толькі з большым адценнем знявагі. Нёмяц адзін быў натта страшны, бяльматы. ВАЗЮРЫ' наз., p. -ду, адз. няма. Так называюць нязграбны, дрэнны абутак. Ты свайімі вазюрамі ўсю падлогу задратаваў. ВАНСА'Ч наз., м., p. -a. Мабыць, адзін ca старажытных міфічных вобразаў. Які цябё вансач ганяя тут? ВЕРХАВОТКА (верхаводка) назж., p. -i. Дажджавая або вясенняя вада ў студні. ВО'ДВЕТКІ наз., p. -ак, адз. няма. Звычай наведвання парадзіх. У водведкі ходзяць адны жанчыны. Бабы з водвядак ідуць, пёсьня аж разьлягайіцца. ВО'СЬЦІ наз., p. -яў, адз. няма. Рыбалоўная прылада, складаецца з трох зубцоў. Васьцямі добра лавіць рыбу вялікую. ВО'УЧЫ (грыб) прым. Не прыгодны ў ежу. Глядзі, вбучых грыббу у кош ні пакладзі. ВЫПЛЫВА'НІК наз., м., p. -a. Выплыванікі—самыя раннія баравікі, якія пачынаюць расді, калі «выплывав» жыта, г. зн. калі з'яўляюцца каласы. На самым узьлёску штук пяць выплыванічкаў харошых знайшбу. ВЫПЛЫВА'НІЧАК наз., м., p. -чк-а, памянш. ад выплыванік. Гл. выплыванік. ВЬГРАБІЦЦА д з е я с л -бл-юся, -б-ішся, зак. Выбрацца, вызваліцца. Як залёс у гушчар, дык чуць вырабіўся назат. Пападзёш у ягб йапы дык ня вырабісься. ВЫСТРАНЧА'ЦЬ дзеясл., -ю, -еш, неперахзак. Дагаджаць, забяспечваць (чым-небудзь). ВЬГЦАГАЦЬ д з е я с л -ю, -еш, неперахзак. Выжыць, ажыць, акрыяць пасля цяжкай хваробы. Г эту зіму чуць выцагаў, натта ш хварэў. ГАБЛЁ'УКА наз ж„ p. -i, пераносн. Лупцоўка. ГАВЫЛЯ'ЦЬ дзеясл., -еш., -e, неперах., незак., абразлівае. Плакаць. ГАЛАВЕ'НЬ наз., м., p. -ўн-я,' абразлівае. Чалавек з непрапарцыянальна вялікай галавой. ГАЛЕ'КАЦЬ дзеясл., -ю; -еш, неперах., незак. Без падставы, без прычыны крычаць. Такі ўжо бісталковы чалавек, вёчна галёкая. ГАМЭ'РНЯ наз., ж., p. -i. Празмерна вялікае памяшканне