м МЁЛЕН, МЁЛІНЬ, МЁЛІН, МЁЛЯН, МЁЛЯНЬ м. Ручка (дзяржанне) у жорнах; млён. Бярэсся за мелен, i ждрны круцяцца. Мёлян - палка ў жарнах, бярэсся за ягд i круціш, i мучыца сыпіца i аграбаеш. Багданава. Мелен — палка ў сцяну ўбіта i мёлен круціць. Жохава. Мелен у ждрнах. Міцюкова. Мёлін, за які дзіржацца [у жорнах]. Фасаўшчына. Ema мёлін у ждрнах як палка, ёта парплща ўсярэдзіне з металу. Алексінічы. Мёлін - такі ддугі кіёк быў [у жорнах]. Мёлінь у дзірку ўстаўляецца [у лопацень] - у ждрнах. Мёлянь у ждрнах, лдпаценъ. Вялікі Азярэцк. К стдлі пьдбівалі [вуха] i мёлін устуўлялі, i ў дзірьчку на ждрнъх. Заазер'е, Марозаўка. Мёлян быў у ждрнах, палка такая, круцілі. Дуброўкі. Што ты мёлеги, як мёлен. Міцюкова. МЕЛЕШ.ж\ Мятая, цёртая салома. Шрат Іванам катдм нада вуліцу nipaдрацъ, там пасыпацъ мёлешам. Партизаны. МЕЛІССА, МЕЛІЦА ж. Меліса (расліна). У мянё мелгсса насдджана, любюць пчдлы. Вялікі Азярэцк. Тръеа мелгца расцёць, любюцъ пчдлы, запах любюць. Запруддзе. МЕЛКІ прым. 1. Дробны. Да мёлкай частачкі ўсе разабраў. Партызаны. МЕЛЬЧАНЬКІ памяти. Сякуць мёлъчанькае кдлля. Нямойта. 2. Невялікі па колькасці. Самамёлка [гаспадарка] - два пьрасёнка, дзве кардвы, два кат. Фасаўшчына. МЕЛЫПК м. Мельнік. / мёльнік будзіць спрашывацъ: «Што хьзяіна твайгд ўжо німа?» Леснікова. Мёльнікам быў Сірадзёнка Іван. Нямойта. У панядзёлак — Саўка мёльнік. У аўтдрак — Саўка шдрнік. C серады да чэцьвярга - Саўка ў кдмнаці слуга. C пятніцы да субдты сядзіць Саўка без рабдты. A ў нядзёлю — у пасцёлю (лічылка). Запруддзе. МЕЛЬНІЦА ж. Млын. У вайну ўсё разбурылі, ні былд мёльніцы. Гарадзец. Вьдзяная мёльніца, ён быў мёльнікам. Была ішчэ пъръвая. Там мёльніца стаяла вадзяная — панёнкі мёльніца. Нямойта. У Нямдице ад рэчкі Брус мёльніца стаяла. Буй. Вгджу вд сне: хаджу каля мёльніцы. Каралевічы. Мёльніца была за крыніцай. Фасаўшчына. Павёс у прут, усякіе былі мёльніцы. Багданава. У засёк ягд [зерне] чысценъкае, тады на мёльніцу мужчыны вазглі. Вялікі Азярэцк, Леснікова, Дуброўкі. МЁНЕЙ, МЁНІ, МЁНІЙ прысл. Менш, меней. Маладых мёней, алуб'я бдльшы. Серкуці. Былд дваццьць градусьу мардза, a ціпёр мёні. Як хто адзін — бдлій, а як з сям 'ёй — мёній. Багданава. Мёні васьмі нікаму ні былд. Леснікова. Мёні мёсіца стьялімаё рьіжыкі [прасольваліся]. Сукрэмна. Мёні нь вьлах аралі, a тадыўжо трактьр далі. Міцюкова. Былд сплыйная піпіна мьхьвікду, пьдастувікду, сураёж, a бьрьвікду мёні. Пожанькі. Мёній прьдаюць лікарства. Гарадзец. МЁНШЫ, МЁНЫПЫ прысл. Менш. Анным чдртьм мёнгиы будзіць. Заазер'е. У кагд мёныиы былд зямлі, це ахдтна шлі ў калхдзы. Нямойта. МЁНШЫ, МЁНЫІІЫ прым. 1. Непрацяглы, малы па часе. A калг мясавіт мёныиы, тады Пятрдука бдльшая. Самсоны. 2. Маладзейшы, якому менш гадоў. Я трыцаць трэцяга гдда, a тэя ш яшчэ мёншыя были Міцюкова. Брат быў мёньшы за мянё. Багданава. Мёншая закднчыла інстытут. Фасаўшчына. Мёншьи тджа зьхацёласі ў залезнадарджны. Вялікі Азярэцк. МЁНШЫЦЬ, МЁНЬШАЦЬ незак. Меншаць, змяншацца. У мянё ня мёншыіць дь бдльшагцъ даўлённе. Нямойта. Варвары - ндчы мёнъшаюць. Партызаны. МЕНЫНАЧОК м. Малодшы сын. Гёта меньшачдк - другдга сына - пабываў у мянё. Дольдзева
Дадатковыя словы
алубя, бьрьвікдў, бўдзіць, вайнў, вўліцу, градусьў, ддўгі, заазере, крўцяцца, крўціць, крўціш, мьхьвікдў, мёнгйы, мёншьй, нямдйце, нікамў, пьдастувікдў, пятрдўка, сцянў, сякўць, хаджў, інстытўт
2 👁