Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
г ГУЛЯЦЬ незак. 1. Гуляць, нічога не рабіць. Зимой гуляй i бувай, а летам лепт i гнілую колоду грысгр. Дольдзева. 2. Гуляць, бавіць час у гульнях, на вечарынках. Я бувала любіла пець i гуляць на вечарынках. Галашчакіна. Я гуляла дзёукью, папрыдзім на йгрышчы. Запруддзе. Разам гулялі нъ танцах. Леснікова. Былг гулял i, у фанты гулялі, пацалуі i тады. Заазер'е. Гуляць к Рыману у хату ў Вялікіч Сялёўсё хадзілі. Яны хадзілі там, а мы самі гуляли Міцюкова. 3. Танцаваць, скакаць. А як кадрылю гулялі. Галашчакіна. Ета не гулялі кадриль, за кадрыляю полька пошила. Багданава, Кавалі. Мы пы танцах хадзілі, там кадрылю гуляли Партызаны. Гулялі ў чатыры пары ці ў шэсць, во гуляли Закур'е. 4. Спраўляць вяселле, радзіны, привады i інш. Адзт рас свадзьбу гулялі. Галашчакіна. У трэцюю суботу маладэя ужо бацъкг прыглагиаюць, перазбукі тожа гуляюць. Запруддзе. Як радзты гуляли то бабу у начоўкьх цігалі, а лі калодзіша вадой абаллюць, смяюцца, вёсіла булд. Партызаны. 5. Быць у адпачынку па доглядзе дзіцяці. Цяпёр выгода, бох знаіць, радзіць i год-два гуляіць. Галашчакіна. 6. Пералівацца, зіхацець (пра сонца). Сднца гуляіць на пёрвый дзень Паскі, у Чысты чэцьвірг i на Благавёгичанне. Дуброўкі. 7. Любіцца, кахацца. Гуляйіць сабё дзёўка, ні ньравіцца ён, сабё хлопца другого найдзіць. Цясішча. 8. Веснаваць (пра свойскіх птушак). Пятух, гусак, індзюк абычна гуляіць, i топчуць яны. Вялікі Азярэцк. О ГУЛЯЦЬ ЛІНЦЯЯ. Нічога не рабіць, гультайнічаць. Я буду лінцяя гуляць. Партызаны. ГУЛЯШЧЫ прым. Разбэшчаны, распусны. Яна гуляшчая, круцілася з усімі. Запруддзе. ГУМЁННІК м. Цяля пэўнага ўзросту, якое гадуецца на выпасе на сенажаці. Які цялёнак? - Гумённік, na гумну ходзюць. Во цялёнак балыйы - гумённік, навязваюць водзюць. Нямойта. Цялёнак ёсь гумённік, на гумнё прывязуюць. Хамінічы. ГУМЕННІЧАК памянш.-ласк. Гумённічьк — як толькі ньвязываюць, ён нікуды ня ходзіць. Леснікова. ГУМНІШЧА н. Частка двара з гаспадарчымі пабудовамі. Гумнішча - дзе ставяць настройки хлеп там абмалачывалі. Нямойта. ГУМНО н. 1. Комплекс сельскагаспадарчых будынкаў разам з месцам для малацьбы. Ток, пуня, ёўня — усё разам звалася гумно. Гумно называли стаялі там пуня i ток. Да войны ёта было. Ціпёр амбарыш ток у калхозі. Пуня i ток ньзываліся гумно. Гарадзец. У каждого своё гумно, свая пуня i ток там. Самсоны. Гумно - места ньзъвалася, дзе ток, дзе скльдалі добро, а пуня для сёна i места ля току прусушыць сёна, снопы. Гумно - дзе пуня стаяла, ток, ёўня. Алексінічы. 2. Пляц, дзе размяшчаліся сельскагаспадарчыя будынкі i плошча вакол яго. Гумно там пожня, сьрай стаіць, ток. Галашчакіна. Сёна растрасалі, сушьілі, там пуня стаяла i ток, i гумно называлася. Леснікова. Гумно - мёста кала пуні, дзе скльдалъся сёна. Гарадок. За гумнам сёліта будзіць жытарасьци Серкуці. Гумно ёта обшча, тут i пуня, ток, / ёўня, i кусок сінакдса. Дольдзева. Гумно было выгъръджъна. Там быў ток, пуня. Міцюкова. Раньгиы былг гумны - кала току выгараджана мёста, гумно кала такоў. Нямойта. 3. Сенажаць. Гумно каешься, восінню авёчку туды запруць, кьня пусьціш. Серкуці. Цялёнка ў гумно вывіў [каб пасвіўся]. Манголія. 4. Месца, дзе стаяла гумно; гумнішча. Было гумно, мёсца дзе было гумно. Гарадзец. ГУНЬКА ж. Посцілка накрываць каня; гунька. Гунька - ёта къня накрывалі, як свадзьба у кагд ці што. Алексінічы. Гунькі, дзяругі ткалі. Гунькай къня накрывалі. Манголія. На конях шарыкі брыжджаць, пасцічачкі, гунькі пьслалі. Багданава
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

благавёгйчанне, бўдзіць, вбдзюць, гнілўю, гумнў, гўмны, гўнька, гўнькай, гўнькі, дзярўгі, заазере, закуре, запрўць, нікўды, пацалўі, перазбўкі, пятўх, пўня, пўні, пўсьціш, хбдзіць
3 👁
 ◀  / 426  ▶