Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
к КАРШЭНЪ, КАРШЭЛЬ м. 1. Карак. Ну прывядуцъ, атлупяць яму ў каршэль. Запруддзе. У каршэнъ як дам! Багданава. 2. Адзенне, якое прылягае да карка. Зъ каршэнъ i вон! Жохава. КАРЫДОР м. Калідор. 3 дасок карыддр. Гарадзец. КАРЫЙ прым. Кары, карычневы. Жьрабёньчьк буваіць карый, цёмна-карый, свётла-карый, аж пірьліваіцца. Сянно. КАРЫТА н. 1. Пасудзіна для кармлення жывёлы. Карыты балъшыя! 3 доськ. Каралевічы, Леснікова. 2. Начоўкі, балея. Раньшы ж карыта было ні такая, як січас, раньшы такія палачныя дзёлалі, шырдкія такія, начдукі. Запруддзе. 7 куу яе дзяцёй. Дзёньгі кгдалі ў ваду, пад карыта нож падкладаюцъ, на захад сонца.большой часці вылівалі ваду (звычай). Цясішча. У карыта нальюць вадьг, пасцткай закрыюць, бабя залёзець у ваду - хлёп - тады смяюцца: баба напілася, абасцалася. Нямойта. КАРЫЦЦА, КАРЫТЦЭ памянш. У карыцца длтьнінькь увальлёш. Каралевічы. Па тым льтачку i цячэць у карытцэ. Багданава. Карытцэ мамёнт здзёлаў пат хлявдк. Міцюкова. КАРЫЦЬ незак. Абчышчаць дрэва ад кары; карыць. Яны стдикі карылі, чысцілі. Станюкі. КАРЬІЧЛІВЫ, КАРЫШЛІВЫ прым. Карычневы. Надзёрыш альховыя кары, зькіпяцші яё, пькладзёш туды лайнд, пьлучаіцца карычлівья плацціка. Закур'е. Карычлівае такдя балота, зарасло ўсё. Івоні. Карышлівья шапьчка ў пьдарэхавіка. Дуброўкі. Карычлівы цвету ягд такі. Заазер'е. КАРЭЛЫ прым. Каравы, брудны. Рук/ карэлыя. Вялікі Азярэцк. ш надзівалася, сяжу, як пддмаска карэлая. Багданава. КАРЭННЕ, КАРАННЁ н. зб. 1. Карэнне, карані. Карэння там паўно. Рэчкі. Пь гародзі вырвем тдустаё карэнне. Серкуці. Выцягніць дзічкі [бародаўкі] з карэннем - i дзярэць. Баравікі. Гэтага карання садрала. Партызаны. 2. Карані (зубоў). Караннё асталдся am зубоў i баліць. Багданава. КАРЭЦ м. Драўляны або металічны кубак; конаўка. Заазер'е. КАРЭЦ м. Зробленае з кары прыстасаванне ў выглядзе вузкай трубкі, якое ўстаўлялася ў кішку. Карэц - y кішку ставіць, мяса піхаць. У кішкуўлджыш карэц, i ён дзяржыцца. Чыніць калбасы - карэц звалі, з ліпы, ён с карой быў, закручвалі ў круцёлку. Буй. Карэц быў з льіка кілбасьі чыніць, сагнуць дужку i чынілі. 3 лыка здзёлаюць карэц - сагнуць дужку — i чынічі каўбасы, у кішку ўторкнуць — i мяса кідаюць. Гарадзец. KAPŚUIKA ж. эмац.-ацэн. Пра старую, сагнутую, нямоглую жанчыну. Карэшка, карэшка, ужд сагнутья баба. Чуцькі. К АСА ж. 1. Kaca (у жанчыны). Kaca, а не, кукла, закручаіш. Багданава. 2. Узор у выглядзе касы на ручніку. У накладаных рушніках i косы, i грэбяні. Дольдзева. KACA ж. Kaca, прылада для кашэння. Сёна касілі касамі. Ён мянё i касу наўчьіў клепацъ. Багданава. Еслі кьса ні пьддаёцца клёну, то къса хардшъя, ні мяккъя. Сухую касу нь кляпу, пьзнаіш. Леснікова. Косы i цяпёр ёсць. Вялікі Азярэцк. О ПУПАЛА КАСА НА КАМЕНЬ. Сутыкнуліся розныя непрымірымыя погляди, характары. Пупала кьса на камень -я к абадва сярдзтыя. Серкуці. □ Kaci кьса, пакуль рьса, рьса далду - касёц дамоў. Запруддзе, Леснікова. KACA ж. Селязёнка. Каса, пёчань i трыбух у ціляці. Багданава. Еслі каса длінная ў свінні, то зіма длінная, a калі пад канёц таўстая - снёгу будзе мндга (прыкмета). Міцюкова
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

атлўпяць, бўдзе, вадў, далдў, дўжку, заазере, закрўчаіш, закрўчвалі, закуре, касў, кляпў, кўкла, льтачкў, начдўкі, пакўль, рукі, сагнўтья, сагнўць, стдйкі, сухўю, сяжў, тдўстаё, трыбўх, ямў, ўтбркнуць
3 👁
 ◀  / 426  ▶