грушы, яблыкі, якія падаюць вельмі рана. Малы наёўся апаткаў, аж жыватом захварэў. АПАРО'ЦЬ дзеясл., -ў, -аш, перах., зак. Абшукаць; аблазіць шукаючы. Ужо ш так добра схавала — й апарбу. АПЕ'НТЬІ прым. Абцягнуты шчыльна, у абцяжку. Цяпёр пашла мода апёнтыя спадшцы насіць. АПЛГК наз., м., p. -а. У пальце апліка німа. АПО'УЗЬЛІК наз., м., p. -a. Абразлівая назва нязграбнага на выгляд закажанелага чалавека. Стыдалася п ты c такім апоўзьлікам займацца. АПО'РКІ н а з p. -аў, адз. няма. Боты з адрэзанымі халявамі. I я, брат, у гэтых апорках у баль папаў. АПРАТАЦЬ дзеясл., -ю, -еш, перах., зак. Прыбраць, прывесці ў парадак. Запушчана хата — чуць апраталі за дзёнь. АПЯ'РЫЦЬ дзеясл., -у, -ыш, перах. Пабіць, выцяць. Хлапца апярылі на вуліцы, прышбу дамбу плачачы. АРЖО'НЬНЯ наз., н., p. -я, мн. няма. Поле, дзе расло жыта. АСЯРО'ДАК наз., м., p. -дк-а i -дк-у. Сарцавіна ўствалах раслін. A ў маёй моркаве й асяродак смашны. АТРУПЯНЕ'ЦЬ д з е я с л -ю, -еш, неперах. Вельмі спалохацца, страціць самаўладанне. Цемна былб, а тут з-за вугла як выскачыў нёхта, дык я й атрупянёла. АТЬГМАУКА наз., ж., p. -i. Ануча для адымання гаршкоў з печы. Агульная назва брудных ануч. Збяры гэтыя атымаўкі ды анучніку аддай. АЦЕ'СЬЛІВЫ прым. Сыраваты, з закальцам (пра хлеб ці булку). Такі ўжо пачастунак: ацёсьлівага хлеба лусту паклала... АШЧАРЭ'ПІЦЬ д з е я с л -пл-ю, -п-іш, перахзак. Абхапіць моцна рукамі. Як была малая, дык, бывала, ашчарэпя за шыю ручкамі... БАГА'ТКА наз., ж., р. 4. Назва расліны. Багаткамі на Купальля абразы аптыкаяць. БАДЗЯ'ЛЫ прым. Чалавек, які многа дзе бываў, бадзяўся, бывалы. Гэты не прападзё, ён бадзялы. Такому бадзяламу нічога ні страшна. БАЕ'ВІК наз., м., р. -а. Жакет ці кофта, пашытыя з байкі. БАМБЭ'ЛАК наз., м., р. -лк-а. Невялікі барабан з браз
Дадатковыя словы
анўчніку, апарбў, апароць, апбрках, апентьі, апоркі, апоузьлік, апярыць, аржоньня, асярбдак, атрупянець, ацесьлівы, ашчарэпіць, баевік, бамбэлак, вўліцы, дамбў, жыватбм, запўшчана, лўсту, мбда, мбркаве, нічбга, пачастўнак, прышбў, рўчкамі
2 👁