Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
г ГАНКІ мн. Плыты. На ганках лес ганялі у Рыгу. Партизаны. Ганкі гналі па Абалянцы - рэчцы. Розмыслава. ГАНЦІНА ж. Адна штука гонту. Дзёлащца танёйшая ганціна. Багданава, Нямойта. ГАНЧАР м. Ганчар. Гънчар з гліны зробіць i чьрапкі, i такёя кружачкі. Буй. Гънчары вазілі гърлачы, міскі, латушкі, гаршкі. Нямойта. Гънчары дзёлаюць гаршкі, гарлачы. Кляпчэва, Апечкі, Леснікова. ГАНЧАРНЯ ж. Ганчарскі горан. Так трогику вддаль у яго гьнчарня была. Апечкі. ГАНЧЭЙ прысл. Хутчэй. Ліда, ты ганчэй схддзіш. У чатыры цапы - ганчэй ці цішэй малаці. Запруддзе. Поезд ганчэй прыйшоў. Каралевічы. ГАНШАК м. Конь, які хутка бегае. Гьншак - конь, шыпка бёгьіць, як гоншы. Нямойта. ГАНЯТЫ дзеепрым. Акучаны, разагнаны. Наша бульба ні ганята. Запруддзе. ГАНЯЦЦА незак. Ганяцца, выяўляць вялікае жаданне. Hi ганяюгща дзёці за мълакдм, цяпёр патвыкшы [ад малака]. Турава. ГАНЯЦЬ незак. 1. Ганяць, гнаць (жывёлу). Hi ганяюць на ранкі кароў. Гарадзец. Раньшэ na тэй вуліцы гьнялі свінёй пасціць у поля. Нямойта. 2. Абворваць, акучваць (бульбу). Была сьха, гьнялі бульбу. Вялікі Азярэцк, Багданава, Чуцькі. 3. Хутка перамяшчацца па кругу. Лапці з лёну на кручок пляцёш, кругом гъняеш. Апечкі. 4. Танцаваць, аддаючы перавагу чаму-н. Кадрьіль, польку, вальс, а большинство лінцяя ганялі. Багданава. О ГАНЯЦЬ РУСАЛКУ. Праводзіць абрадавыя дзеянні па выгнанні русалкі з вёскі ў жыта. Купала гъняюць, а русалку ў жыта гъняюць. Дольдзева. У жнівд русалку ганяюць. Заазер'е. Мы рас с табой русалку гьнялі. Запруддзе. ГАР-ГАР-ГАР выкл. Гукі, якімі перадаюць крык качкі. Вуткі карзгнку макрыцы з}ядуі{ь - праз гадзіну: гар-гар-гар. Карал i. ТАРА ж. экспр. Гарэлка. I гёдак жа ёсць: не dad гары [бутэлькі], не пераарэць. Запруддзе. ТАРА ж. 1. Узвышша, пагорак, высокае месца. Тут гор много пат Сяннд. Апечкі, Гарадок, Дольдзева, Розмыслава, Рэчкі. Кап цябё гарди здзёлала! (праклён). Вялікі Азярэцк. 2. Гарышча. Карыта на гарэ. Закур'е. ГАРАВАЦЬ, ГУРУВАЦЬ незак. 1. Гараваць, бедаваць, турбавацца. Хьзяін сядзіць, глядзіць, што хъзяйка гаруіць. Заазер'е. Я ў вайну жыла, гурувала. У таку жылі, у таках жалі, гуру в ал i, ні дай бох. Багданава. Мука, гора, ён так гуруваў. Запруддзе. Я сёлітсі гарую па бульбачцы: неразварваецца. Вялікі Азярэцк. Матка, як ні гурувала, ні скончыла іна інстытут. Алексінічы, Нямойта. Матка гаруіць цяпёр. Неўгадава. 2. Шчыра працаваць. Усю жызню гарую: гэткі агарод быў. Розмыслава. ГАРАВЫ прым. Які мае адносіны да гары. Дашка гъравая, што на горке жывёць. Міцюкова. ГАРАДЗЩЬ незак. Гарадзіць, абгароджваць. ГърадзШ чыстаколъм. Гарадзец. После Паскі да праводнага васкръсёнья нільзя гарадзіць, а то ні будзя дажджду. Карпавічы, Вялікі Азярэцк, Нямойта. Послі Вялікьдня нъ русальніцу нічога нільзя гьрадзіць. Чуцькі. ГАРАЖ м. Гараж. Гаража пастрділі. Багданава
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўдзя, бўльба, бўльбачцы, бўльбу, вайнў, вўліцы, вўткі, гардй, гарўю, гарўіць, гбншы, даждждў, з}ядўі{ь, заазере, закуре, крўжачкі, латўшкі, мўка, такў, трбгйку, чыстакблъм, інстытўт
1 👁
 ◀  / 426  ▶