ПАДЦЯЛ£ЖЫЦБ - завярнуць убок пярэднія колы ў воза так, каб ён перакуліўся: часам так выварочвалі сена, салому ці бульбу з фурманкі. У ПАД'ЯЛДЬ/КВАЦЬ - пакепліваць з каго-небудзь. - Годзе табе ўжо пад 'ялдыкваць! ПАЗАВУГОЛЛЕМ - за вуглом, у цёмным месцы. - Так i цёгаецца з хпопцамі пазавуголлем, каб людзі не бачылі. ГМЗАЛКІ - вада пасля мыцця бялізны. У ПАЗЛ/РЫЦЬ - прагнаць каго-небудзь. ПАКЛМІСЬ - пакуль што. ПАК£ПЛІВАЦБ -жартаваць, насміхацца над кім-небудзь. ПАК/ДЗІШЧА - што-небудзь ці хто-небудзь, пакінуты ўсімі. - Tae поле - пакідзішча, бо там нічога ne расце. Ніхто на ёй так i не ажаніўся, на пакідзішчы гэтым. К П АН/7ЦБ - паганяць (каня). У ПАПІХЛИЛА - безыніцыятыўны чалавек, якога трэба «гіапіхаць», каб ён узяўся за якую-небудзь справу. ПАПХНУЦЦА - нехаця пайсці. - Hy, яўжо папхнуся на працу. ПАРАЗУМ/ЦЦА - параіцца. ПАРТЛЧЫЦЬ, ПАРТШІІЦЬ- нешта рабіць ды сапсаваць. ПАРЬ/НГЕЛЬ (г - выбуховае) - (лаянк. пра мужчыну; мабыць, ад польскага прозвішча). ПАСОЛЯ - фасоля. ПАТРАБ73(С)КІ - маленькія кавалачкі, драбяза (y дачыненні да якойнебудзь рэчы). ПАТРЛФІЦЬ - зрабіць як след, так, як трэба; зрабіць учынак, каб спадабаўся каму-небудзь. - Он, вельмі цяжка ёй патрафіць, бо яна ж з мухамі. ПАУПРЬ/ЦА - (лаянк. пра жанчыну). ПАЎТАРА ЛЮДСКОГА - не па-людзку. ПАХАДЗЕНЬКІ - штовячэрнія ці начныя пагулянкі. -Ды што гэтаў цябе, старого, за пахадзенькі? ПАХАУБуИ - (лаянк. пра мужчыну). ПАЦ£Т1АЦЬ(ЦА) - паціскаць нлячыма