Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
АБЦЕРАБІЦЬ зак. Абчысціць, абабраць. Абцярэбім шалуху з цыбулі, на Пасху красім яйкі. Міцюкова. АБЦУГІ толькі мн. Абцугі. Гвдздзі тьскаць - абцугамы. Сукрэмна. АБЦУЖКІ памяти. Абцужкі браў нёдзе. Кавалі. АБЧЫСЦІЦЬ зак. эмац.-ацэн. Абакрасці. Чатьірьі хаты абчысціў курэй. Партызаны. АБШАРАШЫЦЬ зак. Шарахнуць, моцна парэзаць. Сціклянкуй пяту абшьрашыла. Багданава. АБШАРАШЫЦЬ зак. Падмануць, ашукаць. Нёхта абшарашыў мянё. Нямойта. АБШНЫПРЫЦЬ зак. Абшнарыць. Ён усё там абшныпрыў, пь кьрманах лазіць. Вялікі Азярэцк. АБШЧАШЦЦА, АПШЧАШЦЦА зак. Абшчапіцца, абняцца. Як дзяўчонка, абшчатлася за мянё. Паздардваецца, абшчэпіцца: «Падружка, падружка!». Нямойта. Дзёці абшчапічісі зь мянё. Каралі. Aŭ, апшчапічася іна, рада нам. Багданава, Каралевічы, Партызаны, Ульянавічы. АБШЧАШЦЬ зак. 1. Абшчапіць. Абшчэпіць мянё i ў шчаку цалуіць. Kapaлевічы. Яна прыдзецъ, на калёні сядзець i абшчэпіць. Буй. Абшчэпіць за шыю i ні пускаіць. Партызаны. 2. Спутаць, звязаць. Ндгі путам абшчэпіш i да гнізда дабярэшся. Ульянавічы. АБШЧЫЖЫЦІЯ ж. Інтэрнат. Далі абшчыжыцію сямёйную. Запруддзе. АБШЬІЎКА, АПШЬІЎКА ж. 1. Шалёўка. Апшыўка - шыліваць дом. Мянюцева. На апшыўку пілілі доску. Марозаўка. 2. Тынкоўка. Абшыўка сухая — шчыкатурка ў хаце. Мянюцева. АБШЫЦЬ зак. Абвязаць, абкруціць. Куры грады дзяруць, дык абшыюць трапкьи лапкі. Вялікі Азярэцк. АБШЭШКАЦЦА зак. Выпацкацца, вымазацца. Абшэшкаўся ўвесь. Нямойта. АБЫ злучн. 1. Калі. Абы расы ні було, йшлі жаць. Каралі. 2. Як толькі. Абы на вуліцу выйду, пчыла укусіла. Кішуроўшчына. 3. Хоць, ці, або. Абы цялёнка, абы мьлакд сдувай на сёна. Гарадок. АБЬІ часц. Абы, толькі б. Абы дажджу ні было. Міцюкова. Сарока абы абнюхьла, то яйцы ў дзюпку вынісіць i зёсць. Сукрэмна. АБЫДЗЁНА прысл. Штодзень. Тут абыдзёна служба ідзёць. Партызаны. АБЫЙ-ДЗЕ прысл. Абы-дзе. Іна абый-дзё ні расцёць. Савінічы. Я сяду абыйдзё, садзіцеся вы. Ульянавічы. АБЫЙСЦІ зак. 1. Прайсці кругом вакол каго- ці чаго-н. Бяруць йкону ŭ вёрбіны абэйдуць кругом стады. Тады йкону пъстандвюць на мёста, a вёрбіны на жыта торкуюць [так робяць пры першым выгане жывёлы на пашу]. Партызаны. 2. Абагнаць, выперадзіць. Мы жнём, то ў сем рас за яё абыйдзім. Баравікі. 3. Прайсці бокам. Буран абыйшоў нас. Ракаў Засценак. 4. перан. Абмінуць, не закрануць каго-н. Пъмъгай бох скажыць, так ня бойдзіць. Каралі. АБЫЙСЦІСЯ зак. 1. Прайсці без ускладнення. Абыйшлося [не ампутавалі нагу пасля траўмы], прасціў мальчонку. Нямойта. 2. Прывыкнуць, прызвычаіцца. Абыйшліся коні, ні бъяцца трактъра. Самсоны. АБЫЧ м. Звычай, традыцыя. У нас абыч такі: нъ кладбішча ідзём й пумянём радзіцілюў. Дуброўкі. АБЫЧАЙ, АБЫЧАЙ м. Тое ж. Такі ў нас абычай. Леснікі. Дзе які абычай, так i гаворуцъ. Багданава
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абыйшлбся, бярўць, вўліцу, дажджў, дзярўць, катўрка, кўры, падрўжка, пятў, пўтам, слўжба, трапкьй, цалўіць, цыбўлі, шалухў, шчакў
5 👁
 ◀  / 426  ▶