д ДРУЖНЫ прым. о ДРУЖНАЯ СЯМЁЙКА. Пакаёвая кветка. Цвет дружная сямёйка, ссохніць, пдтым адурдстачкі. Дружная сямёйка - такі у мянё вазон. Дружная сямёйка [вазон], на зімуусё звалюцца, а вясноюразам усходзюцъ. Нямойта. ДРУЗГА ж. Дрыгвяністае месца (у возеры). Бувалцъ озіра, там гразішча, станіш i можыш утануць, ёта друзга. Сукрэмна. ДРУЗЛЫ, ДРУСЛЫ прым. Мяккі, рыхлы. Бабка друзлья, пьдбярдзьвік цвёрды, бабка чарнёшцъ. Пожанькі. Здзёлаіцца друслая капуста, ніякая. Запруддзе. ДРУЗЛЯКл*. Хілы, слабы. Друзляк ты. Вялікі Азярэцк. ДРУНДУЧЫХА ж. Пустазвон, брахлівец. Як друндучыха брэшыць. Нямойта. ДРУЧКА ж. 1. Жалезны грэбень для часання лёну. Такая дручка была з гвоздзей, ну i так часалі ўжо, спушчалі. Заазер'е. Дручка — гвоздзі набіты i дзярэш, накруціш на дручку, вяршыння падав, а на дручцы —лёпшае. Багданава. 2. Пабудова для часання лёну. Дручка была, дзе часалі лён. Багданава. ДРЫБАЦЬ незак. Дыбаць. Яго ндгі во так дрыбаюць, плахгя. Буй. ДРЫГБА, ДРАГБА, ДРАГВА ж. Дрыгвяністае, зыбкае месца; дрыгва. Былг балоты, дрыгба вёчнъя. Дрыгба — топкае мёсца. Дръгба такая, а йдзеш, баішся, каб не праваліцца. Багданава. Дрыгба дзе топка, ня мджна хадзщъ. Драгба дзе вязнет, не мджна вылезці. Кішуроўшчына. Тут дрыгба была, вдкны был/, тапілісі. Запруддзе, Фасаўшчына. Драгва такая тут была! Гарадок. ДРЫГВЯШСТЫ прым. Дрыгвяністы, багністы. Дрыгвяністья такоя мёста. Кляпчэва. ДРЫВОТШК м. Дрывотня, дрывотнік. Дзе дрывотнік, гадзюка чёрная, страшная паузёцъ. Вялікі Азярэцк. ДРЫЖАЦЬ незак. Дрыжаць, калаціцца. Рукі дрыжаць, як у злддзея. Вялікі Азярэцк. ДРЫЖЭННЕ н. Дрыжанне. Ад дрыжэння лдпнуу мьчавы пузыр. Нямойта. ДРЫЛІХ м. Даматканая палатняная спадніца. Дрыліх i андърак - тде самъе, дрьіліх прасты, ілляньі, а андърак сукднны. Самі вытыкалі андьракі сукднныя ў балонкі, дрыліхі ілляныя. Ракаў Засценак. ДРЫЛІШКІ толькі мн. Даматканая клятчастая тканіна (вытканая пераважна ў чырвоныя з чорным клеткі). Дрылішкі ў клётку, з рознай пражы. Ніткі напрадуць, накрасюі{ь i выйдзіць такбя палатнб, дрылішкі, чорнае с красным. Гарадзец. ДРЫМЧЭЦЬ, ДРЫНЧАЦЬ, ДРЫНДЫЧАЦЬ незак. 1. Дрынкаць, дрыжаць. Рэжуць дзёрьва, піла дрымчъщъ, нада ръзварот здзёлацъ. Кляпчэва. 2. Драць, дзерці (пра горла). Нёшта дрынчыць у горлі. Дрымчъщъ, нада ж прамачыцъ. Міцюкова. Нёшта горла дрындычыцъ, / Трэда горла прамачыцъ (з песні). Дуброўкі. ДРЫН м. Кій, палка. Я цябё дрынам выхвашчу. Запруддзе. ДРЫСНІЦБ незак. Паносіць. Як дрьісніць [пра кураня], ні бярыця яго. Фасаўшчына. ДРЭВА н. Дрэва. Бабры тратлюцъ якбя хочыш дрэва. У аднагб сына трынаццацъ дрэваў саду. Нямойта. Усякія дрэвы ёсъ. На кусты, на дрэва налох нъкладауся. Каралі. Лбжныи нарысцтъ нъ бярозі [чага] кала дрэва, як конскі капыт. Вялікі Азярэцк. На астрбукі дрэва сячэш з рыгатыя ёлкі. Сукрэмна, Кішуроўшчына, Партызаны. Куркі растуць на гнілым дрэві. Закур'е. ДРЭУЦА памянш. I дрэўцы пьсадзіў там. Чуцькі
Дадатковыя словы
астрбўкі, былі, бярбзі, гбрлі, гвбз, гвбздзі, дрўзлы, дрўзлья, дрўслая, дрўслы, дрўчка, дрўчку, дрўчцы, заазере, закуре, зімўусё, кбнскі, кўркі, накрўціш, налбх, напрадўць, растўць, ръзварбт, рўкі, утанўць, хбчыш, чбрнае
4 👁