Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
к КРЫВЯННІК м. Тое ж. Кроў збіраюць, кілбасы дзёлаюць - крывяннікі. Гарадзец. КРЫВЯНЫ прым. Крывяны, прыгатаваны з крыві. Крывяную калбасу так робім: жыру\ кусочкаў сала, круп дабавім, кроў. Багданава. КРЫГА ж. Крыга, ільдзіна. Крыгц як лёт лопаіцца, вяснби крыгі. Леснікова. КРЫГА ж. Рыбалоўная снасць з драўлянай асновай - палазамі. Крыга - ёта сётка к двум палкам умёста таптуна. Дольдзева. У крыгі два пълазы сагнутых. Крыга сплёціна, i сагнуты два паласы. Крыга бълыиая. Рыбу лавілі крыгімі. Алексінічы. Крыга - два пълаза дзірвянных, сецъ свяжуць. Турава. Крыга, як палазы, пёлюсці там, заёдзіш на лоткі, яё упусціш i цягніш. Сукрэмна. КРЫЖ м. Ніжняя частка хрыбетніка; крыж. Балщъ крыж. Багданава. О ПАКЛАСЦІ КРЫЖ. Зарачыся. Паклала крыж: ні пайду замуж у вайну. Кляпчэва. КРЫЖАВУХА ж. Скрыжаванне дарог. Крыжавуха пъсярод дзярэўні - туды дарога i туды. Нямойта. КРЫЖ-НАКРЫШ прысл. Крыж-накрыж, крыжападобна. Крыж-накрыш ударацъ, вёрбінкай на Вёроніцу дзяцёй, а то i карову. Каралевічы. Крыш-накрыш мълання дала. Багданава. КРЫЖОЎКА ж. Скрыжаванне дарог. Хддзім вады сабё піць нъ круждуку, дзе дардгі перасякаюцца. Гарадзец. Крыжоўка-як дарогі крыжуюцца. Партизаны. КРЫК м. Крык. Тут іна крык пьдніла. Запруддзе. Булку салам намазалі справіў крык. Ульянавічы. Прьіёхалі - крык спрсівілі. Неўгадава. КРЫКЛІВЫ прым. Крыклівы, плаксівы. Пёрвы малец крыклівы быў. Багданава. КРЫКНУЦЬ зак. Моцна закрычаць. Бацька крыкнуў: «Завщя людзёй!» Запруддзе. Бацька крыкнець: «Любіш гуляць - любі i працаваць». Багданава. Сваё прыпаткі ў нёмцьу служылі, бачыць, ійто мянё стрьляць будуць, крыкнуў, што ў яё хьдзяін нъ вайнё, a ні ў пьрцізаньх. Неўгадава. КРЫКСУНЬІ толькі мн. Дзіцячая немач, у час якой дзіця круціцца, крэкча; крыкуны [прычынай дзіцячага неспакою, паводле павер'я, з'яўляюцца хваробатворныя валаскі на спіне]. Karna ці свінню нагамі падкгдваеш, пдтым у дзяцёнка крыксуны. Крэкчыць дзяцёнак, крыксуны, купаюць, на адзін пёлюсень сътеш попел - туды-сюды, на плічках попел, каб шэрсць скацілася. Па плёчках качаеш хлёбам дзіцёнку, каб крыксунду ні было. Запруддзе. КРЫКСЫ толькі мн. Toe ж. Купалі ягд ў рамашках. Крыксы ў ягб былі, бабушка хлёбам па цёлу пъкачаецъ, нъкачалася валоссе. Алексінічы. КРЫКУНЫ толькімн. Тое ж. Крыкуны -узяцъ жаркі хлеб, качацъ па цёлцу, качацъ хлёбам, разарвсщъ, а там поўна валасбу Другг спосаб загаворвацъ крыкуны: попелу - з пёчъц прасёіць на cima, стацъ, задам на газёту прасёщъ, тры разы крэсцік-накрэсцік перасыпацъ, вынуцъ, ваду на трапачку сцадзщъ, станет разарваць - валасы. Парэчча. КРЫЛЛЕ, КРЫЛЛЯ, КРЫЛЬЯ н. 1. зб. Крылы. Пятух крыллем бёцъ. Крылля прама жалёзнае у цвыркуна. Запруддзе. Зязюля пъкладзёцъ яйцо ў вьльсянкіна гняздо. У вьльсянкіным гняздзё птушънят крыллім высунщъ, а іна тады кдрмщъ аднагд. Сянно. 2. мн. Бакавыя часткі рыбалоўнай снасці. А патом прыбівалі крылля к къмяшцы. Заазер'е. 3. мн. Акладня (у плузе). Крылья ў акушніку i насдк востры. Нямойта. КРЫЛЫ мн. Крылы. Пятух крыламі б'ець. Мянюцева
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

акўшніку, бець, бўдуць, бўлку, вадў, вайнў, валасбў, вяснбй, вёрбніцу, заазере, загавбрвацъ, зяўляюцца, калбасў, карбву, крыжавўха, крыжўюцца, крыксундў, лбпаіцца, нёмцьў, паверя, пайдў, пбпелу, пятўх, рббім, сагнўты, сагнўтых, спбсаб, упўсціш
2 👁
 ◀  / 426  ▶