к кульмі траслг. Пдслі вахты пластамі саламянымі крылі, кулёў ні было. Леснікова. 2. Вялікі сноп трасты лёну. Куль лечу як падымаіш ягд, а ён яшчэ ня выліжыцца. Як пъдъмаюць лён, то вяжуць у пърадъшныя кулі. Вялікі Азярэцк. Вяжам у кулг лён. Карпавічы. Назбіраю, звяжу кулі i скгну. Партизаны, Серкуці. Бабачкі вяжам у кули Рукамі кулі вы трас ал i, тады крьгюць над шчдтку. Закур'е. КУЛЬГАВЫ прым. Кульгавы. Кульгавы, прыхрамваецъ. Гарадзец. Кульгавы, а бдлій-мёній i прдидзіць скдлькі там нада. Багданава. КУЛЬГАЦЬ незак. Кульгаць. 1ду\ кульгаю, ну, тады нёміц кажыцъ: ворочайся. 1на шла, усё кульгала. Леснікова. Кульгащь з нагой, усг ндгі чдрныя. Запруддзе. Тая баба кульгащь. Гарадзец. Нага балщь, кульгаю. Фасаўшчына, Багданава. КУЛЬПК-КУЛЬПК выкл. Ісці кульгаючы. Сама, дражнючы яго, кульггккульгік. Нямойта. КУЛЬДАЦЦА незак. Кульгаць. Ён жа малёнькі кульдаецца, нъга яго ггравъя шлопыцъ. У яго тлъи парэзъна жыліна, падрэзъна «Дружоьи» [бензапілой]. Запруддзе. КУЛЬДАЦЦА незак. Куляцца, перакульвацца. Як пёршы гром, кулъдающа тры разы. Кулъдацца нада іці на лух. Запруддзе. КУЛЬДЫК-КУЛЬДЫК выкл. Вагацца. Кульдык-кульдык бляха, а крыса блясъ з бляхі. Смаллянкі бляху кульдык-кульдык — i брэсь. Парэчча. КУЛЬКОМ прысл. Кулём. Ён кульком з пёчы звалгуся. Нямойта. КУЛЬ-КУЛЬ-КУЛЬ выкл. Выгукі, якімі падзываюць індыкоў. Кулъ-куль-куль дамой. Бальшэя растуць індзюкі. Жохава. КУЛЬМАНЫ, КУЛЬМАНЫ толькі мн. Гуляние, складчына. Кульманы абд склатчына звалі. Дольдзева. Як дажынаюць жыта, кульманы дзёлаюцъ [гуляние], барана варуць, гарэлку пюць. А днём як прыдумаім, кульманы здзёлаць. Запруддзе. КУЛЬНУЦЦА зак. Упасці, паваліцца. Кульнуўся гълавди. Фасаўшчына. Конь атпрогсі - малады туды кульнуўсі, а яна туды, дык скора ён i памёр. Багданава. КУЛІК. Імгненна перакуліцца, паваліцца. / свінёй білі даўбёшкай. Зачатлі, дзёрнулі, ён [кабан] - кулік, i завалілі. Жохава. КУЛЬНУЦЬ зак. Кульнуць, перавярнуць. Вілкамі кульнула вджыка. Міцюкова. КУЛЬТУРА ж. Расліна, якая разводзіцца, вырошчваецца. Засікі ў клёці. На кожную культуру сваё. Фасаўшчына. КУЛЯ ж. 1. Куля. Кутя палец рассёкла, раздрабіла косць. Леснікова. 2. Шар, прадмет круглай формы для гульні. Кулю кьчалі старыкі на празнікі. С палкамі, дручкамі гонюць аш у другую дзярэўню. Куля была, як мяч. Патом ігрышча, музыка. Дольдзева. Кулг качал i, шары такія на далоню. Нас група, чалавёк дзёсяцьпітнаццаць, i другая група столъки Адна група - мы за лішка., а другая - мы за цыта. Выкруцщь пятой ямку мётраў на дзёсяць, i кожная група качаіць свой шар. Як адзін пападзёць, то лгшка, а ек два - то цыта. [У гульні ўдзельнічаюць дзве трупы мужчын, што гоняць мячык, зроблены з дрэва, у бок праціўніка. Гоняць на доўгую адлегласць. Кулю качал i старыя мужчыны на святы]. Вялікі Азярэцк. КУЛЯВЫ, КУЛЮВЫ, КУЛІВЬІ, КУЛЕВЫ прым. Кулявы (пра салому). Крышу крылі саломай кулявой, аржанби. Міцюкова. Плялі с соломы кулявэй лупкі. Нямойта. Лупкі плялі з лазы i кулявэя соломы [круглыя]. Запруддзе. Салдма кулювая дужа тоўста, няможна крыць хату. Дольдзева. Кулівая салдма была. Кулівая салдма - з кулёй бралі. Жыта нада абогць, тады вытрасці — i з яё пляли Багданава. Кулевая салдма крышы крыць. Дольдзева
Дадатковыя словы
аббгць, аржанбй, грўпа, гълавдй, дрўжбьй, дўжа, закуре, звалгўся, звяжў, кульнўла, кульнўўся, кульнўўсі, лўпкі, прдйдзіць, прыдўмаім, растўць, столъкй, тлъй
4 👁