ГРЭЧКА ж. Грэчка (расліна). Бала грэчка, проса ня сёялі. Міцюкова. ГРЭШНА прысл. Грэшна, дрэнна, шкодна. Багданава. ГРЭШНЫ прым. Грэшны. Ня мджна, ён грэшны. Багданава. Чым грэшны, такі i скінеш, якзаб'ёш зъмяю. Запруддзе. Грэшны чьлавёк прьурашчдну буцяна. Гарадзец. ГУБА ж. Грыб у форме капыта, які паразітуе на дрэвах; губа, чага. Мъладэй грыб нъ бярозі — чага, а як пъстарэшцъ, тогда губа. Пожанькі. На дзёраве грып такі губа, ёта да кръсала, прыкурваеш з губы. Губа на бярдзе, зразацъ ад рака на лекарства. Губа была, сёклі яё,у лёсе кала пнёў шукалі. Багданава. Губу вымачъщъ, высушыцъ, скала - камешкі панаходзяць, у кузьніцы здзёлаіць агніво - трэцъ i загараіцца. Дольдзева. /убу варылі, am пня грып гэты варыш, тадьі мьлаткдм мёсіш, ён дзёлащца як вата. Жохава. /убу варылі - з нараслі бярэзіны - сушылі. Губа мяккая. Каралі. Губа расцёць аддзёльна, як кднскі капыт. Губу варылі на крэсіва. Серкуці. ГУБІНА ж*. Губа, вусны. 7 угё етяу губіну кусала, як ev/, так іукушу. Нямойта. Губіна распохла так. Запруддзе. ГУБІЦЬ незак. Губіць, знішчаць. Жывдга губіць нільзя, лусг/ь жывёць. Серкуці. ГУБКА, ГУ ПК A j/c. 1. Мера напрадзеных нітак (кудзелі), мера асновы ў кроснах. Губкі тры-чатыры-дванаццацъ, як напрадуць. Карпавічы. Надо усё дванаццаць губак перапрасцъ. Запруддзе. A гупка во: гэта большая хата, так чэрас усю хату — гэта гупка. У каждой трупкі па тры губкі, па тры сцяны. Багданава. Колышка ад колышка — счыталася губка. Буй. Гупка ад ётага кангф да тагд [на памер сцяны]. Леснікі. Дзве, тры губкі сну в ал i, а болъш дзвінаццаці не. Леснікова. Гупкі снъваць ня ўмёйіць. Закур'е. 2. Мера вытканага палатна. Гупка дванаццаць, сем мётраў пълатна. Сукрэмна. Съткала адну гупку пълатна. Вялікі Азярэцк. ГУБЛЯЦЦА незак. Губляцца. А янд [малако] на ніве губляіцца. Фасаўшчына. ГУГАЛЬ м. Хвошч (расліна). Гухаль у нас звали нападобіі як гардх чдрнінькі, для скоту. Фасаўшчына. ГУ-ГУ выкл. 1. Выгукі пры гуканні ў лесе. Народу у лясу, толькі — гу-гу. Апечкі. 2. Перадача гукаў, якія выдае кот у час марцавання. Гудзёў, гудзёў гу-гу [кот] i болыиы ні прышду. Рулёўшчына. ГУДЗЁЦЬ, ГУДЗЁЦЬ незак. 1. Гудзець, гусці. Перад дажджом гудзяцъ пчдлы, ляцщъ у свой домік каждая. У садзе пчдлы лётом гудзяцъ. Вялікі Азярэцк. Гудзщъ рой. Запруддзе. Гудзяцъ i гудзяцъ ноччу жукі майскіе. Адкуль жукду - гудзяцъ, гудзяцъ, мджа, ў карманах закраўшыся. Нямойта. Як хъладнёй, крапчэй гудзяцъ [пчолы], ну бдлі кърма упътръоляюг\ъ. Фасаўшчына. Аш гудзяцъ, стдлькі іх было [лазавікоў]. Дольдзева. 2. Утвараць гул з-за трэску, шуму (пры пажары). Пъсатка лі дардгі гарэла, страшна гудзщъ, а я вышла i гляджу. Чуцькі. 3. Гаварыць самому сабе. Палю ляху ды сама сабё гуджу i плачу: дзе якая ліхая дзёўка твая. Дольдзева. ГУДЗЁЦЬ незак. 1. Узрушвацца (у перыяд цечкі). Свіння гудзщъ, ёсці ня вдзъмщъ, ні пщъ, ні ёсці. Гарадзец. 2. Марцаваць (пра катоў). Рулёўшчына. ГУДЗЕЧНЩА ж. Тоўстая доўгая кішка. Гудзёчніца - таўстая длінная кішка [y свінні]. Парэчча. ГУЖАМ прысл. Гужам, чарадой, адзін за адным. Мальцы будуць хадзщъ гужьм. Каралевічы
Дадатковыя словы
evі, jіc, адкўль, аднў, бўдуць, гляджў, губў, гуджў, гўбак, гўбка, гўбкі, гўбіна, гўбіну, гўжам, гўжьм, гўпка, гўпку, гўпкі, гўхаль, дажджбм, дбмік, жукдў, закуре, кўзьніцы, лусгіь, лясў, ляхў, напрадўць, панахбдзяць, прыкўрваеш, прышдў, прьўрашчдну, трўпкі, упътръбляюг\ъ, якзабёш, іубу, іукушў
5 👁