а шэрсцъ кръснаеата, пат рыжава. Вялікі Азярэцк. Гнёды конь аж зьлацістыя па ём [валасінкі, шарсцінкі]. Нямойта. Гнядэя кдні. Гнядэі кдніўсе быліў калхдзі. Розмыслава. ГНЁТ м. Гнёт, стос. Гнёт такі, кнішкі піралісталі, ягд ні нашлі. Леснікова. ГНІДЫ мн. Гніды, лічынкі вошы. Шукаіць гніды жывэя, гніды паб'ёць. Было іх з вайньі. Гора было. Багданава. ГШЛАВОЗ м. Шампіньён. Закур'е. ГНІЛІНА ж. Дуплаватае гнілое дрэва. Дрэва такое выбіраць - гніліну на улёй. ВыбЧць гніліну наўлей. Манголія. ГНІЛЛЁ н. зб. 1. Падгнілыя прадметы, пабудовы, старызна. Янаўжо гніллё, скора забурыцца [хата]. Гніллё ёта ўсё узляпілі на яё [аддалі ўсё дрэннае]. Дольдзева. Гніллё эта, ужо янб староя. Нямойта. 2. Ляжалыя грушы. Пчолы любяць гніллё [грушы, як паляжаць]. Кішуроўшчына. ГНІЛУШКА ж. 1. Гнілушка (гнілая палка, пень, кавалак дрэва, нешта гнілое). Гнілушкі з ліп, грып з дуба i арэшніка кладуць у дымар зямцы. Сянно. Нашлі гнілушку, купілі [хату]. Апечкі. 2. Перамёрзлая на полі бульба. Гнілушкі i тэй ні было. 3. Страва, прыгатаваная з гнілой бульбы. Гнілушак напяку\ дзёці ў школу бралі. Гнілушкі ў вайну варылі, нарасхват [былі]. Гнілушку ёлі, краскі, шчавёль уся паддзёржка. Цясішча. ГНІЛЫ прым. 1. Гнілы, трухлявы. Янд [сучча] шужб гнілоя, так янб i трэцца. Заазер'е. Салдмы гнічэй дадуць, сёна німа. Пожанькі. Tani-mam гнілымі дрывамі усёроўна хдладнау хаце. Дуброўкі. 2. Бясснежны. Гнііьі год - снёгу німа. Дольдзева. ГНІЛЬ ж. 0 ГНІЛЬ ЯГО ЗНАІЦЬ. Пра поўную пагарду ці абурэнне адносна некага ці нечага. A гніль ягб знаіць. Запруддзе. ГНІЦЬ незак. Гнісці. Стаў верх зруба гніць i валіцца [у калодзежы]. Кляпчэва. Хата пагніла, гніёць ужд. У нізіні бульба гніёць. Гарадзец. Урадзіла бульба да гніёць. Гарадзец. Гніёць бульба гніёцьу капцах. Неўгадава. ГНОЙ м. 1. Гной, угнаенне. Вот у мянё гною у хлёве мндга. Багданава. Гной нада вазіць да растрасацъ. Буй. Сястра гноем гуркг закрывала. Запруддзе. На сабё вазілі гной у начоуках. Фасаўшчына. Карова на гит стаіць. Неўгадава. Йіх [гнаявікоў] ёсь, яны нъ гнаьіі [растуць], а ŭix ні бяругуь. Міцюкова. 2. Гной у балячцы, пры нарывах, заражэнні. Гной спускалі, пералівання крові здзёлалі [як скулы былі]. Жохава. Лётні дошч - на карову гной (прыкмета). Гарадзец. ГНУЦІКІ толькімн. Сані з гнутымі палазамі. Здзёлуў гнуцікі. Гарадзец. ГНУЦЦА незак. Згінацца. Пальцы не гнуцца. Буй. Пака рукі гнуцца, буду тут жыць. Цясішча. ГНУЦЬ незак. Гнуць, згінаць. Пъкажу, як гнуць пълазы. Марозаўка. Ясінь гладзінькій ръспарюць i гнулі дугі. Запруддзе. Абады гнулі. Рэчкі. У тых, хто гнець палазьі, тбала ёсць. Парэчча. ГНЯЗДЗЁНА н. Гняздо. Гняздзёнаў напавілі вароны. Баравікі. ГНЯЗДО н. 1. Гняздо. Прдці хаты гняздо буцяна. Нямойта. Пъпадзёш на гняздо, а там мъшаняты. Багданава. Буран быў скінуў гняздо, сабраліся мужукі i ўсцягнулі навёрх. Запруддзе. У зарьснікьх нь лазё гняздо [сарокі]. Сянно. Шэркі эта вяснушкі. Хто гнёздыразараіць, у тага шэркі будуць (прыкмета). Фасаўшчына. Нада назбіраць у пддак шчэпак. Голы, босы тры разы аббёгці кругом хаты - будзеш нахддзіць птушыныя гнёзды (павер'е). Багданава. 2. Лунка, ямачка. У гняздзё
Дадатковыя словы
бярўг^ь, бўдзеш, бўдуць, бўльба, вайнў, вяснўшкі, гнілўшак, гнілўшка, гнілўшку, гнілўшкі, гніёцьў, гнўлі, гнўцца, гнўцікі, дадўць, дўба, дўгі, заазере, забўрыцца, закуре, зрўба, кладўць, напякў, пабёць, павере, рўкі, ўсцягнўлі
4 👁