя, брывінў, брыгнўць, брыдў, брьігнўў, брўнку, брўчка, брўшка, бюць, бўсы, заазере, завярнў, завўць, закуре, катў, кўзніцы, палажў, пгйчалы, раббтаў, стўла, хўстачку, ямў, ідўць
2 👁