Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
к КАРНАХВОСТЫ прым. 3 кароткім хвастом. Кърнахвдстая събака. Фасаўшчына. Кабыла была карнахвдстая. Савінічы. КАРНАЧЫК, КАРНАЧАК м. Каратыш, чалавек невысокага росту. Усётку ні па маткі пайшду, наверно, карначык будзе. Кьрначак нёйкі, ня вырос. Партизаны. КАРНЯСТЫ прым. Караністы. Трава карнястая. Гусятнік карнясты, нібальшэнькі. Каралі. КАРОБАЧКА ж. Каробачка (танец). Танцы? - Цяпёр такіе ні танцуюцъ: вальс, падіспан, падікатьр, какётку, кардбачку, яблычка, вінгёрку. Танцавалі хлопяц i дзяўчына. Заазер'е. I каркавяк танцует, i яблычка, i кардбачку, а назаўтра думает, як перажыць, так натанцуісся. Багданава. / кардбачку гулял i, i падыспанъ. Самсоны, Марозаўка, Міцюкова, Закур'е. КАРОВА ж. Карова, і&ш кардва бурая, то яё клічуць Бурэня, кал/ рабая Ромашка, чёрная з бёлай лысінай - Чайка. Вялікі Азярэцк. Наўчылі кардву араць, у «лугу хадзига. Міцюкова. У нашым концы тры хьдзяіны па дзве кардвы дзіржаць. Гарадзец. Як выганялі кардву, касу ці серп клалі на пардг. Цясішча. Сардку [забітую] вёшъюць у хлявё, як ласка пъ кардві бёгъщъ. Партызаны. Кардва гьлавди мох-мох. Багданава, Карпавічы. КАРОВУШКА ласк. Я кардвушку даіла, / Кальцд упала ў малакд. / Кагд крэпка я любта, / Той уёхаў далякд (з песні). Вялікі Азярэцк. КАРОЎКА ласк. Кардука ацялілася, цяпёр мьлакд ё. Заазер'е. А два гады то кардука. Багданава. О КАРОВА БЫКОЎ. Бегаць, знаходзіцца ў стане цечкі (пра карову). Кардва быкду, а цепёр у вахдці скажуць. Нямойта. Кардву быкду нада вёсці. Алексінічы. О ПАД (ПАТ) КАРОВУ. Даіць. Кардва дзё-та равёцъ, ідзі пад кардву. Запруддзе. Ідзі пат кардву. Сянно. О ЯК КАРОВА ЯЗЫКОМ ЗЛІЗАЛА. Бясследна знікнуць. Як кардва злізала языкдм — нічдга німсі. Партызаны. КАРОВША ж. Ялавічына. Каровіны наваруцъ i ядуць. Фасаўшчына. КАРОЛЬ м. 0 ЖЫЦЬ КАРАЛЯМІ. Пра добрае, заможнае жыццё. A людзі будуць жыць кьрьлямі. Заазер'е. КАРОЛЬКА м. Галоўны начальнік. У Мьгьлёві губірнатьрь быў барын, кардлька быў рускій. Алексінічы. КАРОМІСЕЛ, КАРОМЫСІЛ м. 1. Каромысел. Кардмісел - гато ваду ндсюць. Гарадзец. 2. Вагі. Важылі [хлеб], кардмісіч такі быў: на адзін бок вывешаны nym быў, камінь, a сюдьі вёшалі. Гарадзец. Раньшы кардмісел называўся: на адным канцьі жьіта, а на другім кантър. Фасаўшчына. 3. Ворчык. Пастрдмкіў аралёвым хамуту, а што к плугу, называецца кардмісел, некатдрыі завуць вдрчык. Што к плугу такая палка, называёцца кардмысел. Гарадзец. КАРОМІСЕЛ м. Малая Мядзведзіца (сузор'е). Кардмісел - так во тры штучкі радышкам. Нямойта. КАРОМЫСЛА, КАРАМІСЛА н. Каромысел. Кардмысла вдзьмеш, за апёнькамі, стдлькі іх былд. Нямойта, Багданава. Пайду бывала вады c кьраміслам біз вядзёр, сусім ні пдмніла нічдга. Запруддзе. КАРОПКА ж. Каркас акна. Кардпка, у яё раму ўстаўляюць. Багданава. КАРОСЛІВЫ прым. Карослівы. Кардслівыя рукі, между пальцамі кардста. Гарадзец. Ну, яй бдгу, у чацвёр як пасддзіш, кардслівая бульба, ну, абы-ікая будзіць. Запруддзе. Кардслівая бульба ў мянё. Сукрэмна. Кдні як кардслівыя, шэрсць пааблёзіць, л і ы л і іх, карэнне кдньскага шчаўлюка дралі. Баравікі. KAPOCTA ж. Кароста (хвароба). Ат нужды, бань ні былд, ня мыліся, дык былд i кардсты, i блох былд. Марозаўка. Кардста - рукі сальюцца балячкамі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

быкдў, бўдзе, бўдзіць, бўдуць, бўльба, вадў, гьлавдй, заазере, завўць, закуре, калі, кардўка, касў, натанцўісся, пайдў, пайшдў, плўгу, рўкі, рўскій, сузоре, хамутў, хлбпяц, штўчкі, ядўць
3 👁
 ◀  / 426  ▶