Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

I-K_____________________________________________ зьгібайіцца нъ капыл i нъ галдуку ў санёх, у парні дзёльлі. Аглдолі ўстуўлялісі ў іцьвіны, якёя дзёльліся з лазы, спаруць i скруцюць. Гарадзец. ІЧАЙ м. Адтуліна ў верхнім камені жорнаў, куды засыпаюць збожжа. Ты поўна ічайі ні насыпай, а mo крупна змёліги. Вялікі Азярэцк. ІШАЧЫЦЬ незак. Ішачыць, выконваць цяжкую працу. Ішачыць, як вдлік у мянё. Міцюкова. ІШО часц. Што. Тадьі прыхаджу - ішо... Нямойта. ІШОЎШЫ дзеепрысл. Ісці. C кардвай мёсяц ішбушы сюдьі. Івоні. К прыназ. Да. Усё мы бьяліся к ім хадзіць. Рулёўшчына. Бацъка к вянцу пашыў ндвыя бацінкі. Нямойта. У павёці к гэтаму боку ляжъгцъ. Пьставіць кап к сднцу. Запруддзе. Апёнькі салілі r зімё. Каралі, Багданава, Гарадок. К А прыназ. Да. Чаго ты ка мне прыстала. Гарадок. Ка мне сын прьіёхаў. Запруддзе. Вы ш ка мнё ня рдуны. Міцюкова. КАБ, КАП злучн. Каб. Алё кажух пасцёлкщъ, у хату як ідзёць на тым кужуху, каб багатыя был/ [на вяселлі]. Запруддзе. Гляджу, каб стойка не павалілася. Цясішча. Hi даюцъ мне, кап я гаварыла. Запруддзе. Ён прыцягнуў камінь i пьклаў лі хаты, кап ня ёздзілі. Дуброўкі. КАБАН м. 1. Самец свінні. Клыкі бальшэяў кабана, ек кінецца на чалавёка, то мджа разарваць. Алексінічы. Мянё сёлета кабан хацёў з'ёсці, ён балымьі, зімавы. Партызаны. Карову, къбана, авёц дзіржала. Вялікі Азярэцк, Нямойта, Рассвет. 2. Кастрыраваны самец свойскай свінні. Кьбан - тджа кнур, алі кастыравъны. Каралевічы. КАБАНЧЫК памянш. Пьрасіла сем кьбанчыкаў i пяць свіньк. Каралевічы. / цяпёр ё кьбанчык. Міцюкова. КАБАНЁНАК м. Невялікі кабан. Я прыгила сюда, тры авёчкі прынясла i кабанёнка. Леснікова. Кардуку дзіржалі, кабанёнка заоём. Алексінічы. Нёйкага къбанёнка выкармім - i добра. Вялікі Азярэцк. КАБАНЯТНІК м. Браканьер, які адстрэльвае дзікоў. Кьоьнятнікі мёлі сваю групу. Пожанькі. КАБАЧОК м. 1. Кабачок (расліна). Кабьчкі завуцца, у гародзі растуцъ. Багданава. 2. Страва, прыгатаваная з гэтай расліны. На скаварадзё жаруць кабачкі. Запруддзе. КАБЕТА ж. Сталая жанчына, звычайна замужняя; кабета. Звалі i кабёта i маладзіца. Леснікі. КАБЬІЛА ж. Кабыла, самка каня. Ну ŭ у нас кабыла была такая, Пралётка. Запруддзе. На трох была дна кабыла, пьзабралі ш коней, мала была. Леснікова. Разумна кабыла - ары съма [не падабаецца гэтак, сам зрабі лепш]. Каралевічы. КАБЫ ЛК А ласк. Кабылку далі нъ дваёх [у вайну]. Заазер'е. КАБЫЛЁНА ж. Кабылка. Кабылёну замкнёць, а съма пръз вакнд вылізіць i нъ чърдаку сядзщъ. Заазер'е. КАБЫЛЩЦА ж. Маладая рослая кабыла; жаробка. Кабылщца ў нас плімінная, харошая была, усё аддалі. Савінічы. КАБЫЛКА ж. Пятля ў ніце. Кабылка първалъся, вяжы ттъчкуй. Заазер'е, Закур'е. КАБЫЛЛІ прым. о КАБЫЛЛІЯ CICKI. Асеннія смаржкі. Пожанькі