ВУСЫ мн. 1. Вусы. У варажбіткі вусы былі, я к у мушчыны. Міцюкова, Запруддзе. 2. Асцюкі. У ячменю вусы даўггя. Апечкі, Запруддзе. ВУСІКІ памяти. Вусікі ячменя, як еысыпаіць i наліваіць. Партызаны. ВУТКА ж. Качка. Развддзюць вутак, гусей. Багданава. Вутка знёсла яйцо няпёўнае. Каралевічы, Багданава, Буй, Запруддзе, Кішуроўшчына, Манголія, Нямойта, Ульянавічы, Дуброўкі, Закур'е. Куляецца., як вутка таўстая, i на бок ідзёць. Міцюкова. ВУТАЧКА памянш.-ласк. Вутачку забіла. Неўгадава. О ЯК У ВУТКІ згарэць. З'есці без наступстваў. Гэта баба i пыганкі ёсъ, у яё як у вуткі згарыць. Сянно. ВУЎКУЎНЯ ж. Месца, дзе водзяцца ваўкі. Вуўкуўня ў лёсі, дзе ваукі вядуі{ца. Багданава. ВУХА н., ВУШЫ мн. 1. Вуха. Ня слышу на эта вуха нічавд, як палка, вуха. Івоні. Глухое вуха саўсём было. Нямойта, Гарадзец, Запруддзе, Каралевічы, С еркущ. Вушы закладае к старасці. Закур'е. За вушы цягнулі, каб рос малец. Партызаны. Вушьг калдлі i сёргі вёійьлі, каб зьлатуха пръигила. Нямойта. 2. Чубкі каля вушэй у птушак. У курыцы вушы, кьралі, дзюбка. Буй. 3. Дзяржанне; прыстасаванне ў розных прадметах для болып зручнага карыстання. У мянё цэбьр з вушамі ёсъ шчэ. Нямойта. Кубіл сдзёлаюцъ высот, во такія вухі два. Буй. 0 УНЕСЦІ Ў ВУШЫ. Расказаць, давесці да ведама. Яму ў вушы ўнясуць, што ён прыёмны сын. Чуцькі. 0 БРАЦЦА ЗА ВУШЫ. Здзіўляцца. За вушы бярэцца: такая любду. Міцюкова. 0 ВУШЫ ВЯНУЦЬ. Прыкра, непрыемна слухаць што-н. Як станіць расказваць - аш вушы вянуць. Партызаны. 0 ВУШЫ НЯ СХВОЦІШ. Не ўсё пачуеш з таго, што нагаворана. Нъгаворуцъ плётък, што ŭ вушы ня схвдціш. Запруддзе. 0 ПРАПУСЦІЦЬ СКРОЗЬ ВУШЫ. Не звярнуць увагі. Скрозь вушы сама npanycціла. Баравікі. 0 ХОЦЬ У ВУХА ЎЛЕЗЦІ. Пра нешта мяккае. Хоцъ у вуха ўлазяць тыя сапошкі - мякенькія. Жохава. 0 увідзіць ЯК СВАЕ ВУШЫ. Hi пры якіх абставінах не (убачыць каго-, што-н.). Увідзіш ты як свае вушы. Серкуці. 0 пашаптаць НА ВУШКА. Пад сакрэтам, ціха, каб ніхто не чуў.Дай пашапчу на вушка. Запруддзе. ВУХНУЦЬ зак. 1. Ударыць (пра гром). Такі пярун вухнуў, аш сцёны зьдрыжэлі. Міцюкова. 2. Бухнуць, ударыць. Бднбаяк вухніць, дыкуся дзярэўня грымёла. Фасаўшчына. 3. Крыкнуць. A іна i ні вухнула, i ні пачуў ніхтд. Савінічы. ВУЦЁНАК, ВУЦЯНЁНАК м. Качаня. I пісклянёнка хдчьцца дзіржаць, 1 вуцёнка. Малы Азярэцк. У аднэй тутацька быў вуцянёнак, дык сарока забіла. Серкуці, Запруддзе. ВУЦЯНЁНАЧАК памянш.-ласк. Вуцянёнъчък выйшуў адзін, а тыя замдркі. Запруддзе. ВУЦІНЫ, ВУЦІННЫ прым. Качыны. Вуціныя яйцы крапчэйшыя, чым курыныя. Запруддзе, Багданава, Ракаў Засценак. Вуціннае сала ад вутак. Багданава. ВУЦЯК м. Качар. Вуцяк большы, a вутьчка мёншья. Запруддзе, Багданава, Манголія. ВУЦЯЦІНА ж. Мяса качкі. Вялікі Азярэцк. ВУЧАНЫ прым. Адукаваны, граматны. Этые дзёці дзёці ўсе вучаные. Запруддзе. Дзяўчонка высокая, граматная, вучаная. Запруддзе, Багданава. ВУЧЬІЦЕЛЬ м. Настаўнік. Вучацялг яго хваляцъ. Вялікі Азярэцк. ВУШАК, УШАК м. Вертикальная частка дзвярной або аконнай каробкі; вушак. Вушакіў дзвярах. Гарадзец. Пашду асаджьваць ушак у хаці. Запруддзе. ВУШЛЫ, ЎШЛЫ прым. Кемлівы, вельмі хітры. Мальцы былі вушлыя, то ні зівай, а то абчысцюць. Каралевічы. Маліц-тоўшлы такг. Серкуці, Каралевічы
Дадатковыя словы
вядўі{ца, вўсікі, вўтак, вўтачка, вўтачку, вўтка, вўткі, вўтьчка, вўха, вўхнула, вўхнуў, вўхніць, вўхі, вўчаная, вўчаны, вўчаные, вўшка, вўшлы, вўшлыя, вўшы, вўшьг, закуре, зесці, зьлатўха, кўбіл, кўрыцы, любдў, нъгавбруцъ, пачўў, пашапчў, пашдў, пръйгила, пярўн, тўтацька, цягнўлі, ямў, ўнясўць
2 👁