Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
м-н МЯЦЁЛІЦА ж. Мяцеліца (танец). За рукі браліся ў кружок - мяцёліца была. Багданава. МЯЦЕЛІЦЬ незак. экспр. Біць, лупцаваць. Мяцёліць стаў, a яны ратунку крычаць. Пожанькі. МЯЦЁЛКА ж. Мацыёла (кветка). Мяцёлка пахучая, увёчары цвіціць. Багданава. МЯЦІНА ж. Каліва мяты. Пайду я вам прынясу мяціны, у мянё ў хаці ёсь, яна ж дужа пахучая, маладая, мджа дджджам вымякла. Ракаў Засценак. мяць незак. Мяць. Лён сьоралі, мялі, трапалі-усёрабглі. Лён мялі, трапалі, спускалі, ды ўсёу хш/е. Багданава. Лён мнуць i трэплюць. Буй. Мялі лён, суійылі на ёўні. Заазер'е. Лён сушылі i мяли Карпавічы. МЯЦЬВА ж*. Кармавая травяная сумесь для жывёлы. Крышыць гэйта мяцьва. Сёкла мяцьва на той ддсцы: бурашнік, бацвінне, макрыцу. Каралевічы. Мяцьву мякінькыю свінням зварыла. Насёкла свінням мяцьвы. Там зябра, лібіда, крапіва, малочнік, макрыца, трьва гусятнік, спарыш. Дольдзева. МЯЧЭЎНІК л*. Рагоз (расліна). Мячэўнік расцёцъ у канаве, штыле ў іх такія. Запруддзе. Мячэўнікрасцёць у балоці, такі вісокі, як шр. Хамуцта, іна кожынная, раньшы плялі з мячэўніку, расцёць высдкі ў балоці, як агр. Гарадзец. 3 мячэўніку плялі хьмуціну. Савінічы. Мячэўнік нь балдці ёсь, зь яго падушкі дзёльлі, яггі ў хумуцгну бёрьілі. Закур'е. МЯШАЦЬ, МІШАЦЬ незак. 1. Араць, пераворваць паўторна. Нада ж дабрд мішаць, кабураджай быў добры. Дуброўкі. 2. Замешваць корм жывёле, птушкам. Пасёўкі курам мяшалі з бульбай - паядуць. Гарадзец. Свіням ідзёш мішаць. Багданава. МЯШОК, МІШОК л*. Мех. Л лш тожа ў лес зькапалі: два мяшкі ячменю, Эва пшаніцы. Леснікова. На мяшках на гару ёздзяць i ні звалішся. Міцюкова. /7b мяшку дадуць мукі на хату. Неўгадава. / тады кдні вдзюць зь намі этыя мішкі. Багданава. НА прыназ. 1. На (паверхня), па. I дабрд ў ёўні сушылі, на таку малацілі. Баравікі. Усякім відам быў сняўшыся нь памітніку. Нямойта. На скаварадзё жаруць кабачкі. Запруддзе. Дзічы на руках бываюць. Гарадзец. 2. На (прастора, месца), у. Мы на полі ў дзядзькі былі. Алексінічы. Увёчары дъбяром [бульбу], на пдлі сьбяруцца i пяюць. Гарадзец. Дзёўчыну ўвідзеў на лясё, к ёй панёсся. Партызаны. Гарот быў на два бакі - там толькі пожня. Серкуці. 3. На (кірунак), у, да. Cmapшыні вяндк савем i нясём к яму на дом. Багданава. За банку мьлъка пдидзіця нъ дзярэўню. Запруддзе. Лубяначку-люлячку бяру, тры казлы - i на поле жаць жыта. Цясішча. 4. На, каля, пры. Пастроілі даны на дарогі на тэй. Мянюцева. 5. На (час), пад, падчас, за, у. Дзеразы на Трощу нарвуць, вянкі паўюць, вісяць цэлы год. Запруддзе. Варожуць на Каляду, куды шуму панясёць, туды замуш пойдзіш. Чуцькі. На хрэсьбінах не доруцъ. Каралевічы. Нъ дабіркі пъскачуць i пупяюць. Партызаны. Тры разы на гаду пърастъся. Каралевічы. Я на гэтым гаду тры разьі ліжала. Нямойта. 6. На (замяшчэнне), за. Казна плаціла на дзёўку. Карпавічы. 7. На (прызначэнне), для. На жорны бралі камні жърсвяныя, полжърсвяныя, каб быў войстрый. Заазер'е. Мы тут казыматку сыну пастроілі на мытацыкл. Багданава. 8. На (мэта). На ўзндсы кажны i даў. Буй. Нъ кьлавур i я ёздзіла, на ўсю ноч. Кішуроўшчына. 9. На (указание на адрасата). А мама наягб гаворыць: «Наштд ты
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бярў, бўльбай, гарў, дадўць, дўжа, жбрны, заазере, закуре, калядў, кьлавўр, мяшкў, нарвўць, падўшкі, пайдў, паядўць, пблі, пдйдзіця, прынясў, ратўнку, рўкі, сьбралі, сьбярўцца, такў, хшіе, ямў
2 👁
 ◀  / 426  ▶