Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
Макрыца ніская такая, дзярэцца na зямлі. Жохава. 3. эмац.-ацэн. Узбірацца, падымацца. Дзярэсся на горкі, a пасля скатываесся [пра жыццё]. Ульянавічы. ДРАЦЦА незак. Біцца. □ 3 сынам біся-дзярыся i на печ дзярыся, a з зяцем біся-дзярыся i за парог дзярыся. Партызаны. ДРАЦЬ, ДЗЁРЦІ незак. 1. Дзерці (лазу, лыка, пер'е i да т. п.). Буду ёздзіць у лес лазу драць - зараблю сабё на гармонь. Каралевічы. Дралі лазу із ліпніку i на капыл плялг з вяровачак. Лазу дралі i лазди красілі. Дольдзева. Лыкі дралі i лапці насілі. Жохава. Падушкі сама сабё драла. Багданава. У нас зырання ны вяроўкі дзёрлі льікі. Леснікова, Кішуроўшчына, Ульянавічы. 2. Ірваць, здымаць мох. Мы ў сдснічку мох дралі. 3. Абдзіраць крупы. I крупы дралі,і жытамалолі. Нямойта. 4. Церці, драць (бульбу i інш.). Дралі бульбу на тарцы. Дольдзева. Дралі картошку, атцэжывалі, вымесіш, вымесіш i пакачаіш клёцкі. Багданава, Станюкі. 5. Разграбаць (грады i да т. п.). Куры грады дзяруць, дык апшыюць трапкай лапкі. Вялікі Азярэцк. 6. Ірваць, забіваць. Пасля Пітра зізюля курэй дзярэць. Гарадзец. 7. перан. Браць празмерна высокую плату. Яны ш цяпёр дзяруць за мёт. Івоні. О ДРАЦЬ КАЗЛЬІ. Крычаць, лаяцца. Хазяіну худа, а жонка казлы дзярэць на ягд. Партызаны. ДРАЦЯНЫ, ДРАЦЯНЫ прым. Зроблены з дроту. Былі дры{яныя i плёціныя з лык палотны ў рэшыты. Заазер'е. Адзгн ляснік зыьораў тры вуўчанёнкі ў дрыьцяныя скрьіні. Пожанькі. ДРАЧ м. Дзяркач (птушка).Драч, ён крычыць «кар-кар». Сянно. ДРАЧАНЫ мн. Дранікі; аладкі, бліны з дранай бульбы. Сын любіць дрьчаны, я яму пяку. Чуцькі. ДРАЧКА ж. 1. Цяслярская прылада, якой адзначаюць лінію выбаркі паза. Драчка - дзе нада роўненька атвёсці на дашцэ ці бярну. Вялікі Азярэцк. Драчкуй прыдзярэш, a тады высічыш umap. Фасаўшчына. Прадзярэць драчкай жалёзнай [бервяно]. Дольдзева. Драчкай, кап плотна прышлося, с аднди стъраны драчкай i з другой выдзіраіш. Манголія. 2. Жалезны грэбень для часання лёну. Былi драчкі: досочка, набіта гваздзёй, апшліфдваны харашо i апчосываіш лён, пасканню, i называлася кудзёля. Былi такія драчкі з гедзьдзя. Дольдзева. Драчка такая: гвоздзі набітыя, зрэб'я снтаецца, а кужаль астаёцца. Фасаўшчына. Часалі на драчках, аптрэпіш на трапушкі, спушчалі на драчках. Вялікі Азярэцк, Леснікі, Рэчкі. Драчка - доска тъкая, нъ яё набіта гедзьдзя часьцінька. Закур'е. 3. Цёрка, тарка. Дзёрці нада бульбу на драчцы. Леснікова. Драчка - што бульбу дзяруць. Нямойта. Карэння кдньскага шчаўлюка дзяруць на драчцы. Баравікі, Леснікі. ДРАЧАЧКА памяти. Бурачкі сцярыце на драчачку\ выцісніце сок — i давайце піць. Розмыслава. О дзёлаць У ДРАЧКУ. Спосаб укладкі бярвёнаў (пры пабудове рубленых засекаў). Рубленыя засекі ў клёці ў драчку дзёлалі. Браўно к браўну падганялі плотна, жалабкдм такім дзёлалі. Гарадзец. ДРАЧОННІКІ, ДРАЧАНІКІ мн. Дранікі; аладкі, бліны з дранай бульбы. Драчоннікі пяклі: бульбу надзярэш, трдху аціснеш i пячэш. Міцюкова. Ідзіця, мама, чысціця бульбу, дзярыця бульбу i пячьіця дрьчанікі. Чуцькі. ДРОБНА прысл. Дробна. Гэты [наш] пулямёт дробна, а наш буйна сакдчыць. Леснікова. ДРОБНЕНЬКА памянш. Сала дрдоненька пакрышыць, бліньі раскалаціць - i салаў бліны. Гарадзец. ДРОБНЫ прым. 1. Дробны, небуйны. У нас клубніка дробная, як суніца. Запруддзе. Бульба дробная будзіць. Вялікі Азярэцк. 2. Маларослы, шчуплы. У нас
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

адндй, апчбсываіш, браўнў, бярнў, бўдзіць, бўйна, бўльба, бўльбу, дзярўць, дрдбненька, заазере, закуре, зрэбя, зыьбраў, крўпы, кўжаль, кўры, лаздй, лазў, падўшкі, парбг, пере, прышлбся, пякў, рўбленыя, трапўшкі, хўда, ямў
5 👁
 ◀  / 426  ▶