Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
АБАРАНАК, БАРАНАК м. Абаранак. На Сьракі пяклі бьранкі. Запруддзе. АБАРВАЦЬ зак. Нарваць, апухнуць i нагнаіцца. Палец абарваў - кьласкі палічуць i прыкладаюць, a сколькі іх, чорт вёдаіць. Ракаў Засценак. АБАРОНА ж. Абарона. Ты мъя зашчыта i абарона! Сянно. АБАРОТ м. Канец загона, баразны. Ці вьікапаў абардт? Багданава. АБАСЛАЎЛЯЦЬ незак. Благаслаўляць. Радзіцелі абьсльуляюць сына, дачку: бяруць ііікдну, хлеб бяруць i соль нъ тарэльчку. Запруддзе. АБАСТРЫЦЦА зак. Пачаць балець (з-за абвастрэння). Нёшта пад грудзьмі абастрылася. I арадзец. АББЕГЧЫ зак. Аббегчы. Аббяжы кругом хаты тры разы. Партизаны. АББІВАЦЦА незак. Зношвацца, драцца (пра адзенне, тканіну). I не работаю, арукаеы аббіваюцца. Ульянавічы. АББІВАЦЬ незак. Вымалочваць зерне (пра лён). На таку аббівалі лён. Рэчкі. Да вайньі бдлілён аббівалі. Фасаўшчына, Нямойта. АББРЬІНДАЦЦА зак. Знасіцца, падрацца (пра адзенне, тканіну). Аборындалася юбка. Нямойта. АББЯЛІЦЬ зак. Аблупіць, зняць скуру. Карову, авёчку зарэзаў, a тадьі аббяліў. Гарадзец. АБВАЗГРЫЦЦА зак. Абсаплівіцца. Абвазгрылася ты! Нямойта. АБВАЛАКАЦЬ незак. Пакрывацца ахоўнай абалонкай. Абвълакыць дупло ў ліпе i апяць жывё, а другое дрэва ўсыхаіць. Кляпчэва. АБВАЛЩЦА зак. О АБВАЛЩЦА Ў ВОБМАРАК. Страціць прытомнасць. У вобмарак абваліся: яна змыла дзёньгі. Дольдзева. АБВАРАНЫ дзеепрым. 0 пабёгчы ЯК АБВАРАНЫ. Вельмі хутка, імкліва. Пабёх як абварьны. Серкуці. АБВАРЗОПАЦЦА зак. Запэцкацца. Абварздпаўся ты ўвесь ужб. Нямойта. АБВАРЫЦЬ зак. Абварыць, заліць варам. Пірямыць грыбы; абварыць i варыць. Карпавічы. АБВІНЦІЦЬ зак. Абгарнуць, абкруціць. Бяростай абвінціць гърлач. Нямойта. АБВІЦЦА зак. 1. Абвіцца. Вуш абаўёцца кьлы нагі каровы, ссець. Алексінічы. 2. Вырасці абапал, аплесці. Дзе лес вырубюць, там дзілянка, а къля карчду абаўюцца суніцы. Манголія. АБВЬІКНУЦЬ зак. Звыкнуцца, прызвычаіцца. Конь абвыкніць, ня будзіць бьяцца, няўпудзіцца. Самсоны. АБВЯГНУЦЬ зак. Абвянуць. Картошка абвягла была ад жары. Багданава. АБВЯЦЬ зак. Часткова страціць жыццядзейнасць. У цябё лёхкія абвялі, як тръва. Заазер'е. АБГАВАРЫЦЬ зак. 1. Абмеркаваць, параіцца. Абгаварьглі, што тут зъ хлявом ня будзім [будавацца]: ніска. Гарадок. 3 іх старты сабрання правддзіць, i тады абгавдруць, каго саслаць. Натшуцъ, паттшуцъ; прыёдуць, забяруць. Пашлюць, i ўсё - ня вёрнщца ён. Ніхто не вярнуўся. Буй. 2. Абгаварыць, зняславіць. Абгьвьрылі з гълавы да ног. Запруддзе. АБГАВОРАМ прысл. Абгаворваючы, нядобразычліва выказваючыся пра каго-н. Не абгаворам: дзёўка была знасшена. Запруддзе. АБГАІВАЦЦА незак. Загойвацца. Хай малёнъкага парсючка скастрыруюць: быстра абгаіваюцца. Партизаны
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

аббрында, абьсльўляюць, бярбстай, бярўць, бўдзім, бўдзіць, вярнўўся, дачкў, заазере, забярўць, карчдў, няўпўдзіцца, такў
4 👁
 ◀  / 426  ▶